Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη: «Η όλη διαδικασία στο γύρισμα είναι υπέροχη»
H Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη επέστρεψε τηλεοπτικά με το αστυνομικό θρίλερ «Σιωπηλός δρόμος» του ΜΕGΑ, με την ίδια να μας χαρίζει μια ακόμη υπέροχη ερμηνεία.
H σειρά έκανε πρεμιέρα και δείχνει πως δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις σειρές του εξωτερικού.
«Σίγουρα ως προς την εικόνα έχει κάτι από τις διεθνείς παραγωγές, όσον αφορά στον τρόπο που έχει γυριστεί, στις κάμερες που έχουν χρησιμοποιηθεί και το συνεργείο μας που είναι κινηματογραφικό. Η καταγραφή των σκηνών γίνεται σε Ελευσίνα, Ασπρόπυργο, βόρεια και νότια προάστια, Καπανδρίτι. Μαραθώνα, Λατομεία Διονύσου, Πολλές λήψεις είναι πανοραμικές με drone, αλλά και γενικά πλάνα που δεν έχουμε συνηθίσει στην τηλεόραση καθώς συνήθως βλέπουμε πολλά κοντινά. Εδώ υπάρχει αυτή η ματιά γιατί ο σκηνοθέτης μας Βαρδής Μαρινάκης είναι ένας άνθρωπος του σινεμά. Η όλη διαδικασία στο γύρισμα είναι υπέροχη».
Φαίνεται πως έχει παραχθεί μια κινηματογραφική αισθητική υψηλών προδιαγραφών.
«Είναι μια ατμοσφαιρική δουλειά και βοηθάει πολύ και η μουσική του Θοδωρή Ρέγκλη που είναι άκρως κινηματογραφική και έχει γραφτεί ειδικά για τη σειρά. Αυτό είναι πρωτοφανές στα τηλεοπτικά χρονικά. Μόνο στις "Αγριες μέλισσες" έχει συμβεί αυτό με τα τραγούδια που ακούγονται, εκτός από το κομμάτι των τίτλων».
Με την Μελίνα Τσαμπάνη και τον Πέτρο Καλκόβαλη που έχουν γράψει και τις «Άγριες μέλισσες» δεν χρειάστηκε να γίνουν συστάσεις.
«Οχι. Με τη Μελίνα υπάρχει ούτως ή άλλως μια επικοινωνία. Ωστόσο για τον ρόλο πέρασα οντισιόν και αυτό το βρίσκω πολύ σωστό».
Με τον «Σιωπηλό δρόμο» μπαίνουμε στη λογική των μίνι σειρών. Είναι κάτι που μέχρι στιγμής δεν γινόταν στην ελληνική τηλεόραση.
«Μακάρι να γίνονταν μόνο τέτοιες δουλειές και μιλάω από την πλευρά του ηθοποιού. Είναι πολύ πιο ξεκούραστες, όχι γιατί απαιτούν λιγότερη δουλειά, τουναντίον, αλλά γιατί ξέρουμε ότι έχουμε 13 επεισόδια και μπορείς να χτίσεις την χαρακτήρα τον οποίο υποδύεσαι πιο δημιουργικά αφού στην ιστορία που έχεις στα χέρια σου υπάρχει αρχή, μέση και τέλος. Υπάρχει ένα σενάριο και δεν περιμένεις την εξέλιξη του ρόλου σου, η οποία μπορεί να σε εκπλήξει ή να αλλάξει την υποκριτική γραμμή».
Οπότε η προσέγγιση είναι πιο θεατρική.
«Ναι, γιατί μπορούμε να σκιαγραφήσουμε τον ήρωα μας. Οταν γνωρίζεις το τέλος του είναι διαφορετική και η αρχική αντιμετώπιση του», είπε στο ΤV 24.