Σωτήρης Δανέζης: Δέκα μέρες στην καρδιά του σκοταδιού

Πότε πήγες στη Χιλή και που μένατε;
«Από τις 8 μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου. Μείναμε στο Κοπιαπό. Πηγαίναμε κάθε μέρα στο ορυχείο στις 6.00 το πρωί και επιστρέφαμε πολύ αργά το βράδυ».

Ποιό ήταν το πρώτο που είδες στην περιοχή του ορυχείου;
«Αν εξαιρέσεις την διαδρομή μέσα από την έρημο του Σαν Χοσέ , δεν είδαμε κάτι διαφορετικό από τις γνωστές εικόνες των διεθνών πρακτορείων που είχαμε δει και στην Ελλάδα».

Μίλησες με κάποιους από τους συγγενείς των εγκλωβισμένων;
«Καταρχήν, δεν είναι εκεί όλες οι οικογένειες των εγκλωβισμένων. Από τους 33 υπάρχουν πολλοί που αρνούνται να εμφανιστούν, γιατί δεν θέλουν να τους κυνηγούν οι κάμερες και οι δημοσιογράφοι. Έρχονται να μάθουν και φεύγουν. Μόνο 10 οικογένειες έχουν κατασκηνώσει στο σημείο και θα βρίσκονται μέχρι να βγουν οι δικοί τους».

Με reality show μοιάζει όλο αυτό..;
«Ναι τις τελευταίες μέρες μοιάζει όλο και περισσότερο με reality show. Οι εφημερίδες ,η τηλεόραση, τα περιοδικά έχουν ξεκοκαλίσει τις ζωές αυτών των ανθρώπων».

Μπορεί κάποιος να πλησιάσει στο σημείο όπου γίνονται οι εργασίες διάσωσης;
«Όχι. Δεν μπορείς να φτάσεις μέχρι το σημείο όπου έχουν τοποθετηθεί τα γεωτρύπανα και βρίσκεται σε εξέλιξη η επιχείρηση».

Η καθημερινότητα των ανθρώπων που βρίσκονται εκεί όπως είναι;
«Είναι δύσκολη καταρχήν εξαιτίας των καιρικών συνθηκών. Κατά τη διάρκεια της ημέρας έχει πολύ ζέστη αλλά με το που χαθεί ο ήλιος η θερμοκρασία πέφτει».

Τι σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση από όλα αυτά που έζησες εκεί αυτές τις δέκα μέρες;
«Ο τρόπος που οι αρχές προσπαθούσαν να ελέγξουν τις πληροφορίες και να χειραγωγήσουν τον Τύπο. Κανείς δεν είχε πρόσβαση σε όσους συμμετέχουν στην επιχείρηση διάσωσης, πέρα από τις καθιερωμένες ενημερώσεις».
Πηγή:DOWNTOWN