Αλήθειες με τη Ζήνα: Οι πρώτες δηλώσεις των γονιών που έχασαν τα τρία τους παιδιά στη Πάτρα

«Το 2003 γεννιέται η Τζωρτζίνα και όλα κυλούν φυσιολογικά, το 2005 έρχεται η Μαλένα, το δεύτερο παιδί. Μέχρι και το 2019 που η Μαλένα παρουσιάζει στους λεμφαδένες στο λαιμό ένα πρήξιμο, το ψάχνουμε εδώ στην Πάτρα, όλες οι εξετάσεις έβγαιναν θετικές. Μετά από δυο εβδομάδες και αφού πήρε αντιβίωση δεν έφευγε το πρήξιμο και μας λέει να απευθυνθούμε στην Αθήνα να το ψάξουμε….

Οι γιατροί δεν έβρισκαν τίποτα. Κάποια στιγμή βρέθηκε ένας λεμφαδένας πιο σκληρός και βγήκε η διάγνωση για λευχαιμία. Τελικά στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν ξύπνησε ξαφνικά, δεν μπορούσε να αναπνεύσει και πέθανε. Με κοίταξε το παιδί και πέθανε μπροστά μου. Οι εξετάσεις που ακολούθησαν έδειξαν ηπατική ανεπάρκεια.»

«Η Μαλένα μετά την πρώτη χημειοθεραπεία, ξύπνησε προσπαθούσε να αναπνεύσει και κατέληξε»

«Εκείνο το βράδυ την έβαλα για ύπνο όπως έκανα πάντα. Το παιδί δεν ξύπναγε, κοιμόταν 10 με 12 ώρες. Ήμουν με την αδερφή μου και στις 02.30 πήγα και την σκέπασα, όπως έκανα και στις 07.30. Στις 11.00 όταν μπήκε η αδερφή μου, τη βρήκε νεκρή στην κούνια με ένα πανάκι γεμάτο αίματα, πάνω στον πανικό, προσπάθησα να της κάνω ανάνηψη. Εγώ ένα ΤΕΕ έχω τελειώσει, δεν έχω τελειώσει νοσηλευτική. Δεν τα κατάφερα και το παιδί κατέληξε.», είπε για την μικρή Ίριδα.

«Θέλω να απαντήσω σε αυτούς που ρωτούν γιατί ήμουν πάντα μαζί τους»

«Ενώ κοιμόμουν μαζί με την Τζωρτζίνα, πετάχτηκε και έκανε σπασμούς. Ήταν μελανιασμένη στα χείλη της. Από το φόβο μας και μόνο την πήγαμε στο νοσοκομείο» λέει για την Τζωρτζίνα.

«Την πήγαμε στο Καραμανδάνειο. Μας είπαν πως όλο αυτό ήταν ψυχολογικό και μας είπαν πως θα μας δώσουν εξιτήριο. Της έκαναν άλλες εξετάσεις και μας είπαν ότι έχει γαστρεντερίτιδα. Το παιδί ξύπνησε και πάλι στον ύπνο του και πνιγόταν. Μας έλεγε ότι δεν μπορούσε να αναπνεύσει και ζητούσε τους γιατρούς. Έβλεπαν εκείνοι τους παλμούς ανεβασμένους και το οξυγόνο ανεβασμένο. Ανέβασε και πυρετό. Επειδή κάποιοι τονίζουν ότι πάντα ήταν η μαμά, θέλω να τονίσω πως κάθε μαμά θα έκανε το ίδιο. Κάθε μαμά θα ήταν δίπλα στο παιδί της. Οπότε όλο αυτό είναι ανόητο».

«Η Τζωρτζίνα έμεινε στη ΜΕΘ, ανέκτησε τις αισθήσεις της και αποσωληνώθηκε. Όλα κυλούσαν ομαλά. Φτάνουμε στο σημείο του απινιδωτή. Αποφασίζουμε να μπει ώστε να ασφαλίσουμε την καρδιά. Πήγε στο Ωνάσειο και το πρώτο βράδυ έκανε το ίδιο επεισόδιο. Εκεί δεν ήμουν μπροστά. Το παιδί διασωληνώθηκε. Μας ενημέρωσαν τηλεφωνικά γι’ αυτό που της συνέβη».

«Στο Ωνάσειο αντιμετώπισε πρόβλημα και με ένα άλλο μικρόβιο που το ξεπέρασε. Τότε εγώ η ίδια ζήτησα να μπαίνω παραπάνω. Μου το επέτρεψαν για την ψυχολογία του παιδιού. Ο κύριος Παπαγιάννης της έβαλε απινιδιωτή και μου ξεκαθάρισε ότι καρδιολογικά το παιδί δεν έχει πρόβλημα. Μου είπε να ψάξω το θέμα του οξυγόνου...

μετά από 7 μήνες όμως άρχισε να μην τρώει και να κάνει εμετούς. Μας είπαν να μπει στην Παιδιατρική του Ρίου. Το βράδυ ήταν ήρεμη, κοιμήθηκε χωρίς να κάνει εμετό. Το δεύτερο βράδυ βλέπαμε τηλεόραση και μας κάνει ένα τεράστιο επεισόδιο με σπασμούς, με συνέπεια να μεταφερθεί στη ΜΕΘ. Δεν έχουμε καταλάβει πώς προήλθε».

Η μητέρα συνεχίζει την αφήγησή της, για την Τζωρτίνα: «την έβαλαν σε δωμάτιο της Παιδιατρικής και το επεισόδιο επαναλαμβάνεται. Ήμασταν και οι δύο μαζί δεν ήμουν μόνη. Να ξεκαθαριστεί και αυτό επειδή κάποιοι ανίδεοι το αναφέρουν. Όταν έγινε η πρώτη βραδυκαρδία ήταν μπροστά και οι γιατροί. Τότε δούλεψε για πρώτη φορά και ο βηματοδότης».