Ο Κώστας Μακεδόνας και ο Σπύρος Γραμμένος με guest την Γιάννα Βασιλείου στο «Μουσικό Κουτί» της ΕΡΤ1

Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη υποδέχονται τον Κώστα Μακεδόνα, που γράφει ιστορία ως ερμηνευτής πολλών μεγάλων συνθετών και στιχουργών και τον Σπύρο Γραμμένο, τον τραγουδοποιό με το ιδιαίτερο και πολύ προσωπικό ύφος! Στην παρέα έρχεται και η Γιάννα Βασιλείου, μια από τις πιο ενδιαφέρουσες τραγουδοποιούς της γενιάς της.

Μια εκρηκτική μουσική συνάντηση όπου τα αγαπημένα λαϊκά συναντούν τον σατιρικό στίχο.

Αρχή με το «Παρτικολαριστά», την μεγάλη επιτυχία που εξακολουθεί να ξεσηκώνει και ας έχουν περάσει 17 ολόκληρα χρόνια από την πρώτη φορά που ο Κώστας Μακεδόνας πήρε το μικρόφωνο για να την ερμηνεύσει. Ο ίδιος ερμηνεύει για μια ακόμα φορά, αλλά πάντα με το ίδιο κέφι, το τραγούδι που έχει συνθέσει και γράψει ο Γιώργος Ζήκας. Μαζί του και ο Νίκος Πορτοκάλογλου.

«Ο Ανθρωπάκος». Πρωτοκυκλοφόρησε το 1980 και έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στο πέρασμα του χρόνου. Οι δημιουργοί του εγγύηση. Στιχουργός ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, στη μουσική ο Γιώργος Χατζηνάσιος. Πρώτη εκτέλεση η Τάνια Τσανακλίδου. Τώρα είναι η σειρά του Σπύρου Γραμμένου να το ερμηνεύσει σε μια εξαιρετική διασκευή της μπάντας του «Μουσικού Κουτιού». Τον συνοδεύουν στο ρεφρέν ο Κώστας Μακεδόνας, η Γιάννα Βασιλείου, ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη, ενώ η μπάντα συνεχίζει τα «μαγικά» της δίνοντας τη σκυτάλη στο «Άκου μάνα» του Μιχάλη Μυτακίδη και στους Active Member. Στο μικρόφωνο ο «εκρηκτικός» Σπύρος Γραμμένος.

Ακολουθεί η Γιάννα Βασιλείου με το «Έλα μάτια μου» που έχει συνθέσει η ίδια και έχει γράψει τους στοίχους ο Κώστας Πυρένης. Ένα πολύ ωραίο ερωτικό τραγούδι που «ντύνει» μουσικά η μπάντα του «Μουσικού Κουτιού» με το βιολί και το κλαρίνο να ξεχωρίζουν.

Ο Κώστας Μακεδόνας, είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους τραγουδιστές της γενιάς του, με πολυάριθμες μουσικές επιτυχίες στο ενεργητικό του. Στην δισκογραφία ξεκινά ουσιαστικά το 1989 με το «Δεν έχω ιδέα» του Σταμάτη Κραουνάκη και της Λίνας Νικολακοπούλου, αλλά το τραγούδι που τον καθιέρωσε είναι το «Μόνο μια φορά» του Σταμάτη Κραουνάκη το 1991.Ο αγαπημένος ερμηνευτής μοιράζεται ιστορίες από την γειτονιά του στη Θεσσαλονίκη, εξηγεί γιατί δεν έχανε καμία προπόνηση του Νίκου Γκάλη, θυμάται τη συνάντησή του με τον Χάρρυ Κλυνν που τον προέτρεψε να ανέβει για πρώτη φορά στη σκηνή και μιλάει για το πώς καταφέρνει να συνδυάζει τη μεγάλη του αγάπη για τα αεροπλάνα με το τραγούδι: «Τα αεροπλάνα ήταν η παιδική μου αγάπη, αλλά το άφησα αυτό το όνειρο γιατί μπήκα πολύ νωρίς στο τραγούδι, αλλά και γιατί η μάνα μου με το που το άκουσε, έπαθε σοκ! Έπιασε όλους τους συγγενείς μας και τους ζήτησε να μου πουν ότι επειδή είμαι μοναχοπαίδι δεν με παίρνουν στην Αεροπορία! Και όλο το στενό οικογενειακό περιβάλλον μου μού έλεγε το ίδιο. Αργότερα, όταν ήμουν ήδη γνωστός καλλιτεχνικά πήρα ερασιτεχνικό πτυχίο και κάποια στιγμή πήγα και στη σχολή της Ολυμπιακής και έγινα επαγγελματίας πιλότος. Ξεκίνησα να πετάω με εταιρείες, έγινα εκπαιδευτής και εξεταστής. Τώρα πια, έχω καταφέρει να κάνω και τις δύο δραστηριότητες μου και αυτό με ισορροπεί».

Ο Σπύρος Γραμμένος παράτησε την κομμωτική για τη μουσική και τα Ιωάννινα για την Αθήνα. Ο πρώτος του δίσκος είχε τίτλο «Λίγο πριν τα τιράντα» και τόλμησε να τον χαρίσει στον Μανώλη Ρασούλη «Του δίνω το πρώτο μου cd, το ανοίγει και μου λέει “Τι είναι αυτό;” Αντί για στίχους εγώ είχα βάλει σκίτσα! Και μου ζήτησε να του γράψω κάτι… Χρόνια μετά το βρήκε η κόρη του και μου λέει “Μα είναι δυνατόν να γράψεις Με πολύ αγάπη στον κύριο Μανώλη” ! Είχα ντραπεί πολύ τότε». Ο ανατρεπτικός τραγουδοποιός μιλάει για την πρώτη του κιθάρα σε ηλικία δυο ετών που κόστιζε όσο το ενοίκιο του σπιτιού του, για τη μητέρα του, που του σύστησε τον Φοίβο Δεληβοριά και απαντά στο δίλημμα ποτέ πια τιράντες ή ποτέ πια μούσι;

Στο Juke Box οι διασκευές αγαπημένων τραγουδιών από την μπάντα του «Μουσικού Κουτιού» γράφουν για άλλη μια φορά ιστορία! Ο Κώστας Μακεδόνας ρίχνει κέρμα στη «Μαρκίζα» του Γ. Σπανού, στο «Φεύγω» του Αντώνη Βαρδή και στο ιταλικό «Il mondo», ενώ ο Σπύρος Γραμμένος διαλέγει τον «Ανθρωπάκο» του Γιώργου Χατζηνάσιου, «Την πόρτα ανοίγω το βράδυ» του Μίκη Θεοδωράκη. Το κέρμα όλων πέφτει στα αξεπέραστα «Κόκκινα γυαλιά» του Σταμάτη Κραουνάκη.