Δώρα Αναγνωστοπούλου: «Έχουμε περάσει δυο μεγάλες κρίσεις, αλλά αισιοδοξώ»

Τώρα, προχωράει ένα βήμα παραπέρα και βγαίνει στους δρόμους για να συνομιλήσει με συνανθρώπους μας που έχουν να μας διηγηθούν τις δικές τους ιστορίες, που ίσως είναι και οι δικές μας. Η εκπομπή Mega Stories έκανε πρεμιέρα πριν ένα μήνα με πρώτο θέμα το πιο επίκαιρο ζήτημα της εποχής: τον Covid-19.

Τι είναι το Μega Stories;

Είναι αυτό που λέει και το logo της εκπομπής. «Εμείς οι άνθρωποι είμαστε οι ιστορίες μας». Εμείς οι άνθρωποι έχουμε πολλά να διηγηθούμε, είναι πολλές οι φορές που θέλουμε να ακουστούμε, αλλά και να ακούσουμε. Αναζητούμε, λοιπόν, αυτούς τους ανθρώπους, χωρίς όμως να τους φέρνουμε στο στούντιο, όπου εγώ ενδεχομένως θα αισθανόμουν πιο άνετα και εκείνοι πιο αμήχανα. Είμαστε εμείς που πάμε να τους συναντήσουμε.

Τι διαφορετικό θεωρείς ότι θα φέρει στην τηλεόραση;

Τι είναι η τηλεόραση; Λόγος και εικόνα. Αυτή είναι η δύναμη της και πολλές φορές είναι τεράστια. Δώσαμε, λοιπόν, μεγάλη βαρύτητα και στα δύο, για να έχουμε ένα αποτέλεσμα που δεν θα θέλγει μόνο το αυτί αλλά και το μάτι του ανθρώπου που μας βλέπει.

Ποια θέματα θα μπουν κάτω από το μικροσκόπιο;

Δεν εξαιρείται κανένα θέμα. Ξεκινήσαμε από την πανδημία του κορονοϊού, επειδή αυτό είναι το μεγάλο θέμα της εποχής και επειδή αναρωτηθήκαμε στην ομάδα μας τι μπορεί να σημαίνει να δίνεις τη μάχη μέσα στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας για να σώσεις ζωές. Καταφέραμε να φτάσουμε έως εκεί και χαίρομαι, γιατί έτσι μπορεί να πειστεί και ο πιο δύσπιστος πως γίνεται μια τιτάνια προσπάθεια από αυτούς τους ανθρώπους.

θα ήθελες να μου πεις δυο λόγια για την ομάδα της εκπομπής;

Είμαστε μια μικρή ομάδα που δουλεύει με πολύ κέφι, με κοινή αισθητική και αντίληψη, μας αρέσουν οι ιστορίες, μας αρέσει να ακούμε και να παρατηρούμε περισσότερο και να μιλάμε λιγότερο. Νιώθω τυχερή που έχω τόσο καλούς συνεργάτες.

Πώς έχει διαμορφωθεί πλέον η καθημερινότητα σου; Ζεις σε μια δημιουργική τρέλα; Νιώθεις άγχος;

Δεν ξέρω εάν είναι τρέλα, αλλά είναι οπωσδήποτε κέφι. Είναι μια καθημερινότητα με πολύ τρέξιμο. Είναι πολλές οι μέρες που φεύγω νωρίς το πρωί από το σπίτι και επιστρέφω πολύ αργά το βράδυ. Αγχος δεν νιώθω. Με παρασύρει ίσως μια έμφυτη αισιοδοξία που έχω ή τουλάχιστον υπερισχύει της όποιας αγωνίας έχει κανείς να αρέσει αυτό που κάνει.

Πώς σου φαίνεται η συνεργασία σου με το Μεγάλο Κανάλι έναν χρόνο μετά;

Το ΜEGA είναι ένα κανάλι με πολύ μεγάλη ιστορία. Είναι όμως και ένα κανάλι που κάνει ένα νέο ξεκίνημα και έχει το θάρρος να το κάνει με νέους ανθρώπους και χωρίς δοκιμασμένες συνταγές. Είναι, θέλω να πω, ένας νέος και ζωντανός οργανισμός και σαν ένας νέος γεμάτος ζωντάνια που ψάχνεται διαρκώς, επειδή αυτό επιβάλλει η φύση του. Χαίρομαι λοιπόν, επειδή είμαι μέρος αυτού του οργανισμού και με τιμά η εμπιστοσύνη με την οποία με περιβάλλει η κεφαλή του.

Σου μένει πια καθόλου ελεύθερος χρόνος;

Σε αυτήν τη φάση ο ελεύθερος χρόνος είναι ελάχιστος. Με χαλαρώνει μια βραδινή βόλτα, μου αρέσουν οι κουβέντες που κάνουμε στο σπίτι, οι ταινίες που θα δούμε, το σκουός που θα παίξω με μια φίλη. Αλλά δεν έχω και αντίρρηση να αφεθώ για ώρες στην αγκαλιά του Μορφέα. Ευτυχώς, κοιμάμαι ακόμη σαν παιδί.

Όντας στην καρδιά της επικαιρότητας και γνωρίζοντας τα πράγματα εκ των έσω, νιώθεις καθόλου αισιοδοξία για το μέλλον;

Έχουμε περάσει δυο μεγάλες κρίσεις το τελευταίο διάστημα, την οικονομική και τώρα την πανδημία. Αλλά, ναι, αισιοδοξώ. Ο κόσμος συνεχίζει να προοδεύει, να γίνεται καλύτερος, να αποδέχεται αρχές και αξίες και να θεωρεί αδιαπραγμάτευτες όλο και πιο πολλές από αυτές. Μια και μιλάμε για ιστορίες, ο τρόπος που αντιμετωπίσαμε την πανδημία ήταν και μια ιστορία αλληλεγγύης απέναντι στους συνανθρώπους μας που είναι πιο ευάλωτοι. Εμβόλιο δεν θα έχουμε, ή τουλάχιστον δεν θα έχουμε σύντομα, εάν δεν ανταλλάξουμε μεταξύ μας πληροφορίες, δηλαδή εάν δεν συνεργαστούμε. Εγώ αυτό θέλω να κρατήσω από αυτή την περιπέτεια και θα ήθελα να το κρατήσουμε όλοι, γιατί τώρα ξέρουμε πώς πρέπει να θωρακιζόμαστε απέναντι στις δυσκολίες. Ενωμένοι, είπε στο Down Town.