Προσωπικά: Το αφιέρωμα στον Μανώλη Αγγελόπουλο και οι αποκαλύψεις για τη ζωή του

Η φωνή του, μαζί με τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη, χαρακτήρισε μια εποχή, με τους θαυμαστές τους να «χωρίζουν» την Ελλάδα σε δύο «στρατόπεδα». Όπου εμφανιζόταν, πλήθος κόσμου έσπευδε να αγκαλιάσει τον λαοφιλή καλλιτέχνη, που τραγούδησε από Χιώτη, Τσιτσάνη, Μπακάλη μέχρι Βαρδή, Καλδάρα, και έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, λίγες ημέρες πριν κλείσει τα πενήντα του χρόνια.

«Είτε πηγαίναμε να τραγουδήσουμε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό, γινόταν χαμός από τους ανθρώπους που ζητούσαν φωτογραφίες και αυτόγραφα! Είχαμε λίγο ανοιχτό το παράθυρο του αυτοκινήτου για να βγάζουμε και να πετάμε τις φωτογραφίες», θυμάται η Αννούλα Βασιλείου, που είδε την περιπετειώδη σχέση τους να γίνεται η πιο συναρπαστική ερωτική λαϊκή ιστορία της δεκαετίας του ‘60. Το γεγονός ότι δεν ανήκε στη φυλή ήταν αρκετό για τη μητέρα του ώστε να πολεμήσει με κάθε τρόπο αυτή τη σχέση, που διήρκεσε όμως δεκατρία χρόνια. Ακόμα και στο γάμο δεν πήγε για να ευχηθεί αλλά για να θυμίσει σε όλους ότι θα τους χωρίσει, παρά το γεγονός ότι είχαν ήδη γεννηθεί τα δύο αγόρια, ο Ηλίας και ο Στάθης.

Η κόρη του, Μαρία, θυμάται τη μεγάλη αγκαλιά του και περιγράφει την εικόνα που κυριαρχεί στη σκέψη της: «Είναι μια σκηνή με τον πατέρα μου να έχει δακρύσει. Είχε ρίξει νερό στο πρόσωπό του για να μην τον δω. Του λέω «μπαμπά, νομίζω πως έκλαιγες». «Ναι», μου απαντάει, «μην πιστέψεις ότι οι άντρες δεν κλαίνε. Είναι ψέμα».

Ο γιος του, Ηλίας, μιλά για όσα τον θυμίζουν και τον κάνουν να τον νοσταλγεί, ενώ ο αδερφός του, Στάθης, αναφέρεται μεταξύ άλλων στη μεγάλη συναυλία στον Λυκαβηττό, τον Ιούνιο του 1983 και στον ενθουσιασμό του πατέρα του, λόγω του κόσμου που είχε δημιουργήσει το αδιαχώρητο προκειμένου να ακούσει τον «βασιλιά των Τσιγγάνων» να τραγουδά.

Ο εκδότης και παραγωγός μουσικής, Στέλιος Ελληνιάδης, μιλά για τα σχόλια και τις επιθέσεις που δέχθηκαν ο Μανώλης Αγγελόπουλος και η κρατική τηλεόραση που «τόλμησε» να μεταδώσει τη συναυλία.

Ανάμεσα στους αρθρογράφους που έγραψαν προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για την καταγωγή του ήταν ο Γιώργος Λιάνης, ο οποίος περιγράφει εκείνη την εποχή και ζητά συγγνώμη για το ολοσέλιδο άρθρο που είχε υπογράψει, στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ».

Ένας από τους πιο φημισμένους βιολιστές και στενός συνεργάτης του, ο Λευτέρης Ζέρβας, μιλά για τη «Μολυβιά», την τελευταία μεγάλη επιτυχία του Μανώλη Αγγελόπουλου, που δεν ήθελε να τραγουδήσει γιατί το θεωρούσε δυσοίωνο τραγούδι.

Λίγους μήνες αργότερα, τον Απρίλιο του 1989, χιλιάδες κόσμου, με τους στίχους «και καλή τύχη όπου κι αν πας» του Απόστολου Καλδάρα, που είχε χιλιοτραγουδήσει γνωρίζοντας την αποθέωση από τους θαυμαστές του, είπαν το δικό τους αντίο στον τραγουδιστή της καρδιάς τους.