Συμπέθεροι από τα Τίρανα: Ντάνιελ Νούρκα: Ο νέος πρωταγωνιστής, η καταγωγή και η ηλικία του

Έχει πάθος για να πετύχει, όρεξη για δουλειά, στόχους ξεκάθαρους, άποψη ισχυρή και βιωμένη, και -ναι- είναι όμορφος (και) εσωτερικά.

Πώς ήρθε η πρόταση για τους «Συμπέθερους από τα Τίρανα»;

Ήρθε σε μια περίοδο που σκεφτόμουν τι θα κάνω λόγω της καραντίνας. Ενδιάμεσα από τη δεύτερη καραντίνα έμαθα ότι ζητάνε άτομο για το ρόλο, ήρθα σε επικοινωνία μέσω Skype, πέρασα και οντισιόν από κοντά και ευτυχώς ήμουν αυτό που ζητούσαν και προχωρήσαμε σε συνεργασία.

Άρα εσύ κυνήγησες το ρόλο;

Περίπου. Μου είπαν ότι ζητάνε άτομο κι εγώ απλώς τους είπα «εδώ είμαι».

Πώς αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;

Ήταν κάτι που ήθελα από τα εφηβικά μου χρόνια. Οι συγκυρίες δεν με βοηθούσαν και η αλήθεια είναι ότι δεν είχα πάρει κι εγώ μια ξεκάθαρη απόφαση πως θέλω να ασχοληθώ με αυτό. Το τελευταίο διάστημα το σκεφτόμουν πολύ και γράφτηκα σε μια σχολή για να σπουδάσω υποκριτική. Ως ηθοποιός έχεις τη δυνατότητα να ζήσεις για λίγο μια διαφορετική ζωή. Σε μία ζωή πολλές διαφορετικές ζωές. Είναι μαγικό να καταφέρεις να μπεις στο ρόλο και να γίνεις κάποιος άλλος, έστω κι αν αυτό είναι για μία-δύο ώρες. Να ταξιδεύεις μέσα στις ζωές των άλλων σ' έναν κόσμο που πλάθει κάποιος άλλος.

Πες μας περισσότερα πράγματα για σένα...

Δεν έχω γεννηθεί εδώ, έχω γεννηθεί στην Αλβανία, αλλά ήρθα εδώ με τους γονείς μου σε ηλικία 5 ετών. Στην αρχή είχε έρθει ο πατέρας μου και ήρθαμε κι εμείς όταν ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες με τα χαρτιά. Έχω μια μικρότερη αδελφή, 21 ετών, την οποία την έχω βασίλισσα.

Πώς ήταν η ζωή στο Κιάτο;

Ωραία, με τα καλά και τα κακά που έχει μια μικρή κοινωνία. Μια μικρή κοινωνία είναι καλή γιατί όλοι γνωρίζονται με όλους, αλλά αυτό είναι και το κακό. Τώρα που πάνε χρόνια που λείπω, όταν κατεβαίνω να δω τους γονείς μου είναι ωραία. Στα 18 μου ήρθα στην Αθήνα για να φύγω από το Κιάτο και να σπουδάσω Τεχνικός Δικτύων και Τηλεπικοινωνιών. Την απόφαση γι' αυτές τις σπουδές δεν τη σκέφτηκα και πολύ. Παλαιότερα έπαιζα μπάλα σε τοπικές ομάδες και ήθελα να εξελιχθώ στο ποδόσφαιρο ή στην υποκριτική που αγαπούσα. Όταν ήρθα στην Αθήνα σκέφτηκα ότι η Τεχνολογία είναι πάντα ένας κλάδος που ακμάζει.

Και το modeling πώς προέκυψε;

Τυχαία. Ξεκίνησε σαν αστείο. Δεν το είχα στο μυαλό μου. Μια φίλη μου που ήταν μοντέλο το πήρε στα σοβαρά. Μου λέει «αφού έχεις φωτογένεια γιατί δεν το ψάχνεις;». Όμως παλαιότερα ήμουν πολύ ντροπαλός κι έτσι δεν το κυνήγησα. Παρ' όλ' αυτά, με πρότεινε η φίλη μου στο πρακτορείο που βρίσκομαι μέχρι τώρα κι έτσι ξεκίνησε και αυτό το ταξίδι στο χώρο της μόδας.

Και το ταξίδι στην Ινδία;

Ήταν την περίοδο που έκανα modeling. Εκεί τα είδα όλα. Και τον πλούτο και τη φτώχεια. Υπάρχουν κάποιες εικόνες που δεν θα ξεχάσω: παιδιά να πεινάνε πραγματικά, τα μάτια μιας κοπέλας στο ταξί που μου έδειχνε το χέρι της και με κοίταζε μέσα στα μάτια και στην αποβάθρα του τρένου μια εικόνα σαν από ταινία: Ξαπλωμένα καμιά εκατοστή άτομα να κοιμούνται με κουβέρτες, ο ένας δίπλα στον άλλον στιβαγμένοι. Με τέτοιες εικόνες συνειδητοποιείς τι σημαίνει φτώχεια και αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είναι αυτό που ζεις. Εκεί αναθεωρείς.

Ποιες συγκυρίες δεν σε βοήθησαν να σκεφτείς την ηθοποιία νωρίτερα;

Περισσότερο έχει να κάνει με τα ερεθίσματα του καθενός. Εγώ δεν μεγάλωσα στην Αθήνα, και όπως και να το κάνεις σε μια μικρή κοινωνία τα πράγματα είναι πιο περιοριστικά. Οι γονείς μου, άνθρωποι της βιοπάλης, ήρθαν από μια άλλη χώρα, οπότε τα ερεθίσματα που είχα δεν ήταν επάνω στην τέχνη.

Όταν είπες στους γονείς σου ότι γίνεις ηθοποιός, πώς αντέδρασαν;

Οι γονείς μου είναι ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι. Μου είπαν ότι αν αυτό θέλω να κάνω θα με στηρίξουν. Και το έκαναν. Με έχουν στηρίξει σε όλες μου τις αποφάσεις. Και στις πιο τρελές.

Πες μου λίγο για το ρόλο σου…

Υποδύομαι τον Άλφρεντ Ντουρχάι. Είναι ένα παιδί από την Αλβανία. Να ένα πρώτο κοινό στοιχείο με τον Αλφρεντ. Ζει και εργάζεται στην Αγγλία. Ερωτεύεται και έρχεται στην Ελλάδα να γνωρίσει τα πεθερικά του. Όλοι πιστεύουν ότι είναι Άγγλος, λόρδος για την ακρίβεια. Με αυτές τις τιμές με υποδέχονται όταν φτάνω και στην Ελλάδα. Έρχεται όμως η μοιραία στιγμή που μαθαίνουν ότι δεν είμαι Άγγλος λόρδος και εκεί αρχίζει να εκτυλίσσεται το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ιστορίας με τις αντιδράσεις των υπολοίπων στο άκουσμα της καταγωγής μου. Όταν διάβασα το σενάριο, το ευχαριστήθηκα.

Εσύ βίωσες ρατσισμό;

Όχι, ένιωσα όμως στο περιθώριο και ως παιδί δεν ήξερα πώς να το χειριστώ. Ωστόσο, τα παιδιά είναι παιδιά και λένε ό,τι σκέφτονται και αυτά που ακούνε. Η διαπαιδαγώγηση ξεκινάει πρώτα από το σπίτι και συνεχίζεται στο σχολείο. Εγώ θυμάμαι τους γονείς μου στο δημοτικό, αλλά και όταν μεγάλωσα, να μου λένε ότι πρέπει να είμαι ευγενικός, ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι, διαφορετικοί αλλά ίσοι, και να με παροτρύνουν να κάνω παρέα με ένα καινούργιο παιδί που έχει έρθει από άλλη χώρα.

Έχεις ελληνική υπηκοότητα;

Ναι, έχω. Υπηρέτησα και τη μαμά πατρίδα. Στα σύνορα, 12 χιλιόμετρα από την Τουρκία. Στην Κω. Τον Δεκέμβρη απολύθηκα. Μπήκα με καραντίνα, βγήκα με καραντίνα.

Έχεις συνειδητοποιήσει πόσο τυχερός είσαι που η πρώτη σου δουλειά ως ηθοποιός είναι με τον Μιχάλη Ρέππα και τον Θανάση Παπαθανασίου και συνεργάζεσαι με σπουδαίους ηθοποιούς σ' ένα κανάλι όπως το Μega;

Nιώθω πολύ τυχερός που στην πρώτη μου δουλειά συνεργάζομαι με τόσο σπουδαίους ανθρώπους και ηθοποιούς και θέλω να αποδείξω ότι μπορώ να αντεπεξέλθω στις προσδοκίες τους. Ειδικά των κυρίων Ρέππα και Παπαθανασίου. Το σημαντικό για μένα είναι ότι όλοι θέλουν να με βοηθήσουν αν κάνω κάποιο λάθος. Ποτέ δεν με έκαναν να νιώσω άσχημα γι’ αυτό. Μάλιστα, μου έχουν πει αν έχω απορίες με το ρόλο να τους πάρω τηλέφωνο.

Με το τηλεοπτικό σου έτερον ήμισυ, την Τζένη Κοζάκου, πώς είναι η σχέση σας;

Είναι πολύ όμορφη -μοιάζει με τη γιαγιά της- και πολύ ταλαντούχα, και είμαι σίγουρος ότι θα διαγράψει τη δική της ξεχωριστή πορεία. Συνεργαζόμαστε καλά ως τηλεοπτικό ζευγάρι. Είμαστε φίλοι. Πριν κάνουμε τη σκηνή θα πούμε λίγο τα δικά μας, θα γελάσουμε, θα κάνουμε πρόβα και αυτό θα μας χαλαρώσει και θα περάσει ως χημεία στην κάμερα.

Πηγή:Down Town