Γιώργος Ηλιόπουλος για Άγριες μέλισσες: «Ο Μελέτης αποδίδει δικαιοσύνη»

Ο τηλεοπτικός Προκόπης σε συνέντευξή του, ανέφερε επίσης, πώς βρίσκει το φινάλε τον ήρωα του.

- Μέσα στο άσχημο κλίμα, μετά τη δολοφονία του Θανάση, ο γάμος της Δρόσως με τον Κωνσταντή έφερε χαρά στο Διαφάνι;

«Κάθε γάμος και κάθε αρχή είναι χαρά και ειδικά στην επαρχία που δεν υπάρχει τηλεόραση, κι αυτά είναι γεγονότα πρώτης γραμμής, συνυφασμένα με τη ζωή. Και πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα αγαπημένο ζευγάρι που έχει περάσει τόσα πολλά. Έφερε μεγάλη χαρά και αισιοδοξία, κι ήταν κάπου το ήθελε και ο κόσμος».

Τελικά, ο Μελέτης, που ήταν αι ο άνθρωπος που έφερε τον Ακύλα στο Διαφάνι, είναι αυτός που τον βγάζει από τη μέση.

Είναι ο άνθρωπος που αποδίδει τη δικαιοσύνη. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν ήταν αυτός που έφερε τον Ακύλα, αλλά η έλλειψη αγάπης που είχε ο Μελέτης, Θεωρώ ότι το τι θα γίνουμε εξαρτάται από το ποσοστό της αγάπης που έχουμε δεχτεί.

Ο Μελέτης σε όλη του τη ζωή ζητούσε πατέρα, οικογένεια, κάπου να ανήκει και όλη του η παρουσία ήταν μια κραυγή για μια αγκαλιά».

- Το ότι σκοτώνει τον Ακύλα και ζητά και συγγνώμη τον εξιλεώνει κατά κάποιο τρόπο στα μάτια όλων;

«Η δολοφονία είναι δολοφονία. Δεν υπάρχει εξιλέωση όταν έχεις κάνει κάτι τέτοιο. Είναι μια εξομολόγηση αυτή η συγγνώμη, παίρνει πάνω του όλα αυτά που έχουν συμβεί. Δεν μπορείς να δικαιολογήσεις, ούτε να συγχωρήσεις έναν άνθρωπο που έχει κάνει φόνους.

Δεν μπορείς να γυρίσεις το χρόνο πίσω, ζεις με το βάρος των επιλογών σου, όμως έχεις το δικαίωμα να μετανοήσεις και να ζητήσεις να σε συγχωρέσουν, όσο μπορεί ο καθένας».

- Πιστεύετε ότι ο Δούκας φεύγει από τη ζωή μετανιωμένος;

«Διαλύθηκε η οικογένειά του, χάθηκε η περιουσία του, χάθηκαν όλα. Κατάλαβε ότι όσα και να φτιάξεις δεν ταπαίρνεις μαζί σου. Αυτό είναι το μεγαλύτερο μάθημα από όλα».

- Άλλο ένα πρόσωπο που αλλάζει την τελευταία στιγμή είναι ο Ντούνιας, που εναντιώνεται στον Ακύλα και βοηθάει την Αιμιλία.

«Μέσα μας υπάρχει το φως και το σκοτάδι, το θέμα είναι τι αφήνουμε να κερδίσει. Ο Ντούνιας έχει μια μεγάλη πληγή μέσα του. Καταλαβαίνει τι σημαίνει να έχεις ανάγκη, γιατί έχει ένα τυφλό παιδί, το οποίο κάποια στιγμή αύριο θα ζητήσει βοήθεια.

Ειδικά εκείνα τα χρόνια, δεν λέω για σήμερα, που τα πράγματα πλέον θέλουμε να πιστεύουμε ότι έχουν αλλάξει. Νομίζω ότι οι συγγραφείς μας έχουν αυτή τη μαεστρία να μας κάνουν να μισούμε και να αγαπάμε ταυτόχρονα τους κακούς που έχουμε σε κάθε σεζόν».

- Ο Παναγιώτης ανακοινώνει ότι θα φύγει, θα προσπαθήσει ο Προκοπής να του αλλάξει γνώμη;

«Βέβαια, είναι ο μόνος άνθρωπος που έχει, το μοναδικό του στήριγμα. Γι’ αυτό προσπάθησε και τόσο έντονα να του τα φτιάξει με τη Βιολέτα. Θέλει πολύ ο ξάδελφός του να είναι ευτυχισμένος, χαρούμενος και κοντά του».

- Ο Προκοπής που υποδυθήκατε εσείς πέρασε πολλά μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια που κράτησε η σειρά.

«Ναι, από ένας ήσυχος άνθρωπος που ήταν, ξαφνικά βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα. Στον πρώτο κύκλο ήταν απλά ένας χαρούμενος κουρέας, ο οποίος είχε κάποιες πεποιθήσεις, στο δεύτερο συνειδητοποίησε ότι αυτές οι πεποιθήσεις του έχουν κάποιες υποχρεώσεις και στον τρίτο κατάλαβε ότι πρέπει να πληρώσει το τίμημα αυτών των επιλογών.

Γυρνώντας στο χωριό, μετά τη Λέρο, είναι ένας άλλος άνθρωπος, έχει πια μια άλλη αποστολή. Όπως όλοι οι ήρωες μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια, έχουν δει τα μάτια του πάρα πολύ σκοτάδι, η αθωότητα έχει χαθεί και καταλαβαίνει ότι πλέον μόνο με αγώνες και μάχες μπορεί να αποδοθεί δικαιοσύνη».

- Πώς τον βρίσκει το φινάλε;

«Με τους δικαιωμένους και μέσα του βαθιά πιστεύει ότι όλος αυτός ο αγώνας άξιζε τελικά. Όταν έχεις χάσει συντρόφους, όταν έχεις δει βασανιστήρια, ανθρώπους να πεθαίνουν ξαφνικά και να θάβονται σε χωράφια, δεν μπορεί αυτό να σε αφήσει αδιάφορο, ούτε να μη σε αλλάξει. Πόσο μάλλον ο Προκοπή που είναι ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος».

Πηγή:Tηλεθεατής