Θεοδώρα Τζήμου: «Η αλήθεια είναι ότι είμαι λίγο ξεμπούρμπουλο στην προσωπική μου ζωή»
Οι ταλαντούχοι άνθρωποι, βέβαια, δεν αγαπούν τα καλούπια Μπορούν να υποδυθούν οποιονδήποτε ρόλο, αρκεί να πληρούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις. Ή τουλάχιστον αυτό ισχύει για τη Θεοδώρα Τζήμου.
Από τότε που πρωτοεμφανίστηκε ως φρέσκο αίμα στην ταινία μικρού μήκους Ανελκυοτήρ, το 1994, επιλέγει να συμμετέχει σε ποιοτικές δουλειές, αποφεύγοντας τις εύκολες εμπορικές λύσεις. Ούτε η εύκολη δημοσιότητα την αφορά.
Δεν συχνάζει στις κοσμικές στήλες και σπανίως θα απασχολήσει τον Τύπο με την προσωπική της ζωή. Όποτε δίνει συνεντεύξεις, προτιμά να μιλά μόνο για τη δουλειά της.
Αν μιλήσεις όμως μαζί της, διαπιστώνεις ότι είναι ένας πολύ ενδιαφέρων άνθρωπος, αισιόδοξη, πρόσχαρη, που γελάει πολύ και έχει χιούμορ. Ο ρόλος της Νικόλ στους Σχεδόν Ενήλικες, της Μυρτώς Κοντοβά, ίσως δεν είναι και τόσο κόντρα τελικά.
Όλοι έχουν να λένε για την κωμική φλέβα που ανακάλυψες φέτος. Αυτή την κωμική πλευρά όμως τη γνώριζαν οι δικοί σου άνθρωποι;
«Η αλήθεια είναι ότι είμαι λίγο ξεμπούρμπουλο στην προσωπική μου ζωή. Εννοώ ότι δεν με παίρνουν και πολύ στα σοβαρά οι κοντινοί μου άνθρωποι. Έχω κάτι χαοτικά αστείο. Αλλά νομίζω ότι το να μπορέσεις να αφήσεις ελεύθερα κομμάτια του εαυτού σου μέσα στη δουλειά καταρχάς έχει να κάνει και με τον συνεργάτη. Δεν θα μου έβγαινε, αν ας πούμε η Μυρτώ δεν με εμπιστευόταν. Θέλω να πω ότι ήταν ένα ρίσκο και γι' αυτήν. Δεν έχω ξανακάνει κωμωδία, στην τηλεόραση ειδικά. Αυτή η γυναίκα με εμπιστεύτηκε και βασικά με καθοδήγησε, γιατί οφείλεται πολύ στη Μυρτώ αυτό το κωμικό στοιχείο που φαίνεται στη Νικόλ. Δεν θα γινόταν αλλιώς νομίζω. Είναι μια συνιστώσα πραγμάτων»
Πώς το είδε αυτό σε σένα η Μυρτώ που δεν το έχουν δει ενδεχομένου άλλοι; «Καλά, μπορεί να το έχουν δει και άλλοι, αλλά η Μυρτώ με έπεισε να το δοκιμάσω. Η Μυρτώ είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ πολύ και καλλιτεχνικά και ως γυναίκα. Μ' αρέσει η στάση που έχει απέναντι στα πράγματα και συμφωνώ πολύ. Είναι μία από τους δυο-τρεις ανθρώπους στην Ελλάδα που εγώ προσωπικά εκτιμώ. Είχα δουλέψει και μαζί της κάποια στιγμή στο Βίκτωρ Βικτώρια και είχε δει αυτό το κομμάτι μου, κάπως είχαμε γνωριστεί, είχαμε ανοιχτεί. Δεν το μετανιώνω καθόλου που αποδέχτηκα την πρόταση της. Νιώθω και πολύ τυχερή που είμαι με αυτούς τους ανθρώπους.»
Είναι καλό το κλίμα της συνεργασίας, δηλαδή;
«Πάρα πολύ, πραγματικά. Είναι από τα πιο ιδανικά. Και δεν το λέω έτσι όπως το λένε όλοι για τις δουλειές που κάνουν. Νιώθω πολύ καλά»
Είναι μια ωραία ανάσα μέσα στην κατάσταση που ζούμε;
«Για μένα προσωπικά, ναι. Γιατί αυτήν τη στιγμή, αν δεν δούλευα δεν ξέρω τι θα έκανα. Και ειδικά στη συγκεκριμένη δουλειά. Γενικά, δεν μπορώ να διαχειριστώ τον εαυτό μου έξω από τη δουλειά, οπότε νομίζω ότι θα είχα τρελαθεί», λέει η ίδια στο DownTown