Άγριες μέλισσες: Καλπακίδης: Το χωριό δεν θα τα βρει ποτέ με τον Δούκα, αλλά έχουν έναν κοινό εχθρό

Ο Αλέξανδρος Καλπακίδης μίλησε για τον Ακύλα, που έχει κάνει τη ζωή των χωριανών... πατίνι, για τη συμμαχία με τον Δούκα, αλλά και για τον Θανασάκη, που έχει πάρει τον κακό δρόμο.

Στα τελευταία επεισόδια των «Μελισσών», ο Παναγιώτης είχε μια δυσάρεστη έκπληξη…

«Ισχύει. Για τον Παναγιώτη, ο Σταμάτης είναι κόκκινο πανί. Τη Βιολέτα τη θεωρεί οικογένεια του και δεν ανέχεται να βλέπει αυτό τον άντρα να την εκμεταλλεύεται. Όποτε του καπνίσει του Σταμάτη, έρχεται και της αναστατώνει τη ζωή και τώρα κάνει το ίδιο με αυτό το παιδάκι που φέρνει μαζί του, το οποίο η Βιολέτα θα αγαπήσει σαν δικό της παιδί. Ο Παναγιώτης, του τα έχει μαζεμένα από τότε που τον είχε στον καφενέ και του φερόταν σαν παραπαίδι.. Πέρα από αυτό, όμως, ο Παναγιώτης αγαπά πραγματικά τη Βιολέτα, τα συναισθήματα'! του για εκείνη είναι συγκεχυμένα.. Δυο ανθρώπους έχει για οικογένεια: αυτήν και τον ξάδερφο του. Μαζί τους νιώθει ασφάλεια. Το μέλημα του, λοιπόν, είναι η ηρεμία και η ευτυχία της. Κι επειδή θεωρεί τον Σταμάτη τυχοδιώκτη, τον θέλει μακριά της.

Θέλετε να παντρευτεί ο ήρωας σας στο τέλος των «Μελισσών»;

Μακάρι και με το καλό! Αλλά σε αυτήν τη ζωή δεν παντρεύονται και όλοι. Δηλαδή, αν ο Παναγιώτης δεν αγαπήσει βαθιά, αν δεν ερωτευτεί, πρέπει να παντρευτεί από συμβιβασμό; Όποιος παντρεύεται είναι, απαραίτητα ευτυχισμένος, όπως στις παλιές ελληνικές ταινίες; Πάντα μας δείχνουν μέχρι το γάμο, το μετά όχι... Στο Διαφάνι ο Παναγιώτης δεν νιώθει μοναξιά. Δεν ζει σε μια πολύβουη πόλη χωρίς να ξέρει τον απέναντι. Νιώθω τυχερός που γεννήθηκα τη δεκαετία του 1970 και έζησα ανέμελα παιδικά χρόνια στο χωριό μου στην Καβάλα, με το κλειδί κάτω από το πατάκι της πόρτας 8 που ήξερε και η γειτόνισσα πού είναι και τα . καλοκαίρια κοιμόμασταν στρωματσάδα στην ταράτσα. Άλλα χρόνια, αθώα, άλλες εποχές... Οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν, είχαμε τις γιορτές και τα πανηγύρια μας. Σήμερα, με αυτήν τη φτωχοποίηση που υπάρχει στην Ελλάδα, το έγκλημα οργιάζει. Μου θυμίζει όταν είχαμε πάει με το θέατρο και τον Θοδωρή Τερζόπουλο στη Ρωσία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την επικράτηση της ελεύθερης αγοράς. Είχαμε βγει οι ηθοποιοί έξω για βόλτα και βλέπαμε μάνες να εκπορνεύουν τις κόρες τους, 16 χρονών κορίτσια. Φρίκη! Στην Ελλάδα σημειώθηκε μια ανάπτυξη το ‘60 και το '80, αλλά τώρα έχει πέσει πολλή πείνα και, όπου υπάρχει πείνα, υπάρχει και έγκλημα. Θα μου πείτε, στη δεκαετία του '50 που οι Έλληνες ζούσαν επίσης φτωχικά, υπήρχαν τέτοια εγκλήματα; Όχι, γιατί, οι γονείς ήταν δίπλα στα παιδιά, τους μιλούσαν. Τώρα τρέχουν και οι δυο για το μεροκάματο και η οικογένεια έχει διαλυθεί. Για μένα, η δημιουργία οικογένειας είναι μεγάλη ευθύνη, το ίδιο και η σωστή επιλογή συντρόφου.

Πώς βλέπει τη χούντα ο Παναγιώτης, ποια είναι η στάση του;

Αν και φιλοβασιλικός, σιχαίνεται τη χούντα. Και δεν μπορεί να πιστέψει πως ο γιος του Τόλλια, που τον μεγάλωσε, του έριξε ξύλο στη συμπλοκή με τους Αβαντες. Ο Τόλλιας ντρέπεται για το γιο του, αλλά μαζί με αυτόν συμπάσχει και όλο το χωριό για την άσχημη πορεία του μικρού. Ο Παναγιώτης είναι άνθρωπος που αγαπά το δίκιο και πιστεύει ότι με το χρόνο ο Θανάσης θα αλλάξει. Η σκηνή με το ξύλο ήταν σοκαριστική και βγήκε πολύ αληθινή. Υπήρχε μια συστολή, ένας σεβασμός .από τον ταλαντούχο νεαρό ηθοποιό που υποδύεται τον Θανάση, τον Βασίλη Μπούτσικο, αλλά εγώ του είπα: «Βάρα με και μη φοβάσαι!».

Μπορεί το χωριό να τα βρει με τον Δούκα;

Δεν θα τα βρουν ποτέ, αλλά έχουν έναν κοινό εχθρό, τον Ακύλα. Βέβαια, στον τρίτο κύκλο των «Μελισσών», ο Δούκας δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος. Έχει μετανιώσει για πολλά αλλά είναι αργά πια για να τα διορθώσει. Το κακό είναι ότι πλέον δεν τον πιστεύει κανείς στο χωριό. Τα λάθη που έκανε με τον αδελφό του και την αδελφή του τον έχουν στοιχειώσει. Με ένα «συγγνώμη» δεν μπορεί να επαναφέρει στη ζωή τον ανιψιό του, τον Γιάννο. Ο Δούκας έχει «φάει» πολύ κόσμο. Πιστεύω, λοιπόν, ότι το κοινό περί δικαίου αίσθημα λέει ότι πρέπει να πληρώσει για το εγκλήματα που έχει κάνει ώστε να έρθει η εξιλέωση. Βέβαια, ο κόσμος θέλει να δει και του Ακύλα την τιμωρία. Αυτός δεν κάνε φόνους εν θερμώ, όπως ο Δούκας, αλλά βάση σχεδίου, εκ προμελέτης.

Πηγή:7ΜέρεςTV