Γιάννης Μπέζος: «Δεν υπερασπίζομαι την τηλεόραση γενικά»
Ο Γιάννης Μπέζος μίλησε για όλα χωρίς δισταγμό.
Ο δημοφιλής ηθοποιός αναφέρθηκε στην τηλεόραση, τη σχέση του με αυτήν, για το πόσο εύκολος είναι στις συνεργασίες τους, αλλά και για όσους επιλέγει να συνομιλέι!
Επειδή είστε ένας άνθρωπος που έκανε και συνεχίζει να κάνει πολλή τηλεόραση, νιώθετε αυτόματα και την ανάγκη να την υπερασπίζεστε; Με τα καλά και τα κακά της.
Δεν υπερασπίζομαι την τηλεόραση γενικά, αυτό που υπερασπίζομαι είναι οι καλές δουλειές της τηλεόρασης λέμε «Η τηλεόραση είναι κακιά». Ποια τηλεόραση; Η τηλεόραση είναι μια οικιακή συσκευή. Το θέμα είναι τι λες εσύ την ώρα που βγαίνεις σε αυτή. Εγώ, λοιπόν, υπερασπίζομαι πάντα την καλή τηλεόραση, είτε είναι στον ενημερωτικό τομέα είτε στον ψυχαγωγικό. Επειδή η τηλεόραση παίζει 24 ώρες το 24ωρο, είναι λογικό να έχει και πράγματα που είναι γελοία. Και έχει πολλά. Και θα συνεχίσει να έχει, όπως όλες οι τηλεοράσεις του κόσμου.
Κατά τη γνώμη μου, είναι ευθύνη του κόσμου να επιλέγει τι θα δει, τι θα τον βοηθήσει να γίνει καλύτερος και τι θα του ανεβάσει λίγο το γούστο. Από τη φύση της, η τηλεόραση δεν μπορεί να κάνει μεγάλη τέχνη. Μπορεί, όμως, να σου κάνει πολύ καλή παρέα. Κάποτε με ρώτησε ένας συνάδελφος σας «Γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη να γελάσει;». Και του απάντησα «Γιατί, μάλλον, δεν έχει γελάσει καλά όλα αυτά τα χρόνια». Χαζογέλαγε, δηλαδή!
Θα λέγατε ότι είστε αυτό που ονομάζουμε «εύκολος άνθρωπος» στις συνεργασίες αλλά και στη ζωή σας;
Οι άνθρωποι εμπεριέχουν τα πάντα μέσα. Μπορεί να είναι ευνοημένοι αλλά και καταραμένοι πολλές φορές. Εξαρτάται τι ζητάει ο άλλος από σένα. Και εξαρτάται κάθε φορά αν έχεις τη δύναμη μέσα σου να επιλέγεις με ποιον θα συνομιλήσεις. Εγώ δεν συνομιλώ με όλους τους ανθρώπους. Η αλήθεια είναι αυτή! Δεν έχω να πω τίποτα με ορισμένους. Συνομιλώ με αυτούς που επιλέγω εγώ. Το ότι δεν μπορούν να με επιλέξουν οι άλλοι, αυτόματα με χαρακτηρίζει δύσκολο. Υπερασπίζομαι τη φήμη του δύσκολου ανθρώπου, αλλά η τελική επιλογή είναι αυστηρά δική μου. Και δεν έχω χάσει τόσα χρόνια, σας βεβαιώ γι' αυτό.
Έχεις πάντα την πολυτέλεια να επιλέγεις; Μπορεί αυτός που δεν θέλεις να συνομιλήσεις να είναι το αφεντικό σου, ο σκηνοθέτης σου ή σ συνάδελφος σου πάνω στη σκηνή.
Μπορείς με έναν τρόπο! Αλλά προϋποθέτει να αξιολογείς σοβαρά τον εαυτό σου. Και να τον σέβεσαι. Το ότι ένα πρόσωπο έχει μια ισχυρή δημόσια εικόνα ιί ένα δημόσιο βήμα δεν σημαίνει ότι την ίδια στιγμή μπορείς εύκολα να του αποσπάσεις την οικειότητα. Εγώ κυκλοφορώ συχνά με το μετρό, πάω και ψωνίζω στο σούπερ-μάρκετ, κάνω τις δουλειές που κάνουν και όλοι οι άλλοι άνθρωποι. Και συχνά με ρωτάνε «Δεν σας ενοχλεί ο κόσμος;». Όχι, δεν με ενοχλεί. Κανείς δεν σε ενοχλεί αν δεν θέλεις να σε ενοχλήσει. Ούτε μπορεί κανείς να σου πιάσει κουβέντα χωρίς λόγο. Υπάρχουν πολλοί που το επιθυμούν αυτό το πράγμα και το επιδιώκουν.
Εγώ δεν είμαι ένας από αυτούς. Δεν αρνούμαι να μιλήσω με τους ανθρώπους, αλλά επιδιώκω να συνομιλώ κάθε φορά μέσα από το έργο μου. Και όταν θα συνομιλήσω με τον κόσμο, θα επιλέξω εγώ με ποιους θα το κάνω. Και αυτό δεν είναι σνομπισμός. Θα το πω πιο ανοιχτά: Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι, αλλά δεν είμαστε ίδιοι. Και ναι, ακούγεται αριστοκρατική αυτή η αντίληψη και εστέτ. Και επειδή πάλι θα βρεθούν κάποιοι να πουν διάφορα, τους προκαλώ για άλλη μια φορά, δηλώνοντας: «Είμαι αριστοκράτης και εστέτ», είπε στο People.