Αυτό είναι το Ντοκιμαντέρ που έχει σοκάρει το κοινό (photos)

Το 1982, ο 18χρονος 'Αλεξ Λιούις είχε ένα τροχαίο ατύχημα με μηχανή. Έπεσε σε κώμα για 3 μήνες και όταν ξύπνησε δεν μπορούσε να θυμηθεί οτιδήποτε, εκτός από ένα πράγμα: Το πρόσωπο του δίδυμου αδελφού του, Μάρκους. Εκείνη τη στιγμή ο Μάρκους πήρε μια μεγάλη και πολύ δύσκολη απόφαση: Να κρύψει από τον αδελφό του την τραγική αλήθεια για τη ζωή τους και να του παρουσιάσει ένα όμορφο ψέμα. Ένιωσε ότι έπρεπε να το κάνει αυτό, γιατί πώς αλλιώς να περιγράψεις τη φρίκη; Πώς να του αρνηθείς το δώρο της λήθης;

Η ιστορία των δύο αδελφών είναι η υπόθεση του συγκλονιστικού ντοκιμαντέρ «Tell me Who I Am», το όποιο έκανε πρεμιέρα στις 18 Οκτωβρίου. Το ντοκιμαντέρ δεν μας προβάλλει απλώς όσα έγιναν στο παρελθόν, αλλά δείχνει και τη στιγμή που ο ένας αδελφός λέει την αλήθεια στον άλλο (και οι δύο μεσήλικες πια) μέσα σε ένα στούντιο.

Στο σπίτι, ο Άλεξ καλείται να αντιμετωπίσει μια ζωή που του λένε ότι είναι φυσιολογική, με τον αδελφό του να καλύπτει όλα τα κενά. Του μαθαίνει ξανά ποδήλατο, του λέει πού να κοι­μάται, τι να τρώει, τα πάντα. Ο 'Αλεξ εξαρτάται απόλυτα από τον Μάρκους, για να μάθει για την παιδική, ηλικία του και να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ φω­τογραφιών του παρελθόντος και εκπομπών στην τηλεόραση που δείχνουν πώ5 είναι οι φυσιολογικές οικογένειες.

Τα χρόνια περνούν και ο 'Αλεξ μεγαλώνει κοντά στην οικογέ­νεια του, χωρίς να του βάζουν υποψίες πράγματα που φαίνονται παράξενα. Για παράδειγμα, τα αγόρια ζουν εκτός κεντρικής οικίας, σε μία αποθήκη, χωρίς να έχουν κλειδιά για το σπίτι. Ο πατέρας τουδ είναι απόμακρο; και νευρικός, ενώ η μητέρα τους αρνείται να δεχθεί ότι ο γιος της δεν τη θυμάται.

Ο πατέρας τους αρρωσταίνει βαριά και τους ζητάει συγχώρεση λίγο πριν πεθάνει. Ο Άλεξ αμέσως απαντά­ει ναι, ενώ ο Μάρκους αρνείται να συγχωρέσει τον πατέρα του. Ο Άλεξ απορεί γιατί ο αδελφός του είναι ψυχρός μπροστά σ' έναν ετοιμοθάνατο άνθρωπο, αλλά δεν το συνεχίζει. Έπειτα από καιρό, πεθαίνει και η μη­τέρα τους. «Σας αγαπώ» είναι τα τε­λευταία λόγια της και ο Άλεξ γίνεται χίλια κομμάτια.

Ο Μάρκους πα­ραμένει ξανά ψύχραιμος κι αποστασιοποιημένος. Τα δύο αδέλ­φια αποφασίζουν να μετακομί­σουν επιτέλους μέσα στο σπίτι και αρχίζουν να ξεφορτώνονται όλα τα πράγματα των γονιών τους. Το μυστήριο έχει μόλις αρχίσει να ξετυλίγεται. Μια ντουλάπα με σεξουαλικά βοηθήματα προκαλεί την έκπληξη του Άλεξ.

Στη συνέχεια, μέσα στο κομοδίνο της μητέρας τους, τα δύο αγόρια βρίσκουν μια πολύ περίεργη φωτογραφία. Εμφανίζονται και οι δύο γυμνοί, με τα κεφάλια κομμένα. Τότε ο Άλεξ αρχίζει να ταράζεται και ρωτάει τον Μάρκους αν είχαν κακοποιηθεί ως παιδιά. Ο Μάρκουδ απαντάει καταφατικά, αλλά δεν δίνει στον αδελφό του σοκαριστικές λεπτομέρειες.

Άλυτο μυστήριο

Τότε, η ζωή του Άλεξ, που ήταν μπερδεμένη από την αμνησία, βυ­θίζεται ακόμα περισσότερο στο μυ­στήριο, το οποίο παραμένει άλυτο μέχρι το τρίτο και συγκλονιστικό­τερο μέρος του ντοκιμαντέρ, όπου ο Μάρκους μπροστά στην κάμερα αποκαλύπτει στον αδελφό του τα πάντα. Του εξηγεί γιατί του έκρυψε τη φρικτή σεξουαλική κακοποίηση που υπέστησαν από τη μητέρα τους μέχρι τα 14 χρόνια τους. Ο πατέρας, όπως φαίνεται, δεν γνώριζε κάτι ή τουλάχιστον δεν το έμαθαν ποτέ.

Μάλιστα, η μητέρα «δάνειζε» τα παι­διά της σε παιδόφιλους γνωστούς της. Τα παιδιά κοιμόντουσαν στα σπίτια των παιδόφιλων, οι οποίοι τα βίαζαν και το επόμενο πρωί η μάνα τους πήγαινε για να τα παραλάβει.

Ο σκηνοθέτης Πέρκινς λέει ότι η επί­μαχη σκηνή των αποκαλύψεων προ­έκυψε αφού ο ίδιος είχε γνωρίσει τα δύο αδέλφια. Απλώς χρειάστηκαν χρόνια μέχρι ο Μάρκους να αντι­ληφθεί ότι έπρεπε να πει τα πάντα στον Άλεξ.

Σήμερα ο Μάρκους και ο Άλεξ ζουν ευτυχισμένες ζωές και ο καθένας έχει δημιουργήσει τη δική του οικογένεια. Ο Πέρκινς ετοίμα­ζε το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ για περισσότερα από τρία χρόνια, έχοντας στο μυαλό του να περά­σει ένα μήνυμα: Ότι τα θύματα της σεξουαλικής κακοποίησης μπο­ρούν να ζήσουν μια πανέμορφη ζωή και πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να μένουν στη σιωπή. Το ντοκιμαντέρ δεν παρακολουθεί­ται εύκολα, αφού περιγράφει πολύ άσχημες σκηνές.

Οι δύο άντρες, όμως, σε συγκλονίζουν με την ευ­αισθησία και την αξιοπρέπεια που δείχνουν μπροστά στο φακό. Είναι δύο άντρες που δεν μπόρεσαν να ζήσουν τη χαρά της παιδικής ηλικίας, έχουν, όμως, μια ζεστή καρδιά και θέληση να ξεπεράσουν το φρικτό παρελθόν τους.

Πηγή: Λοιπόν