Άγριες Μέλισσες: Η ράφτρα απ' το Διαφάνι δίνει δυνατό spoiler για τον Κυριάκο!
Η Αμαλία Καβάλη υποδύεται την Ουρανία στη δραματική σειρά εποχής του ΑΝΤ1 «Άγριες Μέλισσες».Η ράφτρα του Διαφανίου μιλάει για τις εξελίξεις της σειράς και του ρόλου της και δίνει ένα spoiler για την σχέση της με τον Κυριάκο
Έπειτα από μία πορεία οκτώ χρόνων στις θεατρικές σκηνές, σας βλέπουμε πρώτη φορά στην τηλεόραση ,Ήταν συνειδητή η επιλογή να βρίσκεστε στο θέατρο και όχι στα τηλεοπτικά δρώμενα;
Αποφοίτησα εν μέσω κρίσης, όταν είχαν χαλαρώσει οι δουλειές στην τηλεόραση, οπότε δεν είχα μπει συνειδητά σε κάποιο δίλημμα. Όμως, το θέατρο μου αρέσει πολύ, δεν αισθάνθηκα ποτέ στα οκτώ χρόνια ελλιπής.
Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στο θέατρο και στην τηλεόραση;
Η τηλεόραση είναι η τέχνη του να κάνεις το τεμαχισμένο να φαίνεται ατεμάχιστο και το τεχνητό φυσικό. Ένας .ηθοποιός μπορεί να κληθεί να γυρίσει πρώτα τη σκηνή του χωρισμού και μετά τη στιγμή της σύναψης της
σχέσης. Πρέπει, δηλαδή, να μπορέσει να ανταπεξέλθει σε μια στιγμή που δεν έχει προκύψει από πουθενά. Αυτό απαιτεί έναν ευέλικτο, έτοιμο και ευφάνταστο ψυχικό μυ. Η θεατρική ροή είναι συνήθως γραμμική, πέραν των ελάχιστων περιπτώσεων που η ασυνέχεια επιλέγεται συνειδητά από τον συγγραφέα. Φορέας της αφήγησης-του πώς λέμε την ιστορία-είναι κυρίως ο ηθοποιός, γιατί η δράση συμβαίνει τώρα. Στην τηλεόραση, η ροή, άρα και η αφήγηση, κατασκευάζεται κατά πολύ στο μοντάζ. Λέω «κατά πολύ», γιατί η αφήγηση κατασκευάζεται και τη στιγμή της λήψης από τη γωνία που επιλέγει ο σκηνοθέτης να τοποθετήσει την κάμερα. Σκεφτείτε πως ο Χίτσκοκ μπορούσε να κάνει ένα ποτήρι γάλα να φαίνεται επικίνδυνο, χωρίς να χρειάζεται ο ηθοποιός να αφηγηθεί ότι εκεί έβαλε το δηλητήριο. Επίσης, στην τηλεόραση, δεν υπάρχει η ανταπόδοση του θεατή τη στιγμή της δράσης, υπάρχει το τεχνικό σύμπαν του συνεργείου που πρέπει να παραμένει αόρατο. Στο θέατρο, η έκβαση μιας παράστασης εξαρτάται απολύτως από την ενέργεια του κοινού. Επίσης στο θέατρο, τα λάθη δεν σβήνονται, πρέπει να μπορείς να τα αγκαλιάσεις ή να τα μεταβολίσεις και να προχωρήσεις. Βλέπετε, και τα δύο μέσα έχουν τη δική τους μαγεία.
Έχετε και μία υποψηφιότητα για το Βραβείο Μελίνα Μερκούρη για την παράσταση «Ορλάντο». Πόσο σημαντική είναι για έναν ηθοποιό μια τέτοια επιβράβευση;
Η Ορλάντο έλεγε πως «δεν είναι τα βραβεία που έχουν σημασία· είναι κάτι άλλο, που δεν έχει αξία καμιά, κάτι ξαφνικό, βίαιο- κάτι που αξίζει όσο μια ζωή... Κάτι άσπιλο, ανεξάρτητο, ακηλίδωτο, ελεύθερο από μολύνσεις, από εξαρτήσεις... Κάτι ορμητικό, γελοίο, η έκσταση, ναι, η έκσταση είναι αυτό που αξίζει». Τώρα, ενώ αγαπώ και νιώθω αυτή τη φράση, θα ήταν υποκριτικό από μέρους μου να πω πως τα βραβεία δεν έχουν σημασία. Ναι, δεν είναι το πιο σημαντικό γεγονός της ζωής, όμως, εγώ τουλάχιστον, πρώτη φορά εκείνη τη μέρα γιόρτασα στο μεδούλι μου μαζί με την οικογένεια και τους φίλους μου την απόφαση να γίνω ηθοποιός. Πέρα από γιορτή, μία υποψηφιότητα είναι μία αναγνώριση από τους ομότεχνους, ένα μικρό χτύπημα στην πλάτη που σου λέει «Καλά τα πας».
Και ποια είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση για έναν ηθοποιό;
Καθένας από εμάς έχει έναν ρυθμό με τον οποίο χτυπάει η καρδιά του. Κάποιες φορές, όταν ένα ζευγάρι είναι ερωτευμένο ή αν δύο φίλοι μοιράζονται μια σημαντική στιγμή, οι παλμοί τους συντονίζονται. Το 2017, το Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (ΙΧΙ_) έκανε μια έρευνα σε μέλη του κοινού στο θέατρο. Ανακάλυψαν, λοιπόν, πως την ώρα της παράστασης οι παλμοί τους συντονίζονταν. Νομίζω πως αυτή είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση για έναν ηθοποιό, το να νιώθει πως οι χτύποι της καρδιάς του έχουν συντονιστεί έστω με έναν θεατή.
Κάντε μας έναν απολογισμό για το έτος που έτος που έφυγε...
Το 2019 ήταν ένα έτος που μας χάρισε απλόχερα γλυκές και πικρές στιγμές. Έφερε αποτυχίες ύστερα από πολλές προσπάθειες. Έφερε έναν συνεργάτη και μετά τον πήρε. Έφερε, όμως, και νέες ευκαιρίες, νέες οικογένειες Φέρνει νέα παιδιά στον κόσμο.
Άγριες Μέλισσες: Το Spoiler για τον Κυριάκο
Μέχρι στιγμής, η Ουρανία είναι μία γυναίκα χαμηλών τόνων, θα τη δούμε να γίνεται πιο δυναμική;
Το εμπόδιο που προσπαθεί να σπάσει η Ουρανία είναι η μοναξιά της. Θέλει να δημιουργήσει οικογένεια, της λείπει η εστία. Πέρα από τον Κυριάκο, οι «χαλαρές» σχέσεις που έχει με τον καθένα στο χωριό είναι οι μόνες που έχει. Το χωριό είναι η οικογένεια της, άρα δεν θέλει να χαλάσει τις σχέσεις της με κανέναν. Αυτό την κάνει να φαίνεται χαμηλών τόνων. Έπειτα, λόγω της ορφάνιας της, μπορεί και να συναισθανθεί τον πόνο του άλλου αλλά και να καταλάβει ποσό τρομακτική είναι η απομόνωση που έρχεται από την κριτική. Γι αυτό, κατά τη γνώμη μου, έχει πολύ δυναμικές στιγμές. Χρειάζεται δύναμη χαρακτήρα για να μπορέσεις να ορθώσεις ανάστημα και να υπερασπιστείς κάποιον άλλον. Όσο ευγενής κι αν είσαι, κάποιον θα δυσαρεστήσεις. Η Ουρανία καταφέρνει να το κάνει με φοβερή μαεστρία. Έχει δείξει σε όλους πως οι προθέσεις της είναι καλές, πως ακόμα και όταν τους διορθώνει δεν τους κρίνει.
Διαβάστε τη συνέχεια στη gallery που ακολουθεί: