Mαρία Νικόλτσιου: «Θέλει πειθαρχία και ηρεμία το δελτίο»

Σε συνέντευξή της, λοιπόν, αναφέρθηκε στις απαιτήσεις του δελτίου, στα φοιτητικά της χρόνια, στα νούμερα τηλεθέασης και αν τα παρακολουθεί, ενώ ακόμη μίλησε για το ποσοστό αποτυχίας ή επιτυχίας που έχει ένας παρουσιαστής δελτίου ειδήσεων.

Τι προσέχετε πάντα στην παρουσίαση του δελτίου ειδήσεων;

Να είμαι διαβασμένη και να μη λέω κάτι εάν δεν είμαι σίγουρη ότι το ξέρω καλά, ότι το κατανοώ, δεν αυτοσχεδιάζω. Επίσης προσπαθώ να μην «πυροβολώ» τους τηλεθεατές. Μπαίνεις στο σπίτι τους, όταν πας επίσκεψη δεν εισβάλλεις. Είμαστε εκεί για να πούμε την είδηση, να την παρουσιάσουμε, δεν χρειάζονται υπερβολές. Προφανώς υπάρχουν στιγμές που μπορεί να ξεφύγεις λίγο στον τόνο ή στο ύφος, δεν είσαι ρο­μπότ, αλλά γενικά θέλει πειθαρχία και ηρεμία.

Μετά από τόσα χρόνια στην παρουσίαση, σας λεί­πει το ρεπορτάζ εκτός τηλεοπτικού πλατό;

Μα, κάνω ρεπορτάζ! Οταν δεν έχω δελτίο, παίρνω το μικρόφωνο και βγαίνω στον κόσμο, κάνω και ρεπορτάζ και συνεντεύξεις. Επίσης έχω και την εκ­πομπή στο ραδιόφωνο που ασχολούμαι με συ­νεντεύξεις και πρόσωπα. Είπαμε... μια φορά ρε­πόρτερ, πάντα ρεπόρτερ. Πιστεύω ακράδαντα ότι για να γίνεις καλός παρουσιαστής πρέπει να έχεις περάσει από τον δρόμο, από το ρεπορτάζ. Ε­τσι καταλαβαίνεις καλύτερα και τον ρεπόρτερ που έχεις στο παράθυρο, αλλά και όλες τις πτυχές του θέματος.

Παραμένετε πιστή στο ίδιο κανάλι. Ποια είναι τα υπέρ και ποια τα κατά μιας μακρό χρόνιας συνεργασίας;

Τα κατά, μάλλον, δεν τα έχω αξιολογήσει ως πολύ σημαντικά, αν κρίνω εκ του αποτελέ­σματος καθώς βρίσκομαι στον Alpha από την εποχή που ήταν... ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ και έζησα όλες τις επιχειρηματικές μετεξελί­ξεις του. Είναι, φαντάζομαι, σαν τις μακρο­χρόνιες σχέσεις. Μπορεί να περάσεις όλα τα στάδια, τα πάνω και τα κάτω, αλλά τελικά υ­πάρχει αγάπη, αφοσίωση, σε ξέρουν και τους ξέρεις, παλεύεις για έναν κοινό στόχο. Τον Alpha, πλέον, τον νιώθω κομμάτι της ζωής μου.

Ξεκίνησα φοιτήτρια και πλέον έχω παι­διά στην εφηβεία. Κάποτε-με τους συναδέλ­φους μιλούσαμε για τα φλερτ μας, μετά για τους γάμους μας, μετά ήρθαν τα παιδιά και τώρα η εφηβεία;.. Ασε που οι πιο πολλοί που έβλεπαν «καμπάνα», τώρα το έχουμε γυρίσει στα γυαλιά πρεσβυωπίας! Αλλά και το κανά­λι μου φέρθηκε πολύ καλά, με αντιμετώπισε με σεβασμό και μου έδωσε τη δυνατότατα να εξελιχθώ δημοσιογραφικά.

Παρακολουθείτε τα νούμερα τηλεθέασης;

Ολοι στον χώρο παρακολουθούν τα νούμερα. Μέσα από αυτά αξιολογείται η δουλειά μας τα κανάλια παίρνουν διαφήμιση κλπ. Προ­φανώς λοιπόν, και τα κοιτάμε και τα λαμβά­νουμε υπ' όψιν. Αξιολογούμε κι εμείς τις προ­σπάθειες και τα λάθη μας και προχωράμε, πά­ντα με σοβαρότητα και υπομονή. Το ζητούμενο με τα νούμερα είναι να μην «υπερλειτουργείς», δεν τα υποτιμάς αλλά δεν κάνεις και σπασμωδικές κινήσεις, θεωρώ πως εάν χτίσεις ταυτότητα και συνέπεια, ο τηλεθεατής σε επιβραβεύει.

Είναι ομαδική δουλειά ένα δελτίο;

Απολύτως ομαδική! Επειτα από 27 χρόνια στη δουλειά, αυτό το έχω καταλάβει πλήρως. Σκέ-ψου μια ορχήστρα... Εάν όλα τα όργανα παί­ζουν σωστά, το αποτέλεσμα είναι αρμονικό. Εάν κάποιο όργανο κάνει φάλτσα, αυτό τελι­κά θα επηρεάσει όλη την ορχήστρα. Τι ποσοστό επιτυχίας π αποτυχίας «χρεώ­νεται» ένας παρουσιαστής; Ο στόχος είναι το όποιο ειδικό χαρακτηριστι­κό έχει ο παρουσιαστής να το δώσει 100%. Αλλά το πιο σημαντικό για εμένα είναι ο πα­ρουσιαστής να μην κάνει κάποιο λάθος να μην πει κάτι, που θα «χαντακώσει» τη δου­λειά της ομάδας.

Υπάρχει μια στιγμή στην πορεία σας που θεωρείτε σταθμό;

Κυριολεκτικά έχω κάνει τα πάντα σε αυτή τη δουλειά. Ρεπορτάζ εκπομπές δελτία, νυχτέ­ρια, καραούλια, μεγάλα και μικρά θέματα, σημαντικούς διάσημους ανθρώπους της δι­πλανής πόρτας. Εναν «μεγάλο σταθμό» δεν έχω. Εχω πολλούς μικρούς που με έφτασαν 27 χρόνια μετά να νιώθω ότι κάνω με αξιο­πρέπεια για τη δουλειά μου.

Πηγή: Real