Φοίβος Παπαδάκης: «Ένιωθα το βάρος να μην αμαυρώσω το όνομα του πατέρα μου» (Video)

Αρχικά ανέφερε: «Όταν είσαι παιδί ενός αναγνωρίσιμου προσώπου καταλαβαίνεις ότι υπάρχει μια διαφορετική αντιμετώπιση, πρώτα από όλα από τα παιδιά. Σημασία έχει το πως σε μαθαίνουν στο σπίτι. Οι γονείς μου ποτέ δε με άφησαν να νιώσω ότι είμαι κάτι παραπάνω από τα άλλα παιδιά. Είναι ένα βαρύ όνομα αυτό του πατέρα μου οπότε ναι ένιωθα το βάρος ότι δε πρέπει να “αμαυρώσω” το όνομά του»!

Ο δημοσιογράφος της εκπομπής, “Μέρα μεσημέρι με τη Μάριον”, είπε, «Δεν άφησε ποτέ να τον αλλάξει σαν άνθρωπο η επιτυχία του. Είναι ένας πολύ λαϊκός άνθρωπος. Δε χρησιμοποίησε ποτέ το όνομά του για να επωφεληθεί σε κάτι… Για μένα ως δημοσιογράφος είναι το πρότυπό μου και ο μεγαλύτερός μου δάσκαλος».

Και σε άλλο σημείο δεν δίστασε να πει: «Θα απαντήσω με ένα παράδειγμα. Εγώ πήγα γυμνάσιο και λύκειο στη γερμανική σχολή Αθηνών. Είναι πολύ δύσκολο σχολείο, που για να μπεις στην έκτη δημοτικού, δίναμε πέντε τεστ. Απαιτούσαν πολύ διάβασμα και μελέτη. Εγώ εκείνη την περίοδο σαν παιδάκι διάβασα πάρα πολύ και πέρασα.

Τις πρώτες ημέρες στο σχολείο, που ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος κι αγχωμένος σε ένα νέο περιβάλλον, υπήρχαν κάποια λίγα παιδιά που μου έλεγαν ευθέως ότι ο πατέρας σου πλήρωσε για να μπεις στο σχολείο. Αυτό με ενόχλησε πάρα πολύ αλλά μου έγινε αμέσως μάθημα να ξέρω τι να παίρνω σοβαρά και τι όχι. Δηλαδή κάποια πράγματα πρέπει να μπαίνουν από το ένα αυτί κι από το άλλο να βγαίνουν»!

Και υπογράμμισε: «Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με δέκα τηλεοράσεις γιατί η δουλειά του πατέρα μου αυτή είναι. Εφημερίδες, περιοδικά, τον άκουγα να μιλάει στο τηλέφωνο, να οργανώνει την εκπομπή. Οι παρέες του ήταν από τον χώρο αυτό. Ήμουν δημοσιογράφος πριν το καταλάβω. Ερχόμουν κάποιες φορές ως παιδί μαζί του στο πλατό. Θυμάμαι ότι την πρώτη φορά που ήρθα στο πλατό μου έκανε τρομερή εντύπωση. Το κομμάτι της δημοσιογραφίας μπήκε μέσα μου από πολύ μικρή ηλικία. Δε με ενδιέφερε ποτέ η τηλεόραση. Εμένα η δημοσιογραφία με ενδιέφερε πάντα…Η τηλεόραση είναι πολύ κουραστική αλλά αυτό το τρέξιμο που έχει μου αρέσει».

Και σε άλλο σημείο της συνέντευξης τόνισε: «Έχω διαβάσει αρνητικά σχόλια. Στο ιντερνετ, ξέρουμε ότι καθένας μπαίνει ανώνυμα και θα γράψει ότι θέλει και μάλιστα με πολύ χύμα τρόπο. Η κριτική είναι κάτι που μπορεί να σε κάνει καλύτερο. Κάποια ακραία σχόλια τα αφήνω στην άκρη, δε λέω ότι δε με επηρεάζει αλλά ήξερα τον χώρο που μπήκα οπότε έχω πει ότι αυτά τα σχόλια θα τα αφήνω στην άκρη».

Και πρόσθεσε: «Θεωρώ πάρα πολύ δύσκολο η σχέση μου με τον πατέρα μου να γίνει σχέση συνεργασίας. Η σχέση μας είναι πατέρας-γιου, μπορούμε να μιλήσουμε σαν συνάδελφοι για πέντε λεπτά, να με συμβουλέψει αλλά μέχρι εκεί».