Δημήτρης Κατσογιάννης: «Είμαι κι εγώ κάποιες φορές ψυχαναγκαστικός»

Ακόμη, αναφέρθηκε στους ψυχαναγκασμούς του και αποκάλυψε αν είναι μόνος αυτήν την περίοδο.

Πρωταγωνιστείς σε μια εξαιρετική θεατρική παράσταση το «TOC-TOC» η οποία συνεχίζεται για τέταρτη χρονιά.

Καταρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κύριο Κώστα Σπυρόπουλο για την άψογη και γόνιμη συνεργασία που έχουμε, καθώς και όλους τους συνεργάτες μου. Ο ρόλος που ερμηνεύω είναι ο ρόλος του βοηθού γιατρού, όπου έχει τη σημασία του μέσα στην πλοκή. Είναι συμβολικός ρόλος. Προκαλεί μια μικρή σύγχυση όταν εμφανίζεται αυτός ο χαρακτήρας. Καταρχήν οι «ασθενείς» είναι έξι διαφορετικοί σημερινοί άνθρωποι οι οποίοι έχουν κάποια ιδεοψυχαναγκαστικά σύνδρομα. Ο καθένας έχει κι από ένα διαφορετικό ιδεοψυχαναγκαστικό σύνδρομο. Αυτοί λοιπόν οι έξι τύποι επισκέπτονται την ίδια μέρα το γραφείο ενός ψυχιάτρου και εκεί μέσα στον χώρο αναμονής εκτυλίσσεται όλη η υπόθεση. Να τονίσω πως όλα αυτά τα σύνδρομα είναι υπαρκτά και τα ακούμε με την ίδια ονομασία που τα ακούμε και στην πραγματικότητα.

Μίλησες για ψυχαναγκαστικά σύνδρομα. Εσύ έχεις;

Σαφώς. Είμαι κι εγώ κάποιες φορές ψυχαναγκαστικός. Είμαι για παράδειγμα οπαδός της τάξης. Θέλω κάποια πράγματα, τα οποία έχουν ιδιαίτερη σημασία για εμένα, να είναι τακτοποιημένα, στη σειρά τους και είμαι και οπαδός της καθημερινότητας. Κάποια στοιχεία θέλω να τα κρατάω σταθερά. Όταν είδα πέρσι το έργο ως θεατής μου «μίλησε» μέσα μου, όπως επίσης και σε μια μερίδα κόσμου που παρακολουθεί την παράσταση. Είδα αρκετά κοινά στοιχεία σε διάφορους ρόλους.

Σου αρέσει, δηλαδή, να νιώθεις ασφαλής;

Ναι. θέλω μέσα από κάποια στοιχεία στην καθημερινότητά μου να νιώθω ασφάλεια.

Ωστόσο, στη ζωή σου παίρνεις κάποια ρίσκα; Λειτουργείς με τη λογική ή το ένστικτο;

Αρκετές φορές ρισκάρω. Όσο μεγαλώνω λειτουργώ περισσότερο με το ένστικτο παρά με τη λογική. Το ένστικτο για εμένα δεν είναι η αυ­θόρμητη κίνηση, αλλά αυτό που μας «μιλάει» στην ψυχή, αλλά και στο σώμα.

Στην προσωπική σου ζωή πράττεις εγκεφαλι­κά; Μια γυναίκα πώς μπορεί να σου «ερεθί­σει» το μυαλό και τι σε απωθεί;

Παλαιότερα μου άρεσαν οι γυναίκες με low profile. Μεγαλώνοντας θέλω οτιδήποτε είναι αυθεντικό και αληθινό στοιχείο του χαρακτή­ρα. Μπορεί η πρώτη συνάντηση από την εμ­φάνιση να μου αρέσει, ωστόσο, για εμένα αυ­τό κάνει τη διαφορά για να την πλησιάσω και να κάνω σχέση μαζί της. Καταρχήν το πώς στέκεται στον χώρο, πως μιλάει. Μου αρέσει πάρα πολύ να είναι ετοιμόλογη. Να μπορού­με να σταθούμε σε μια ενδιαφέρουσα-συζήτη­ση, να μου δίνει «εγκεφαλική τροφή». Δεν εί­ναι απαραίτητο να έχουμε κοινά ενδιαφέρον­τα, αλλά να μπορούμε να επικοινωνήσουμε, Οτιδήποτε είναι ακραίο με απωθεί.

Αυτή την περίοδο είσαι σε σχέση ή είσαι μόνος;

Όχι, αυτήν την περίοδο δεν είμαι σε σχέση... ό,τι είναι να' ρθει, θε να' ρθεί!

Ο έρωτας για εσένα είναι κινητήριοί δύναμη;

Ναι, φυσικά και είναι τεράστια κινητήριος δύναμη, ωστόσο, θα σου πω ότι το θέατρο έχει και το στοιχείο της «ερωμένης», Σου δίνει μια πληρότητα σημαντική κατά καιρούς. Ναι αλλά δεν κοιμάσαι τα βράδια μαζί του. Σωστά, δεν κοιμάμαι τα βράδια μαζί του (γελά­ει)- Ξέρεις κάτι; Ο άνθρωπος ό,τι κάνει θέλει να το μοιραστεί με κάποιον. Τότε έχει μεγάλη αξία. Να μοιραστείς μια επιτυχία σου, να μοιραστείς μια δυσκολία σου. Όταν μοιράζεσαι τη χαρά σου, αυτή είναι διπλή. Τώρα, δεν τη μοιράζομαι, αλλά θα ήθελα να τη μοιραστώ.

Πηγή: Grande