Άγριες Μέλισσες: Έτσι γυρίστηκε η σκηνή που μας έκανε να δακρύσουμε!

Ο αγαπημένος ηθοποιός σε συνέντευξή του στο Τηλέραμα, μιλάει για τον έρωτά του με την κυρά Ρίζω, ενώ περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια τη σκηνή της σειράς που μας έκανε να δακρύσουμε. Διαβάστε την απολαυστική συνέντευξή του...

«Δεν μου άρεσαν ποτέ οι ρόλοι «των αστυνο­μικών, των γιατρών, των δικηγόρων, γιατί τους θεωρούσα απολύτως διεκπεραιωτικούς. Δηλαδή λένε "συλλαμβάνεσαι" και τελείωσε. Ο ρόλος του Προύσαλη όμως έχει να κάνει με το χωριό και τους ανθρώπους του, που τους γνωρίζει και τους αγαπά. Αυτό λοιπόν μου έδωσε την ευκαιρία να βάλω πιο ανθρώπινα στοιχεία μέσα στον ρόλο, να μην είναι ένας στυφός αστυνομικός. Δεν μπορώ να πω το κείμενο όπως είναι γραμμένο, προσπαθώ να κάνω τον λόγο δικό μου. Επίσης μου θυμίζει ήρωα του παλιού ελ­ληνικού κινηματογράφου. Αυτό με εξιτάρισε ακόμα περισσότερο, με έκανε να θέλω να βάλω στοιχείο και από εκεί και πολλές φορές το πετυχαίνω» λέει για τον ρόλο του ο ηθοποιός.

Έχετε κοινά στοιχεία με τον ρόλο;

«Εγώ δεν ήμουν με τη μητέρα μου έτσι όπως είναι ο Προύσαλης, ήμουν εσωτερικά έτσι. Δηλαδή μπορεί να ήμουν πιο ατίθασος σαν παιδί, αλλά στην πραγματι­κότητα έτσι αισθανόμουν, όπως αυτός. Επίσης το αίσθημα της δικαιοσύνης είναι για μένα πολύ αυξημένα».

Η σχέση που έχει με τη μητέρα του είναι χαριτωμένη, αστεία, αλλά και βαθιά συγκινητική. Πώς την αντιμετωπίζετε εσείς;

«Θεώρησα ότι θα έπρεπε να δί­νουμε στοιχεία που οι άνθρωποι τα βλέπουν μες στα σπίτια τους και να δίνουμε μηνύματα στο πώς πρέπει να φέρονται απέναντι στους γονείς τους. Ξέρω περιπτώ­σεις που τα παιδιά δεν συμπερι­φέρονται καθόλου καλά στους γονείς τους. Πιστεύω ότι πρέπει να εκτιμούν αυτό που τους έδωσαν οι γονείς τους και να το σέβονται μέχρι το τέλος της ζωής τους».

Ο ερχομός του Βόσκαρη δυσκόλε­ψε τη ζωή του...

«Ο Προύσαλης προσπαθεί να ανακαλέσει την παραίτησή του, ο Βόσκαρης δεν το δέχεται και τότε η Ρίζω αναλαμβάνει δράση (γέλια), ξεσηκώνει το χωριό και του δείχνουν πως θα πρέπει να το ξανασκεφτεί το πράγμα. Ο Βόσκαρης δεν είναι βλάκας, είναι ένας ελεεινός χαρακτήρας, που το καταλαβαίνει και αναδιπλώ­νεται».

Γιατί δεν παντρεύεται; Η Ρίζω θα ήταν μια καλή περίπτωση...

«Ο Προύσαλης είναι άνθρωπος που του αρέσει να είναι "ήρεμος". Βλέπει τι γίνεται με τα γύρω ζευγά­ρια και δεν θα ήθελε να το ζήσει (γέλια). Η Ρίζω, από την άλλη, είναι πολύ επαγγελματίας, είναι... πολυεθνική! Και αβγά πουλάει και μαντίλια, και μοσχάρια και γυναίκες ξεγεννάει... Είναι γυναίκα καριέρας, οπότε μάλλον δεν συνα­ντήθηκαν οι δρόμοι μας. Ίσως να συναντηθούν όταν έρθει το πλή­ρωμα του χρόνου. Φανταστείτε ο Προύσαλης από τη μία να έχει τη μάνα του και από την άλλη τη Ρίζω! Σαν ένα στερεοφωνικό που παίζει στη διαπασών».

Ποια ήταν η πιο δύσκολη σκηνή που γυρίσατε;

«Από πλευράς υποκριτικής, μια δύσκολη σκηνή για μένα ήταν τότε με τη μητέρα μου, που ήθελε να πάει στο γλέντι. Και η δική μου μητέρα είχε ένα μπαστουνάκι. Δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι και έλεγε: "Αχ, να μπορούσα να πάω κάπου μια Κυριακή!"... Και αναρωτήθηκα αν θα έπρεπε να το βγάλω με περισσότερο κλάμα ή όπως μιλούσα στη δική μου τη μητέρα. Ξεκίνησε η σκηνή και πήγαινε η κυρα-Δέσπω προς την πόρτα με τα μπαστουνάκια. Εγώ ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι έβλεπα τη μάνα μου και όχι τον ρόλο. Αποφάσισα λοιπόν να τα πω όπως μιλούσα και σε εκείνη. Με πολλή αγάπη από μέσα, με λίγη αυστηρότητα απ' έξω».

Πώς θα θέλατε να δείτε τον ρόλο σας να εξελίσσεται;

«Θα ήθελα να τον θέλει η Ρίζω και αυτός να θέλει μια άλλη. Υπάρχει κάτι ανάμεσά τους και μαζί μερικές φορές δίνουμε και εμείς κάποιες νύξεις σε αυτό, χωρίς όμως να το αφήνουμε απολύτως ελεύθερο να διαφανεί.

Ο κόσμος επικοινωνεί μαζί σας;

«Μου έχουν γράψει δύο πράγματα. "Είσαι ενωμοτάρχης της καρδιάς μας" (γέλια) και το δεύτερο, το συγκλονιστικό είναι το "σε αγαπάμε σπάταλα"! Δεν το είχα ξανακούσει ποτέ».