Αντώνης Λουδάρος: «Η ενασχόλησή μου με τα παιδιά γεμίζει τις μπαταρίες μου»
Για τις επαγγελματικές υποχρεώσεις του μίλησε ο Αντώνης Λουδάρος.
Ο ηθοποιός ο οποίος πρωταγωνίστησε στο παιδικό έργο «Αμαντέους Μότσαρτ, το παιδί θαύμα», αναφέρθηκε στο πως αντιδρούσαν τα παιδιά απέναντι του και αν είναι αυστηροί κριτές.
-Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις σου είναι καθημερινές τη φετινή σεζόν.
«Πριν από λίγες ημέρες ολοκληρώθηκαν οι παραστάσεις με το έργο «Ο συμβολαιογράφος», που έκανα με τον Σταμάτη Φασουλή, σε σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια. Επίσης, έκανα το παιδικό έργο «Αμαντέους Μότσαρτ, το παιδί θαύμα».
-Δούλευες σε δύο παραστάσεις από το πρωί μέχρι το βράδυ...
«Ναι, έκανα και τα δύο. Παιδική παράσταση έχω κάνει άλλες δύο φορές. Δεν το ανακάλυψα τώρα, αλλά αυτή τη φορά επιβεβαίωσα μέσα μου τη μεγάλη αγάπη που έχω για τα παιδιά. Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, βοηθάει πολύ και στην επιβίωση. Τρελαίνομαι όταν πηγαίνω στο θέατρο και μετά κάθομαι και μιλάω με τα παιδάκια ένα-ένα».
-Πώς αντιδρούν;
«Κάποια με βλέπουν διστακτικά, άλλα έρχονται να με αγκαλιάσουν. Έκανα το ρόλο του μπαμπά του Μότσαρτ, που ήταν αυστηρός, και τα παιδιά φοβούνται. Όταν καταλαβαίνουν ότι πίσω από το ρόλο κρύβεται ένας άνθρωπος, ένας ηθοποιός, ενθουσιάζονται, με παίρνουν αγκαλιές και τα πιτσιρίκια μου λένε τα μυστικά τους. Ζω γι' αυτό».
-Τα παιδιά είναι αυστηροί κριτές και λένε αυθόρμητα τη γνώμη τους.
«Είναι και μάλιστα την ώρα της παράστασης. Οι γονείς τους μαθαίνουν να λένε κολακείες, καταλαβαίνω ότι πιέζουν τα παιδιά να πουν καλά λόγια ή θέλουν να βγάλουν φωτογραφία, αλλά εκείνα δεν θέλουν. Τους λέω να μην πιέζουν το παιδί να βγάλουμε φωτογραφία. Η ενασχόληση μου με τα παιδιά γεμίζει τις μπαταρίες μου και βρίσκω την αφορμή κάθε φορά με την παράσταση να έρχομαι κοντά τους. Έχω ένα ταλέντο με τα παιδιά, δεν τα αντιμετωπίζω ως παιδιά, αλλά ως μεγάλους», σχολιάζει στο ΛΟΙΠΟΝ.