Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης στο gossip-tv: Το «Λόγω τιμής», οι αμφιβολίες και η τηλεθέαση (interview)

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, ως «Μιχάλης», έρχεται μαζί με όλη την υπόλοιπη παρέα που άφησε εποχή στην τηλεοπτική πραγματικότητα, και μίλησε στο gossip-tv.gr για την επιστροφή της σειράς.

Ο ηθοποιός μοιράστηκε τα συναισθήματά του μαζί μας, ενώ ο συλλογισμός του περί φιλίας και πώς αυτή αποκτά βαθύτερη σημασία με την πάροδο του χρόνου είναι πραγματικά ενδιαφέρων.

Το κοινό με το άκουσμα της είδησης ότι το «Λόγω τιμής» επανέρχεται άρχισε να ανυπομονεί και να περιμένει πώς και πώς να βρεθεί και πάλι η συγκεκριμένη παρέα, ώστε να παρακολουθήσει την εξέλιξη της ζωής τους και όσα έχουν συμβεί από τότε που τους άφησε.

Ο Κωνσταντίνος μας εξομολογήθηκε πώς αντιλαμβάνεται την ανυπομονησία του κόσμου, ενώ δεν δίστασε να εξωτερικεύσει αν τα νούμερα τηλεθέασης τον αφορούν κι αν πρόκειται να τα κοιτάξει την επόμενη ημέρα.

Βέβαια, δεν θα μπορούσε να μην μας περιγράψει την στιγμή που οι πρωταγωνιστές βρέθηκαν ξανά στα γυρίσματα. Ωστόσο, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης παραδέχτηκε ότι η υλοποίηση του sequel της σειράς δεν ήταν εύκολη υπόθεση και δεν έκρυψε ότι κι εκείνος είχε τις αμφιβολίες του στην αρχή.

Η σειρά επιστρέφει 23 χρόνια μετά. Ποια είναι τα συναισθήματά σου;

Εμάς που ήμασταν μέσα σε αυτό τότε και είμαστε μέσα σε αυτό και τώρα μας συγκινεί. Το κάναμε όσο καλύτερα μπορούσαμε και είχαμε πολύ καλές συνθήκες παραγωγής. Το να καταφέρει να γίνει ήταν ένας άθλος. Από εδώ και πέρα τα πάντα κρίνονται από το πώς διαπερνά το κοινό αυτό που φτιάχνεις, γιατί τα πράγματα δεν τα φτιάχνουμε για εμάς αλλά για τους άλλους.

Πώς αισθάνθηκες που παρακολούθησες το πρώτο επεισόδιο του sequel της σειράς αν είναι δόκιμος ο όρος;

Ναι, με κάποιον τρόπο είναι sequel. Επειδή το «Λόγω τιμής» είναι μια σειρά για τη φιλία το ότι υπάρχει ένας δεύτερος κύκλος στον οποίον μεσολαβούν 23 χρόνια το κάνει να έχει μια αξία επί της ουσίας. Κι αυτό γιατί η φιλία μετριέται όταν έχουν περάσει τα χρόνια κι όταν έχουμε γκριζάρει, όταν έχουμε μεγαλώσει κι όταν μπορούμε να μετρήσουμε στ’ αλήθεια ποιοι είμαστε, ποιοι είναι αυτοί που αγαπήσαμε, πόσο μείναμε κοντά! Που σημαίνει ότι το τραγούδι «χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια» αποκτά αξία τώρα με το «Λόγω τιμής 2». Αυτό το μαθαίνει κανείς με την πείρα που αποκτά από τη ζωή, οπότε είναι κάτι που ξέρω εγώ ήδη από τη ζωή μου. τώρα είναι που είναι πραγματικά συγκινητικό το «χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια».

Είσαι χαρούμενος που επανέρχεται και φαίνεται;

Φυσικά και είμαι χαρούμενος που επανέρχεται και που είμαι μαζί με τους φίλους μου.

Όταν ειπώθηκε ότι η σειρά θα επανέλθει στην τηλεόραση πώς το εξέλαβες;

Δεν ειπώθηκε! Υπήρχε ένα όνειρο, το οποίο για να μπορέσει να υλοποιηθεί χρειάστηκε μια τιτάνια προσπάθεια τόσο από μεριάς του Λάμπη Ζαρουτιάδη όσο κι από μεριάς παραγωγής. Πλέον στην ελληνική τηλεόραση είναι πολύ δύσκολο να δεις αυτού του είδους και κόστους παραγωγές. Στην αρχή, λοιπόν αντιδράσαμε όλοι πολύ θετικά και είπαμε «μετά χαράς να γίνει και πολύ θα χαρούμε», αλλά σου ομολογώ ότι είχα αρκετές αμφιβολίες αν θα μπορέσει να υλοποιηθεί. Όμως, κατάφερε κι υλοποιήθηκε με τις καλύτερες συνθήκες.

Όταν λες αμφιβολίες αναφέρεσαι την απόδοσή του στο σήμερα;

Όχι! Δεν είχα καμία αμφιβολία επί του καλλιτεχνικού. Είχα την ανησυχία αν θα μπορέσει αυτό να οργανωθεί παραγωγικά και να βρεθεί ο τρόπος να μπορέσει να πραγματοποιηθεί στη σημερινή ελληνική τηλεόραση, η οποία δεν έχει αυτά τα κοστολόγια πια. Αυτό ήταν ένα πολύ δύσκολο οργανωτικά πράγμα: να μπορέσεις να μαζέψεις τους ίδιους ανθρώπους, να έχεις τα μέρη, τα χρήματα. Τελικά, όμως, και τα καταφέρανε και βγήκε αυτό το αποτέλεσμα!

Όταν μπήκατε πάλι στα γυρίσματα πώς το βιώσατε ως παρέα;

Οι περισσότεροι από εμάς, για να μη σου πω όλοι, είμαστε πολύ κοντά ακόμα. Οπότε υπάρχει κάτι στο «Λόγω Τιμής» που έχει και τη μεγαλύτερη αξία! Με ένα τρόπο παρακολουθεί μια αληθινή ιστορία ανθρώπων, χωρίς να είναι άμεση η σύνδεση. Δηλαδή, η Βίκυ Βολιώτη, ο Άλκις Κούρκουλος, ο Δημήτρης Αλεξανδρής, η Χριστίνα Αλεξανιάν, η Αγγελική Δημητρακοπούλου, εγώ και όλοι έχουμε μεγαλώσει μαζί, κρατάμε σχέσεις, έχουμε επαφή. Συνεπώς, αυτό που βλέπει ο θεατής αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.

Είναι μια σειρά την οποία το κοινό αναμένει έντονα. Εσύ ανυπομονείς να δεις την ανταπόκριση του κοινού; Θα δεις την επόμενη ημέρα την τηλεθέαση;

Όχι, δεν θα κοιτάξω την τηλεθέαση. Ανυπομονώ μέχρι το σημείο ότι θα χαρώ πολύ να πάει καλά και αυτό που φτιάξαμε με πολύ κόπο, όρεξη, με πολύ χρόνο και χώρο από τις ψυχές και το μυαλό μας να δω πώς θα το αντιμετωπίσει ο κόσμος. Όχι, όμως, σε ένα επίπεδο τηλεθέασης ή νούμερων. Εμείς κάναμε το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε, γιατί κάθε φορά αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Από εκεί και πέρα τα πράγματα ανήκουν σε μια σφαίρα που δεν με αφορά.