Αφροδίτη Λιάντου: «Η Μυρτάλη από τη Γη της Ελιάς είναι μια κοπέλα με πείσμα»

Η Αφροδίτη Λιάντου είναι ένα κορίτσι φρέσκο που κάνει τα πρώτα της βήματα στην τηλεόραση και μάλιστα μέσα από πρωταγωνιστικό ρόλο.

Σε πρόσφατη συνέντευξή της στο περιοδικό Downtown αναφέρθηκε και στο ρόλο της στη σειρά «Η γη της ελιάς»: «Ο ρόλος μου στη σειρά είναι η Μυρτάλη. Μια κοπέλα με πείσμα και επιμονή, που σε μια στιγμή χάνει τα πάντα: την αποκληρώνει ο πατέρας της, χάνει τον ίδιο της τον πατέρα ενώ προσπαθεί να μάθει ποιος τη θέλει νεκρή. Ταυτόχρονα, για να μη βάλει σε κίνδυνο τους δικούς της ανθρώπους -και ειδικότερα το αγόρι της, τον Στέφανο, με τον οποίο είναι πολύ ερωτευμένη- κρύβεται. Η Μυρτάλη μου θυμίζει το δικό μου χαρακτήρα και αυτός ήταν ένας λόγος που δεν φοβήθηκα να την υποδυθώ. Επίσης, νιώθω πάρα πολύ τυχερή γιατί με το ρόλο που έχω παίζω με όλους τους ηθοποιούς και αισθάνομαι ότι κάθε σκηνή που κάνω, π,χ. με τον Νίκο Γαλανό ή με τον Πασχάλη Τσαρουχά, με βοηθάει να εξελίσσομαι.

Ο Liam είναι ο καλύτερος παρτενέρ. Είχαμε χημεία από την αρχή γιατί ξεκινήσαμε και οι δύο από το μηδέν. Μοιραζόμαστε τα άγχη μας, έχουμε γίνει φίλοι και βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Η ηθοποιία μου άρεσε από μικρή, αλλά τη σκεφτόμουν λίγο αργότερα στη ζωή μου. Πάντα κέρδιζε η μουσική τον πρώτο ρόλο. Τώρα, είναι ευκαιρία να τη δοκιμάσω. Εξάλλου, μ' αρέσει να ξεβολεύομαι. Έχω πάντα στο νου μου τη συμβουλή της μητέρας μου όταν ετοιμαζόμουν για σπουδές στο Λονδίνο: "Μη φοβάσαι την αλλαγή. Να φοβάσαι τη στασιμότητα."»

Μέχρι τώρα την Αφροδίτη την είχαμε γνωρίσει μέσα από την μουσική της. Είναι διατεθειμένη να παρατήσει την αγάπη της για την μουσική τώρα που ασχολείται με την υποκριτική;

«Εννοείται ότι δεν θα αφήσω πίσω τη μουσική λόγω της σειράς. Η μουσική είναι πάντα στη ζωή μου. Αυτή τη στιγμή ηχογραφώ τραγούδια γιατί συζητάω με μια δισκογραφική, απλώς έχω δώσει προτεραιότητα στο σίριαλ. Όταν έρθει όμως ο Σεπτέμβρης, τα Σαββατοκΰριακα θα πρέπει να ανεβαίνω στην Αθήνα είτε για live είτε για ηχογραφήσεις. Θα κάνω και τα δύο ταυτόχρονα. Τα περισσότερα τραγούδια μου έχουν βιωματικό χαρακτήρα. Κυρίως γράφω όταν δεν είμαι καλά. Επειδή είμαι κλειστό άτομο, συνήθως γράφω τους στίχους σαν να μιλάω σε κάποιον. Σαν να λύνω όλα αυτά που με απασχολούν - οι στίχοι μου λειτουργούν επάνω μου θεραπευτικά. Και όταν ανεβαίνω στη σκηνή μ' αρέσει, γιατί ανοίγομαι, επικοινωνώ με το κοινό, αλλάζω, μεταμορφώνομαι.»