Αλέξιος Κοτσώρης για Σασμό: «Ο Παπαφράγκος προσπαθεί να βρει τι είναι αυτό που μπλοκάρει τον Μανόλη»

Ο ηθοποιός σε συνέντευξή του μίλησε για τα κοινά στοιχεία με τον ήρωα του και για το πώς ασχολήθηκε με την υποκριτική.

Ποια είναι τα κοινά σας στοιχεία με Τζον Παπαφράγκο;

Παρόλο που είναι αυστηρός διαφορετικός, ο Τζον Παπαφράγκος είναι ένας πολύ καλός δάσκαλος και αυτό μου δημιούργησε θετική διάθεση απέναντι του. Ωστόσο, το μόνο κοινό μας χαρακτηριστικό είναι η μοναχικότητα, η οποία είναι και στάση ζωής.

Κατά τα άλλα, δεν έχω περίεργες συμπεριφορές όπως εκείνος, ούτε είμαι απότομος. Στα γυρίσματα γελάω γιατί λέω «σκέψου να σου τύχει ένας καθηγητής πανεπιστημίου που θα σε κρίνει από το αν σου αρέσει ο Μάλερ ή ο Σοστακόβιτς, κι εσύ να μην έχεις ακούσει τίποτα από κανέναν». Βέβαια, η μουσική και τα μαθηματικά έχουν κοινή γλώσσα.

Είναι σκληρός άνθρωπος ο Παπαφράγκος;

Όχι. Φαίνεται άγριος -ίσως γι’ αυτό και να ταίριαξε στην Κρήτη-, αλλά αυτό είναι επιφανειακό. Πιστεύω ότι μοιάζει με τον Μανόλη γιατί μέσα από τον κόσμο των Μαθηματικών βρίσκει την αρμονία. Στο μεταξύ, δεν ξέρουμε τι τον ώθησε να αφήσει το εξωτερικό για μια θέση στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης.

Μήπως είχε κάποια ερωτική απογοήτευση; Μήπως βρέθηκε κι αυτός σε αδιέξοδο; Ο Παπαφράγκος έχει κολλήσει με τον Μανόλη όχι μόνο γιατί τον θεωρεί ιδιοφυία, αλλά και γιατί βλέπει σε αυτόν έναν άνθρωπο που δεν αναγνωρίζει τις δυνατότητές του και θέλει να τον βοηθήσει να τις δει. Θέλει να τον ξυπνήσει για να εξελιχθεί και να κάνει ακαδημαϊκή καριέρα.

Μπορεί να φανταστεί ο Παπαφράγκος αυτό που κρύβει ο Μανόλης; Ότι έχει δει το δολοφόνο του Στεφανή και το κρύβει;

Ούτε καν το υποψιάζεται. Προσπαθεί να βρει τι είναι αυτό που τον μπλοκάρει, αλλά δεν πάει το μυαλό του ότι υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας σε μια δολοφονία. Θεωρώ ότι αυτό αγγίζει τα όρια της αρχαίας τραγωδίας.

Δεν ξέρω αν ο Μανόλης θα ξεπεράσει αυτήν τη σκηνή στη ζωή του, είναι μεγάλο το σοκ. Κι αναγκαστικά καταπιέζεται να μη μιλήσει για να μη γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Ο Μανόλης είναι τραγικός ήρωας. Τον κρατάει ο φόβος και γι’ αυτό δεν καταδίδει τον Μαθιό στην αστυνομία. Όχι για να μην πάθει κάτι ο ίδιος, αλλά για να μη σκοτώσει ο Νικηφόρος τον Μαθιό ως εκδίκηση για το θάνατο του πατέρα του.

Αυτό που ζει ο Μανόλης είναι τόσο δύσκολο, που δεν έχει μυαλό για να σκεφτεί τα Μαθηματικά. Εδώ μιλάμε για έγκλημα και τιμωρία και το παιδί αυτό γνωρίζει και προτιμά το ψέμα από μια καταστροφική αλήθεια.

Αν ο Μανόλης μιλήσει, θα διαταραχθεί η ισορροπία μέσα στο περιβάλλον του, θα γίνει ένα χωριό άνω-κάτω. Η Κλαίρη τον πιέζει, αλλά δεν ξέρει τι σημαίνει βεντέτα για την Κρήτη, ούτε τιμή, αίμα, φονικό. Στο δίλημμα «ψέμα ή αλήθεια» ο Μανώλης έχει διχαστεί. Βλέπει το συνολικό συμφέρον του χωριού και όχι το δίκαιο.

Πάντως, έχει δίκιο που προστατεύει τον Νικηφόρο...

Μα, δεν προστατεύει μόνο αυτόν, αλλά και τη μάνα του, τη Βασλική. Ο Μανόλης έχει μια κρυφή ωριμότητα, οσμίζεται ότι ο τόπος του θέλει ηρεμία και κοιτάει το γενικότερο καλό. Αργά ή γρήγορα, όμως, θα αντιμετωπίσει την αλήθεια του.

Πώς ασχοληθήκατε με την υποκριτική;

Μου δίνει ισορροπία. Κυρίως το θέατρο, το οποίο αγαπώ πολύ. Είμαι καλά μέσα σε αυτό. Ζεις χιλιάδες ρόλους χωρίς να είσαι ο ήρωας που παθαίνει όλα αυτά που συμβαίνουν κάθε φορά. Φέτος σκηνοθέτησα στο θέατρο Αγγέλων Βήμα το έργο «Βαθιά γαλάζια θάλασσα», μια παράσταση που αγκάλιασε το κοινό. Το χειμώνα θα βρίσκομαι και πάλι στο Αγγέλων Βήμα και ελπίζω και στο «Σασμό». Ο Παπαφράγκος έχει «γράψει» στη συνείδηση του κόσμου. Κι όπως βλέπω κι εγώ μέσα από τα μάτια του, σε αυτό το ταξίδι της ζωής το θέμα είναι ένα: να είσαι καλότυχος και όχι επιτυχημένος.

Πηγή:7ΜέρεςTV