Αλέξανδρος Σταύρου: «Ήθελα να μπω στο «Γυναίκα χωρίς όνομα» γιατί βρίσκω ενδιαφέρουσα την πλοκή»
«Γυναίκα χωρίς όνομα»: Ο Αλέξανδρος Σταύρου είναι ένα από νέα πρόσωπα που θα δούμε στον β’ κύκλο της επιτυχημένης σειράς του ΑΝΤ1.
Υποδύεται τον Αργύρη Ρίζο. Είναι ο καλοπροαίρετος και ειλικρινής φίλος του Νίκου Γεωργίου (Κώστας Φαλελάκης).
Γεωπόνος στο επάγγελμα, αγαπά ιδιαίτερα το περιβάλλον. Γνωρίζει την Κάτια -ρόλο που υποδύεται η σύζυγός του Μαριάννα Τουμασάτου- στο σπίτι του φίλου του και την ερωτεύεται.
Ο ηθοποιός σε συνέντευξή του μίλησε για το νέο τηλεοπτικό βήμα του, για τις παχυλές και ισχνές περιόδους της tv, αν έγινε συνειδητά ηθοποιός αλλά και για το πώς ήταν ως παιδί.
- Νιώθετε ικανοποιημένος από το νέο σας τηλεοπτικό βήμα;
«Ξέρετε, ήθελα να μπω στη σειρά. Όχι γιατί συμμετέχει η γυναίκα μου, αλλά γιατί βρίσκω ενδιαφέρουσα την πλοκή της. Θεωρώ ότι η Μαρία Γεωργιάδου βρίσκεται σε μία από τις καλύτερες δημιουργικές της περιόδους».
Βιώσατε τις παχυλές αλλά και τις ισχνές περιόδους της Τν. Η σημερινή σας οπτική;
«Η αλήθεια είναι ότι στην τηλεόραση διανύσαμε μια πολύ δύσκολη εποχή, τα τελευταία χρόνια. Μεταξύ αυτών και το κλείσιμο του ΜΕGΑ. Τα δύο τελευταία χρόνια διαφαίνονται πολύ καλά δείγματα στο κομμάτι της μυθοπλασίας, που με αφορά».
- Ως παιδί, ήσασταν ζωηρός;
«Ήμουν ζωηρός όπως όλα τα παιδιά. Δεν έκανα ζημιές, ούτε αταξίες. Αλλά ήμουν έντονος στο παιχνίδι μου».
- Η πατρότητα έχει αλλάξει την οπτική ζωής που είχατε μέχρι τώρα;
«Νομίζω οι γωνίες μου έχουν λειανθεί αρκετά. Βλέπω πιο ήρεμα τα πράγματα».
- Νιώθετε μεγαλύτερη ευαισθησία για τα παιδιά που βιώνουν άθλιες συνθήκες επιβίωσης;
«Ισχύει 100%. Πάντα με τα παιδιά ήμουν ευαισθητοποιημένος. Τώρα αυτό έχει πολλαπλασιαστεί».
- Η επαφή σας με τα ζώα και τη φύση ξεκινά από την παιδική σας ηλικία;
«Από μικρός είχα αυτή την ευκαιρία, καθώς μεγάλωσα στην επαρχία. Το χωριό μου βρίσκεται στην Κοζάνη και λέγεται Χρώμιο. Έχει αυξηθεί η επαφή μου με τα ζώα, καθώς η γυναίκα μου πάντα είχε μεγαλύτερη αγάπη σε αυτά. Με βοήθησε κι εμένα να μεγαλώσω σημαντικά αυτό το συναίσθημα».
- Πρέπει να κινητοποιηθούμε γενικότερα ενάντια στην κακοποίηση τους;
«Αυτό πρέπει να ξεκινά αρχικά από το σπίτι και το πώς μαθαίνεις ως γονιός το παιδί σου να αγαπά τα ζώα. Στη συνέχεια, στο σχολείο».
- Συνειδητή υπήρξε η επιλογή σας να γίνετε ηθοποιός;
«Ένα εφηβικό όνειρο που εξελίχτηκε σε συνειδητή επιλογή. Πολύ μικρός, είχα συμμετάσχει στην ΕΡΤ1, σε μια σειρά, και τότε σκέφτηκα πόσο όμορφη δουλειά είναι και ότι θέλω να την κάνω επάγγελμα. Μεγαλώνοντας, πήρα την οριστική απόφαση. Μπαίνοντας στη σχολή, συνειδητοποίησα και άλλους λόγους για τους οποίους ήθελα να γίνω ηθοποιός. Είναι ένας δρόμος που μπορεί να σε ωφελήσει σημαντικά σε προσωπικό επίπεδο, στην αυτογνωσία και στην ψυχολογία σου, στην οπτική σου απέναντι στα πράγματα».
- Με ποια παράσταση πατήσατε το θεατρικό σανίδι για πρώτη φορά;
«Στη "Ζωή Πορφυρογέννητη" της Μαργαρίτας Λυμπεράκη, στο Εθνικό Θέατρο, όπου με σύστησε η δασκάλα μου, η αξέχαστη Αντιγόνη Βαλάκου», είπε στον Τηλεθεατή.