Ρογκάκος-Στάθης: Αυτή ήταν η πιο δύσκολη είδηση που μετέδωσαν

Οι Παναγιώτης Στάθης και ο Νίκος Ρογκάκος μίλησαν για την πιο δύσκολη είδηση που έχουν μεταδώσει, για την πιο ευτυχισμένη στιγμή της καριέρας τους, ενώ αποκάλυψαν αν έχουν κάποιο επαγγελματικό απωθημένο.

Ποια ήταν για εσάς η πιο δύσκολη είδηση που μεταδώσατε;

Ν. Ρ.: Πάντα οι δύσκολες ειδήσεις είναι αυτές που έχουν να κάνουν με παιδιά και ηλικιωμένους ανθρώπους. Εκεί πρέπει να τη διαχειριστείς με υπευθυνότητα και σοβαρότητα και να δώσεις την πραγματική εικόνα. Όπως τώρα με την πανδημία, τους θανάτους συμπολιτών μας ήταν πολύ δύσκολο να τους μεταφέρουμε χωρίς να μη σπάμε και εμείς οι ίδιοι. Οι πιο δύσκολες ειδήσεις είναι η κακοποίηση παιδιών και της τρίτης ηλικίας. Εκεί, πιστέψτε με, δεν μου είναι καθόλου εύκολο να το διαχειριστώ.

Π. Στ.: Όλα τα ρεπορτάζ είναι τελικά δύσκολα, αν έχεις συνείδηση του ρόλου σου. Θα θυμάμαι βέβαια πάντα τις ώρες που μετρούσα νεκρούς στον αέρα, στο σεισμό του 1999 στην Αθήνα, χωρίς να γνωρίζω καν πού είναι η οικογένεια μου.

Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή της καριέρας σας έως τώρα;

Ν. Ρ.: Νομίζω όταν τελείωσαν τα μνημόνια και ανακοινώθηκαν τα πρώτα μέτρα ελάφρυνσης. Θεωρώ ότι η συγκρατημένη χαρά του κόσμου, ότι κάτι αλλάζει και ότι έχει να ελπίζει σε κάτι, έκανε εμένα και θεωρώ όλους τους οικονομικούς συντάκτες λίγο πιο αισιόδοξους και χαμογελάσαμε έπειτα από εννέα «πέτρινα» χρόνια. Πάντα μέτρα βοήθειας των πολιτών για εμένα είναι κάτι ευχάριστο, γιατί νιώθω ότι κεφαλαιοποιείται, έστω λίγο, ο πλούτος που παράγεται από τον κόσμο!

Π. Στ.: Σίγουρα η δημιουργία του πρώτου δικαστικού-συνεταιριστικού site της χώρας που ανήκει αποκλειστικά σε δημοσιογράφους Η ευτυχέστερη στιγμή όμως πάντα είναι η επόμενη. Θα ήθελα να ήταν η είδηση πως βρέθηκε το εμβόλιο για τον κορονοϊό.

Θα θέλατε να μας αποκαλύψετε ο ένας την αγαπημένη συνήθεια του άλλου;

Ν. Ρ.: Θεωρώ και των δύο είναι το χιούμορ και η καλή διάθεση. Ο Παναγιώτης όταν χαλαρώνει λίγο κάνει απίστευτες πλάκες και τρελαινόμαστε στα γέλια.

Π. Στ.: Συνεργαζόμαστε τόσες ώρες κάθε μέρα που μπορώ να πω ευθαρσώς ότι ο Νίκος μου δίνει πάντα λίγο από το φαγητό του και να δηλώσω ότι η κυρία Ειρήνη (η μητέρα του) είναι εξαιρετική μαγείρισσα. Υπάρχουν κι άλλα πιπεράτα, πολλοί κώδικες μεταξύ μας, αλλά αυτά δεν τα λέω.

Τι σας προσφέρει η δημοσιογραφία που δεν θα μπορούσατε να βρείτε σε κανένα άλλο επάγγελμα;

Ν. Ρ.: Το άγνωστο. Κάθε μέρα είναι διαφορετική από την προηγούμενη. Όταν ξυπνάς δεν ξέρεις τι θα γίνει ή τι έχει γίνει μέσα στη νύχτα. Ε, αυτό είναι το δέλεαρ για να κάνεις αυτήν τη δουλειά. Αυτή η ένταση και ο αγώνας να βγάλεις την είδηση, να την πεις πρώτος, αν είναι δυνατόν στον κόσμο, προκειμένου να μάθει την αλήθεια. Θεωρώ ότι η οικονομία είναι η βάση της σκέψης και της ζωής, γενικότερα. Είναι ένα δύσκολο ρεπορτάζ, με πολλές απαιτήσεις, κυρίως την τελευταία 10ετία, με όλα αυτά τα γεγονότα που ζήσαμε. Οι οικονομικοί συντάκτες είχαμε μεγάλη ευθύνη έναντι του κόσμου. Έπρεπε να πούμε την πάσα αλήθεια γι' αυτά που έρχονταν και γι' αυτά που σχεδιάζονταν, όσο δύσκολο και αν ήταν και για εμάς τους ίδιους. Γιατί, ο ενημερωμένος πολίτης είναι ο υπεύθυνος πολίτης.

Π. Στ.: Αϋπνία, άγχος, ατελείωτες ώρες δουλειάς, επτά μέρες την εβδομάδα, λίγες ώρες με τους δικούς σου ανθρώπους κ.λπ., κ.λπ. Και πολλή αδρεναλίνη, πάθος που δεν μειώνεται με τα χρόνια, αλλαγές, εναλλαγές και κυρίως να είσαι μάρτυρας εκεί που γράφεται η ιστορία.

Εχετε κάποιο επαγγελματικό απωθημένο;

Ν. Ρ.: Ναι. Θα ήθελα, εάν με βοηθήσει ο Θεός, κάποια στιγμή να πάω σε μια χώρα της Αφρικής και να περάσω λίγους μήνες με παιδιά και κατοίκους που πραγματικά υποφέρουν. Θα ήθελα να τους μιλήσω και να μεταφέρω σε όλο τον κόσμο τα προβλήματα τους, να ζητήσω, να εκλιπαρήσω για τη βοήθεια όλων των ηγετών. Γιατί, να ξέρετε ότι, εάν αυτοί οι άνθρωποι περνούν άσχημα, την απόλυτη ευθύνη έχει μόνο ο αναπτυγμένος κόσμος, κανείς άλλος.

Π. Στ.: Να γίνω πλούσιος από τη δημοσιογραφία (χαχαχα)..., είπαν στο 7 μέρες tv.