Ο Γιώργης Κοντοπίδης έγινε ξανθός για χάρη ρόλου

Μετά τη «Ζωή εν τάφω», τη σειρά που στηρίχτηκε στο ομώ­νυμο μυθιστόρημα του Στράτη Μυριβήλη, η ΕΡΤ ετοιμάζει ακόμα μία παραγωγή, η οποία θα βασίζεται στο μυθιστόρημα του Γιώργου Σεφέρη «Έξι νύχτες στην Ακρόπολη», που θα αρχί­σει να προβάλλεται πιθανότατα την ερχόμενη τηλεοπτική σε­ζόν, ωστόσο τα γυρίσματα έχουν ήδη αρχίσει.

Τη σκηνοθεσία της σειράς έχει ο Γιάννης Διαμαντόπουλος, το σε­νάριο υπογράφει ο Δημήτρης Γιαμλόγλου και στους πρωταγω­νιστικούς ρόλους θα δούμε, μεταξύ άλλων, την Κατερίνα Μισχρόνη, τη Γρηγορία Μεθενίτη, τον Φοίβο Μακριανό, τον Γιώργο Μερτζιάνη, τη Θωμαΐδα Ανδρούτσου και τον Γιώργη Κοντοπόδη, ο οποίος υπόκειται σε μια ολική μεταμόρφωση και δηλώνει:

«Εκτός από το extreme, ξανθό μαλλί, που χρειάστηκαν πέντε ώρες για να γίνει με ντεκαπάζ και διπλή βαφή, στο σύνολο, ο συγκεκριμένος ρόλος είναι ακραίος. Κάναμε τέσ­σερα δοκιμαστικά για να καταλήξουμε στο τελικό αποτέ­λεσμα, ενώ και ενδυματολογικά ο ήρωας που υποδύομαι ξεφεύγει από χώρο, χρόνο και εποχή» αναφέρει ο ηθο­ποιός, που έγινε ευρέως γνωστός από τον ρόλο του στη σειρά του Βασίλη Θωμόπουλου «Κάτι χωρισμένα παλικάρια».

Ο ηθοποιός αναφέρεται στον ιδιαίτερο ήρωα που ηποδύεται, λέγοντας:

«Κάνω τον Λογκομάνο, τον γκουρού της παρέας των επτά νέων διανοούμενων στην Αθήνα το 1928. Αυτοί, ως ένα πνευματικό στοίχημα, συναντιούνται στην Ακρόπολη για έξι συνεχείς πανσελήνους, προσπαθώντας να ανα­καλύψουν τον κρυμμένο συμβολισμό του μνημείου και να δώσουν νόημα στις ανέλπιδες ζωές τους. Είναι ένας ρόλος που από το πρώτο επεισόδιο θα γίνει γνωστός! Είναι τέτοια τα χαρακτηριστικά του που το κοι­νό θα περιμένει πότε θα εμφανιστεί. Ο Λογκομάνος θα εμφανιστεί στο 3ο επει­σόδιο και η παρουσία του θα είναι κατα­λυτική, θα αλλάξει τα πάντα».

Ακόμη, μιλά για τα γυρί­σματα, τα οποία, όπως αναφέρει, γίνο­νται με κινηματογραφικό τρόπο.

«Γίνο­νται σε υπέροχους φυσικούς χώρους, όπως ένα νεοκλασικό στο Μεταξουργείο. Ανυπομονούμε όλα πότε θα έρθει η ώρα που θα ανεβούμε για γύ­ρισμα στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης» μας λέει και συμπληρώ­νει: «Νιώθω σαν να κάνω ταινία υψηλών προδιαγραφών και είμαι πολύ ευτυχισμένος, γιατί το αποτέλεσμα είναι πραγματικά εξαιρε­τικό. Δύσκολα μπορώ να περιγράψω με λόγια τα συναισθήματα μου. Τον Γιάννη Διαμα­ντόπουλο τον γνώρισα το 2004. Είχα παρακολουθήσει δουλειές του και έλεγα «Τι ωραία που θα ήταν να μπορέσω να δουλέψω μ' αυτόν τον άνθρωπο». Αυτή η συνεργασία εκκρεμεί από τότε και τώρα νιώθω απόλυτη ευτυχία που γίνεται και δη μ' ένα τόσο υπέροχο έργο και έναν τόσο ιδιαίτερο ρόλο»!

Πηγή: Espresso