«Αυτό που κάνουμε είναι Ηράκλειος άθλος»

Ο κορυφαίος σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης τρέφεται από τις προκλήσεις και μετά το «Κόκκινο Ποτάμι » άνοιξε και πάλι τις κάμερες για να μεταφέρει τηλεοπτικά για την ΕΡΤ, σε μορφή μίνι σειράς, τρία κορυφαία λογοτεχνικά έργα. Τον «Βαρδιάνο στα σπόρκα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, τις «Κρίσιμες στιγμές» της Γαλάτειας Καζαντζάκη και το «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου» του Γεωργίου Βιζυηνού».

Κύριε Μανουσάκη, δεν θα μπορούσατε παρά να θέσετε τον εαυτό σας σε ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις.

«Όλη αυτή η διαδικασία που έχει να κάνει με την κλασική λογοτεχνία, στην οποία πρέπει να σεβαστείς το κείμενο και να το κινηματογραφήσεις προσθέτοντας δράση για να γίνει σειρά, είναι ευχάριστη αλλά φέρει μεγάλη ευθύνη. Κι αυτό γιατί παράλληλα πρέπει να τηρήσει το πνεύμα των συγγραφέων ανοίγοντας τις ιστορίες για να δημιουργηθούν γεγονότα. Γιατί η μυθιστοριογραφία και η σεναριογραφία είναι δύο διαφορετικά είδη κι από το πρώτο πρέπει να προκύψει το δεύτερο με απόλυτο σεβασμό».

Βάζετε στοιχήματα με τον εαυτό σας;

«Κάθε φορά είναι σαν να κάνεις την πρώτη σου δουλειά και περνάς εξετάσεις».

Το λέτε αυτό εσεις που έχετε ακολουθία επιτυχιών;

«Αλίμονο αν δεν το έλεγα. Τώρα καταλαβαίνω τι πάει να πει ζέση του δημιουργού. Κάθε φορά που τελειώνω μια παραγωγή, όλη τη γνώση και την εμπειρία που αποκτώ την επενδύω στην επόμενη».

Φέτος τα κανάλια επενδύουν στη μυθοπλασία και μάλιστα με αξιόλογες παραγωγές, και βάλατε , γερά θεμέλια με το «Κόκκινο ποτάμι».

«Δεν μπορώ να το κρίνω εγώ αυτό αλλά μου αρέσει πολύ που το λέτε».

Και συνεχίζετε με έργα κλασικού δραματολογίου. Πώς πήρατε την απόφαση να διασκευάσετε τηλεοπτικό μεγάλου; Έλληνες λογοτέχνες και μάλιστα σε έργα εποχής;

«Ο λόγος που μας έκανε να ασχοληθούμε με το κλασικό ελληνικό διήγημα ήταν καταρχάς η γλαφυρότητα και η επικαιρότητα των έργων. Διότι όσο παλιά και να είναι τα διηγήματα, αυτά είναι φοβερά επίκαιρα, θέλαμε να μοιραστούμε με τους θεατές μας αυτόν τον πλούτο της ελληνικής λογοτεχνίας σε μια εποχή που κινδυνεύουμε να χάσουμε τη γλώσσα μας. Χρησιμοποιούμε δανεικές λέξεις σε κάθε δεύτερη κουβέντα μας. Ακούω στο ραδιόφωνο συνεχώς ξένες λέξεις, την ίδια ώρα που άλλες ελληνικές εξαφανίζονται καθώς αντικαθίστανται. Ξένες λέξεις που δεν σου δημιουργούν καμία εικόνα και δεν προάγουν τη φαντασία σου. Αντί να λέμε "κενό" λέμε "gap", κι αντί για "κορυφή" ή "κορύφωση"... "peak" που δεν σημαίνει τίποτα. Δεν δίνει εννοιολογικά ερεθίσματα στον εγκέφαλο. Αυτό είναι μεγάλη απειλή για τον πολιτισμό και οφείλεται στην απώλεια της αυτοεκτίμησης μας. Ελπίζω, γνωρίζοντας και συμμετέχοντας στη μεγάλη ελληνική μυθιοτοριογραφία, να αισθανθούμε περήφανοι για το πνεύμα μας και να αποκτήσουμε ξανά την αυτοπεποίθηση μας ως έθνος, ως λαός και ως προσωπικότητες».

Το γεγονός ότι και τα τρία έργα είναι μίνι σειρές των τεσσάρων επεισοδίων, ενέχουν ακόμη μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.

«Αυτό είναι ηράκλειος άθλος για όλους τους συνεργάτες και κυρίως για εκείνους του ενδυματολογικού και του σκηνογραφικού. Από το νησιώτικο περιβάλλον του βαρδιάνου στην ανατολική Θράκη του Βιζυηνού και από εκεί στην αστική Αθήνα της Γαλάτειας Καζαντζάκη. Είναι απίστευτο. Ετοιμαζόμαστε πολύ καιρό γι’ αυτό κι ενώ κάνουμε γύρισμα για τη μια σειρά, παράλληλα ετοιμάζουμε και τα υπόλοιπα διηγήματα. Δεν σταματάει η "κουζίνα" της παραγωγής να δουλεύει», είπε ο Μανούσος Μανουσάκης στο TV24.