Καφέ της Χαράς: Λουϊζίδου: «Έχω αγωνία για το πώς μπορεί να είναι όλο αυτό δεκαέξι χρόνια μετά»

Η ηθοποιός μίλησε για την επιστροφή της αγαπημένης παρέας από το «Κολοκοτρωνίτσι», ενώ ανέφερε πως το να καταφέρνει να παίζει ταυτόχρονα κωμικούς και δραματικούς ρόλους το θεωρεί σχεδόν επιβεβλημένο.

«Είναι σαν να μου πάρεις το μισό κομμάτι της δουλειάς αν με υποχρεώσεις να κάνω το ένα ή το άλλο. Ο άνθρωπος είναι και τα δύο πολλές φορές την ίδια στιγμή. Τόσο το τραγικό όσο και το κωμικό είναι ταυτόχρονες εκφάνσεις της πραγματικότητας, του εαυτού, μας, της ζωής της ίδιας. Μερικές φορές η μεγάλη επιτυχία σε ένα από τα δύο στενεύει τον ορίζοντα γιατί σου ζητούν να ακολουθείς συγκεκριμένη μανιέρα. Είναι ωραίο, επομένως, να έχεις την τύχη να σου προτείνουν διαφορετικά πράγματα κάθε φορά. Το να μπορώ να πηγαίνω από την κωμωδία στο δράμα και το αντίθετό το θεωρώ μεγάλη ευτυχία. Αυτά τα στοιχεία βρήκε και στον Τομ, καθώς ο ρόλος της απαιτεί την κωμική και τη δραματική ανταπόκριση: «Ναι, ερήμην μου βέβαια, αλλά έτυχε να συναντηθούν τα δύο. Το έργο περιγράφει τραγικές καταστάσεις που φτάνουν σε τέτοια ακρότητα ώστε μπορεί να φαντάζουν αστείες στα μάτια του παρατηρητή. Μπορεί, δηλαδή, ο εγκλωβισμός να μην είναι καθόλου αστείος, αλλά εμφανίζεται σε τέτοιο ακραίο βαθμό που για τον παρατηρητή έχει στοιχεία παρωδίας».

Ρωτήθηκε αν μπαίνει στον ρόλο του θεατή και αν είναι αυστηρός κριτής του εαυτού της: «Ναι, επιβάλλεται. Ευτυχώς, έχω την αίσθηση ότι δεν έχω χάσει την αθωότητα του θεατή. Οσες φορές μου έχει συμβεί να αναλύω αυτό που βλέπω, αντιδρώ. Ισως να το επιτάσσει και το ελεύθερο θέατρο να είσαι αυστηρός, αφού είναι άλλος στίβος και πρέπει κάθε φορά να διεκδικείς αυτά που έχεις κάνει από το μηδέν. Να ξανακερδίσεις αυτό που είχες πετύχει την προηγούμενη χρονιά». Η ίδια πάντως ευτύχησε αφού πρωταγωνίστησε σε μία παράσταση που είχε επιτυχία για δύο χρονιές -«Το Τίμημα του Μίλερ» στο θέατρο Ιλίσια-, ενώ απέσπασε και θερμές κριτικές. «Είναι δύσκολο να δοκιμάζεσαι κάθε φορά από την αρχή, σε κάθε νέα παράσταση. Οσο για το πώς εεπιλέγω τους ρόλους, έχει να κάνει αποκλειστικά με το προσωπικό αισθητικό μου κριτήριο. Παρότι δεν μπορείς ποτέ να αποφύγεις τα ατοπήματά, δεν μπορείς ποτέ να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου. Αν και κάθε φορά είναι το γούστο που σε οδηγεί αυτόματα στα πράγματα χωρίς καν να το προσπαθήσεις. Δεν μπορείς να λες ότι σου αρέσει κάτι που σε ενοχλεί».

Της αρέσει, επίσης, που ξαναβρέθηκε η παλιά παρέα από το «Καφέ της Χαράς»: «Θα ξαναγίνει το “Καφέ της Χαράς”. Εχουν ξεκινήσει τα γυρίσματα. Ηδη παίζω στα πρώτα πέντε επεισόδια και μετά βλέπουμε ανάλογα με τους χρόνους και τα προγράμματα. Ημασταν ωραία παρέα και δεν θα τη χάλαγα, παρότι έχω πολύ μεγάλη αγωνία για το πώς μπορεί να είναι όλο αυτό δεκαέξι χρόνια μετά». Αλήθεια, όμως, τι είναι αυτό που κρατάει το ενδιαφέρον του κόσμου ζωντανό εδώ και τόσα χρόνια - και δεν μιλάω μόνο για τα πετυχημένα σίριαλ στα οποία πρωταγωνιστεί επί σειρά ετών: «Δεν έχω ιδέα. Αν το γνωρίζαμε, θα ξέραμε και να το επαναλάβουμε. Τυχαίνει, πολλές φορές να τα κάνεις όλα σωστά και για κάποιο λόγο να μη βγαίνει και άλλες να πας με πιο μέτρια βήματα και όλο αυτό να ανθίσει. Οπως όλα τα ζητήματα, είναι και αυτό θέμα χημείας», είπε στο Gala.

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 5 PHOTOS