Ο Ανδρέας Ροδίτης μιλά ανοιχτά για την περιπέτεια υγείας του: «Ήταν πολύ σοβαρό και δεν τελείωσε»

Ο ίδιος μίλησε για την εκπομπή του, «Η ζωή είναι στιγμές» και ποιος είναι ο στόχος της, για την εικόνα που παρουσιάζει η σημερινή τηλεόραση, αλλά και για την περιπέτεια της υγείας του.

Ποιος είναι ο στόχος της εκπομπής σου;

«Ένα ψυχαγωγικό talk show είναι. Θα μπορούσα να είχα βάλει και μουσικές. Θα μπορούσα να βάλω και πολλά βίντεο. Σκέφτηκα να κάνω ένα κλασικό αμερικάνικο, όπου καθόμαστε και μιλάμε. Στην πραγματικότητα θεωρώ πως είναι πολύ υποκριτικό και υπερφίαλο, όταν διαβάζω συνεντεύξεις παρουσιαστών, να απαριθμούν τους στόχους των εκπομπών τους. Η τηλεόραση και το ραδιόφωνο είναι πολύ ρευστά. Είναι ένας αέρας. Στόχος είναι να δώσεις με αξιοπρέπεια στον τηλεθεατή κάτι για να μάθει και κάτι για να χαμογελάσει. Όταν κάποιος παρουσιαστής λέει «οι τηλεθεατές μου», αυτό είναι πάρα πολύ αστείο. Δεν υπάρχουν τηλεθεατές κανενός. Όλα κρίνονται στο ζάπινγκ».

Πώς θα χαρακτήριζες σήμερα την ελληνική τηλεόραση;

«Η ελληνική τηλεόραση σήμερα είναι ακραία, σαν τη νοοτροπία του λαού μας. Υπάρχουν πολύ σπουδαίες και σοβαρές εκπομπές, για τις οποίες ίσως κανείς δεν ενδιαφέρεται και, προς Θεού, δεν υπαινίσσομαι τη δική μου. Οταν λέω μάλιστα «σοβαρές», δεν εννοώ αγέλαστες. Εννοώ ότι σέβεσαι αυτόν που σε ακούει. Και υπάρχει και ο αντίποδας της «βλακειοχυδαιότητας». Πιστεύω ότι πίσω από αυτόν κρύβονται πολύ ευφυείς άνθρωποι, που πάνε στα άκρα μια εκπομπή για την τηλεθέαση και τη διαφήμιση».

Ο τηλεθεατής γιατί βλέπει τέτοιες εκπομπές;

«Θεωρώ ότι εμπλέκεται με το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Ταυτόχρονα, θεωρώ ότι η κλειδαρότρυπα είναι πάντα ένας τόπος προσφυγής των ανθρώπων. Και ο κυριότερος λόγος που βλέπουν αυτές τις εκπομπές είναι για να τις αποκαθηλώσουν και να τις εξευτελίσουν με τις παρέες τους. Νομίζω ότι αυτή είναι η νοοτροπία του λαού μας. Με τον ίδιο τρόπο ψηφίζουμε κιόλας.

Αυτή τη στιγμή πώς είναι τα πράγματα στην ΕΡΤ;

«Ίδια με πριν. Κάθε φορά που αλλάζει η διοίκηση στην ΕΡΤ, πόσο μάλλον η κυβέρνηση, υπάρχουν αναταράξεις. Σε έχει κουράσει αυτό; Με έχουν κουράσει η ανασφάλεια και η αγωνία, όπως και κάθε συνάδελφο. Ευελπιστώ, αν όλα πάνε καλά, να σου πω τα ίδια και του χρόνου».

Θα σε ενδιέφερε η ιδιωτική τηλεόραση;

«Κάποτε υπήρξε ένα φλερτ με δύο κανάλια. Οι φόβοι μου, όμως ήταν δύο. Ο πρώτος ήταν ότι θα είχαμε θέμα με τα νούμερα και ο δεύτερος ήταν η ελευθερία. Στην ΕΡΤ είχα πάντα ελευθερία. Καμία διοίκηση δεν μου είπε, ποτέ, να μη φέρω κάποιον. Ακόμη κι όταν έκανα πολιτικές εκπομπές. Αυτό το θεωρώ μεγάλη πολυτέλεια στο επάγγελμα μας».

Τι σε κάνει να χαμογελάς μέσα στην ημέρα;

«Χαμογελάω όταν δεν σκέφτομαι τα χρέη μου. Στα τέλος του μήνα μαλώνουμε με τη γυναίκα μου για το πού θα αφαιρέσουμε και πού θα προσθέσουμε λεφτά. Τώρα πια προσέχω λεπτομερώς και χαμογελάω με τον σκύλο και τη γάτα μου, όταν κάνουν γκάφες και πονηριές. Προσπαθώ γενικά να γελάω πιο πολύ».

Έχεις χρόνο για τον εαυτό σου; Προσέχεις;

«Μετά τον Απρίλιο, οφείλω να προσέχω»

Τον Απρίλιο πέρασες μια περιπέτεια με την υγεία σου. Τι άλλαξε για εσένα;

«Πέρασα και περνάω. Ήταν πολύ σοβαρό και δεν τελείωσε. Αυτό που άλλαξε είναι ότι βλέπω τα πράγματα πιο όμορφα κάθε πρωί που ξυπνάω. Επίσης, πλέον δεν κοιτάζω αφηρημένα γύρω μου. Γιατί πολλές φορές κοιτάζουμε χωρίς να βλέπουμε. Έχουμε τον ήλιο και τη θάλασσα, έχουμε ανθρώπους και δεν τους εκτιμάμε όπως θα έπρεπε. Μετά τον Απρίλιο, γνώρισα κάποιους ανθρώπους που θεωρώ ότι είναι άγγελοι. Ένας από αυτούς μου είπε: «Δεν γίνονται θαύματα. Το θαύμα που κάνει ο θεός είναι να σου στέλνει ανθρώπους».

Πριν από αυτό, ήσουν δίπλα στους δικούς σου;

«Ναι, μου άρεσε πάντα να προσφέρω, με υπερβολή μάλιστα. Δεν ήμουν ένα τέρας που τώρα μαλάκωσε. Και τι νόημα έχει αυτή η ζωή αν δεν προσφέρεις, αν δεν ενδιαφέρεσαι, αν δεν συγκινείσαι; Το τραγικό είναι αυτό που είπε ο Ελύτης: “Δεύτερη ζωή δεν έχει”», είπε στη Real.