Δημήτρης Αριανούτσος: Αποκάλύψε το δεύτερό του επάγγελμα, εκτός της υποκριτικής!
Ο Δημήτρης Αριανούτσος παραχώρησε συνέντευξη και υπήρξε άκρως αποκαλυπτικός σχετικά με τις δουλειές του, λέγοντας οτι εκτός από ηθοποιός, είναι και γραφίστας.
Ηθοποιός από την κούνια, γραφίστας από επιλογή, τραγουδιστής από χόμπι. Ο πολυτάλαντος Παριανός που υποδύεται τον Άρη στη νέα σειρά του Αlpha «Ψέματα» έχει πολλούς τρόπους για να μας απασχολήσει και στο μέλλον.
Ο Δημήτρης Αριανούτσος είναι το καλό παιδί της διπλανής πόρτας. Ευγενικός, καλούς τρόπους και καλές συνήθειες. Δεν καπνίζει, δεν ξενυχτάει, δεν το παρακάνει με. το αλκοόλ και ίσως ούτε και με τον καφέ. Την ημέρα που τον συνάντησα έπινε πράσινο τσάι. Και παρόλο που μου είπε ότι γενικά είναι κλειστός χαρακτήρας και ότι η εξωστρέφεια είναι γι' αυτόν περίπου άγνωστη λέξη, ήταν πολύ άνετος, κουλ και μου έγινε ακαριαία συμπαθής.
Πες μου λίγα πράγματα για σένα.
Γεννήθηκα στην Πάρο από Παριανούς γονείς. Ο πατέρας μου είναι από τη Νάουσα και η μητέρα μου από τη Μάρπισσα, όπου και μεγάλωσα. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ήρεμα, σε μια δεμένη οικογένεια που ακόμα και σήμερα παραμένει η δύναμη μου. Η ζωή σε ένα νησί είναι πολύ ήσυχη τον χειμώνα, αλλά αν είσαι παιδί πάντα βρίσκεις δραστηριότητες να κάνεις. Εγώ είχα το σχολείο, το Ωδείο, όπου έκανα μαθήματα πιάνου για έξι χρόνια και τραγουδούσα σε χορωδίες.
Όταν ήμουν στο Δημοτικό, μπήκα στη θεατρική ομάδα του σχολείου μαζί με άλλους συμμαθητές μου. Τα κείμενα των παραστάσεων τα έγραφε ένας δάσκαλος μας, ο Παναγιώτης Σπύρου, και μας άρεσαν πολύ, γιατί περνούσαν ωραία μηνύματα. Θυμάμαι ότι στην πρώτη μας νομίζω, παράσταση, όταν ήταν να ανεβώ στη σκηνή, ήταν σκοτεινά και έπρεπε να φωνάζω ότι φοβόμουν το σκοτάδι. Με το που ανάβουν τα φώτα, έπαθα σοκ. Δεν θυμόμουν τίποτα. Πήρα δυο-τρεις ανάσες και συνέχισα.
Στην Αθήνα πότε ήρθες;
Στα 18 μου. Είχα περάσει στη Σχολή Γραφιστικής στην Αθήνα και ήρθα για να σπουδάσω. Δεν ήταν αυτό η πρώτη μου επιλογή. Αρχικά με ενδιέφερε η Αρχιτεκτονική, αλλά τελικά πέρασα Γραφιστική και είπα να δοκιμάσω. Δεν το μετάνιωσα, γιατί μου αρέσει πολύ.
Και η υποκριτική πότε προέκυψε;
Έναν χρόνο αργότερα. Δεν την είχα ξεχάσει ποτέ. Μια φίλη μου μου είπε ότι θα γραφόταν σε ένα Θεατρικό Εργαστήριο, το Tabula Rasa, της είπα ότι ενδιαφερόμουν κι εγώ, και τελικά πήγαμε μαζί. Και κάπως έτσι άρχισε η μαγεία.
Ηθοποιός ή γραφίστας;
Νομίζω ηθοποιός. Προς το παρόν, όμως, κάνω και τα δύο. Τα πρωινά δουλεύω από το σπίτι σαν γραφίστας σε μια εταιρεία και συμμετέχω στα projects της. Είναι και αυτό πολύ δημιουργικό επάγγελμα και κάποια στιγμή θα ήθελα να κάνω και δικές μου δουλειές. Η γραφιστική είναι πιο σταθερή δουλειά. Ως ηθοποιός, τη μια μέρα μπορεί να δουλεύεις και -την άλλη όχι…
Δεν σε τρελαίνει αυτή η ανασφάλεια;
Με τρελαίνει, ,αλλά νομίζω πως είμαι πιο ήρεμος γιατί έχω και το back up της δουλειάς του γραφίστα. Αν δεν το είχα, δεν θα ένιωθα ασφαλής. Ιδανικά στο μέλλον όμως θα ήθελα να ασχολούμαι μόνο με την υποκριτική.
Η πρώτη σου τηλεοπτική, δουλειά ήταν στη σειρά «Μην ψαρώνεις»
Αυτή η δουλειά ήρθε όταν πλέον είχα "τελειώσει το Θεατρικό Εργαστήριο. Είχα κάνει μια π-διαφήμιση και-νομίζω ότι με είχαν δει από εκεί. Έτυχε κιόλας να πάω στο γραφείο που έκανε κάστινγκ για τη σειρά κάποιες μέρες πριν για ένα γενικό βίντεο και μετά από μια εβδομάδα,-νομίζω, με πήρε τηλέφωνο η Σοφία Δημοπούλου και μου πρότεινε να περάσω από το κάστινγκ. Οπότε πήγα και έκανα το δοκιμαστικό. Νόμιζα ότι δεν είχε πάει πολύ καλά, αλλά τελικά με πήραν.
Πώς ήταν η πρώτη σου εμπειρία μπροστά στις κάμερες;
Στην αρχή ήταν κάπως παράξενα. Υπήρχε πολύς κόσμος τριγύρω, έπρεπε όλα να είναι πολύ φυσικά, καμία σχέση με το θέατρο όπου υπάρχει περισσότερος στόμφος, αλλά συνήθισα σχετικά γρήγορα.
Διαβάστε επίσης:
Δημήτρης Αριανούτσος: Η ηλικία, οι ήρωες γονείς του και ο ρόλος στα Ψέματα