Δημήτρης Γκοτσόπουλος: Η συγκλονιστική αποκάλυψή του για την τελευταία σκηνή των Άγριων Μελισσών

Θα πρωταγωνιστήσει στην παράσταση "Ηλέκτρα" σε σκηνοθεσία Γιώργου Λύρα και θα έχει τον ρόλο του Ορέστη και μαζί του θα βρίσκεται η Μαρία Κίτσου ως Ηλέκτρα.

«Η επιθυμία μου να είμαι στην «Ηλέκτρα» ήταν μεγαλύτερη από την ξεκούρασή μου. Εμείς ανθίζουμε όταν είμαστε πάνω στη σκηνή. Μου έλειψε ο κόσμος γιατί έχω να κάνω θέατρο τρία χρόνια», είπε χαρακτηριστικά.

Και πρόσθεσε: «Ο Ορέστης στην «Ηλέκτρα» έχει μια αδιανόητη διαδρομή και για μένα ήταν πρόκληση να πω το ναι. Με τον ρόλο μου έχω πολλά κοινά. Ο Ορέστης έχει σχέση με το θείο, πιστεύει σε μια κοινωνία θεών».

Για τον Δημήτρη Γκοτσόπουλο η αναζήτηση με το θείο ξεκίνησε από όταν ήταν παιδί.

«Μικρός ήθελα να γίνω θεολόγος. Ήμουν φανατικός με αυτά που διάβαζα. Στο κατηχητικό μας έλεγαν πρέπει να κάνουμε τον σταυρό μας όρθιοι όταν χτυπάει η καμπάνα. Άκουγα στο σχολείο να χτυπάει το ρολόι, σηκωνόμουν να κάνω το σταυρό μου χωρίς να με νοιάζει αν με κοιτούσαν», εξομολογήθηκε.

Όταν ήταν 13 ετών συνάντησε εν αγνοία του τον καθηγητή Δημήτρη Λιαντίνη αλλά όπως υπογράμμισε «δεν έχει νόημα να μιλήσω για τη συνάντησή μου με τον καθηγητή.

«Έχω ένα μεγάλο σεβασμό απέναντί του. Όταν τον συνάντησα δεν ήξερα ποιος είναι. Ουσιαστικά τον γνώρισα μέσα από τα βιβλία και το πνεύμα του, μετά τον θάνατό του», συμπλήρωσε.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην απώλεια του πατέρα του, την οποία βίωσε από νωρίς, μένοντας στο σπίτι με τη μητέρα του και τις 4 αδερφές του.

«Δεν εγκλωβίστηκα μετά τον θάνατο του πατέρα μου. Η ανάγκη σε οδηγεί να σταθείς στα πόδια σου και να προχωρήσεις. Δυσκολεύτηκα και ταλαιπωρήθηκα, δεν μου χάρισε κανένας τίποτα, πάλεψα για ό,τι έχω. Στηρίζομαι μόνο στη δουλειά μου και την αλήθεια μου», τόνισε.

Και αποκάλυψε ότι «δεν ονειρευόμουν από μικρός να γίνω ηθοποιός. Το συνειδητοποίησα στα 23 μου. Η μητέρα μου ποτέ δεν λέει ότι είναι η μητέρα του Δημήτρη Γκοτσόπουλου. Αν την ρωτήσουν απαντάει αλλά δεν τρελαίνεται».

Ο ίδιος ήρθε από την Πάτρα στην Αθήνα στα 23 του και σπούδασε στην Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών.

«Ήρθα από έναν διαφορετικό κόσμο. Στην Πάτρα όσο πήγαινα σχολείο τα σαββατοκύριακα έκανα αγροτικές δουλειές. Δεν ήταν εύκολο να ενταχθώ σε παρέες. Ήρθα στην Αθήνα σε έναν θεατρικό χώρο και τον πρώτο χρόνο είχα τρελαθεί. Ακόμα δυσκολεύομαι και δεν τα πάω καλά με τον πολύ κόσμο», είπε σχετικά με την μετακόμισή του στην πρωτεύουσα.

Ακόμη, αναφέρθηκε στη δημοσιότητα, η οποία ανέκαθεν δεν ήταν εύκολη για εκείνον.

«Δεν είμαι ο άνθρωπος που έλεγα πως θέλω να γίνω γνωστός. Φυσικά και απολαμβάνω τα καλά της δημοσιότητας. Είναι ωραίο να σε χαιρετάνε στον δρόμο αλλά το star system με τρελαίνει. Δεν θέλω να παρουσιάζω κάτι το οποίο δεν είμαι. Ο κόσμος έχει πιο σοβαρά προβλήματα», σημείωσε.

Άραγε υπήρξε στην έως τώρα πορεία του κάποιο εξώφυλλο ή τίτλος που να τον έχει ενοχλήσει πολύ;

«Ναι υπήρξε. Έχω ενοχληθεί με εξώφυλλο κίτρινου περιοδικού που έλεγε προσωπικά πράγματα για μένα. Προσπαθώ να μην μιλάω για την προσωπική μου ζωή γιατί όταν ανοίξεις την πόρτα δεν μπορείς να την κλείσεις. Είχαν γράψει πως χώρισα τη σύντροφό μου επειδή δεν μπορούσε να κάνει παιδιά», απάντησε.

Όσον αφορά τις «Άγριες Μέλισσες», που τις επόμενες μέρες θα ρίξουν τίτλους τέλους, μετά από τρεις σεζόν, αποκάλυψε ότι η δυσκολότερη σκηνή που είχε ήταν αυτή που έκανε μάθημα στα τυφλά παιδιά.

«Ήταν αυτή που γύρισα ως Λάμπρος με πραγματικά τυφλά παιδιά. Ήρθε αναπάντεχα και με ξάφνιασε. Τα γυρίσματα έγιναν στην Καλλιθέα, στη σχολή τυφλών. Έπεφτε το φως στα μάτια των παιδιών και τα ενοχλούσε, δάκρυζαν. Εγώ προσπαθούσα να μπω μπροστά για να τους κάνω σκιά την ώρα της λήψης.

Επίσης, όταν με ρωτούσαν αν είμαι ψηλός ή μελαχρινός συνειδητοποίησα πόσο ρεαλιστικό ήταν. Λύγισα. Αυτά τα αγγελούδια δεν έχουν αίσθηση του κόσμου που έχουμε εμείς. Άρχιζαν να με ψηλαφίζουν για να καταλάβουν πως είμαι και συγκινήθηκα. Μου ανακάτευαν τα μαλλιά, γελούσαν. Με τα παιδιά τρελαίνομαι, πήγα να βάλω τα κλάματα. Αυτά τα παιδιά αντιμετωπίζουν τη ζωή σα να μην συμβαίνει τίποτα. Θέλουν να ζούνε», εξομολογήθηκε.

Τέλος, αποκάλυψε ότι «θα έχουμε happy end για τον Λάμπρο και τη Λενιώ. Η τελευταία σκηνή του έργου θα είναι κάτι όμορφο, θα γυριστεί στον κάμπο από όπου ξεκίνησε η σειρά. Για τον κάθε ήρωα θα υπάρχει μια προσωπική ολοκλήρωση. Θα υπάρξει και θεία δίκη, θα τιμωρηθούν άνθρωποι και θα την πληρώσουν και άνθρωποι που δεν φταίνε».