Μια νύχτα του Αυγούστου: Η τεράστια αλλαγή στην εμφάνιση της Μαρίας Καβογιάννη - Οι πρώτες φωτό

Η ηθοποιός από ξανθιά έγινε κοκκινομάλλα ενώ έχει αδυνατίσει αρκετά. Η Μαρία Καβογιάννη μάλιστα μοιράστηκε με τους followers της μια σειρά από φωτογραφίες λίγο πριν την πρεμιέρα.

Όπως θα δεις κι εσύ στη gallery η νέα εμφάνιση της ηθοποιού παραπέμπει στην εποχή οπού σεναριακά θα μεταφερθούμε μέσα από τη νέα φιλόδοξη παραγωγή της ΕΡΤ.

Δες την στη gallery

Πρόκειται για τη συνέχεια της εμβληματικής σειράς «Το νησί», στην οποία το συγκλονιστικό μυθιστόρημα της Βικτόρια Χίσλοπ μετατράπηκε σε μία από τις κορυφαίες και ακριβότερες ελληνικές παραγωγές.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Στις 25 Αυγούστου 1957 έχει βρεθεί η θεραπεία για τη λέπρα και οι ασθενείς μπορούν επιτέλους να φύγουν από τη Σπιναλόγκα. Έπειτα από πολλά χρόνια απομόνωσης σε εκείνο το μικρό νησί, εκατοντάδες άνθρωποι παίρνουν το δρόμο της επιστροφής. Εκείνο το βράδυ, γίνεται ένα μεγάλο γλέντι για την περίσταση στην Πλάκα, το χωριό που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τη Σπιναλόγκα. Οι υγιείς ανακατεύονται με τους πρόσφατα θεραπευμένους και όλοι μαζί τρώνε, χορεύουν και γιορτάζουν αυτή τη σπουδαία στιγμή απελευθέρωσης από το φόβο και την αρρώστια. Όταν η γιορτή βρίσκεται στην κορύφωση της, τον αέρα σκίζει ο ήχος δύο πυροβολισμών. Μια γυναίκα έχει δολοφονηθεί. Είναι η Άννα Βανδουλάκη, η αδελφή της Μαρίας, η οποία έχει μόλις επιστρέψει από το νησί, επιτέλους θεραπευμένη. Εκείνη τη νύχτα του Αυγούστου η χαρά μετατρέπεται σε τραγωδία. Για τους τρεις άντρες που αγαπούν την Άννα, τίποτα δεν θα είναι ξανά όπως πριν. Για τον Ανδρέα, το σύζυγο της και δολοφόνο της. Για τον Μανόλη, τον εραστή της, που πιστεύει πως εκείνος στάθηκε η αιτία για το φόνο της. Και για τον Αντώνη, που αγαπούσε την Άννα απ' όταν ήταν μικρά παιδιά.

Η νύχτα της 25ης Αυγούστου σηματοδοτεί λίγο -πολύ το τέλος της ιστορίας καθενός από αυτούς τους άντρες: Ο Ανδρέας φυλακίζεται και στη συνέχεια πεθαίνει. Ο Μανόλης τρέπεται σε φυγή (και δεν μαθαίνουμε τι απέγινε) και ο Αντώνης παίζει μικρό ρόλο στην ιστορία που διαδραματίζεται στη συνέχεια. Για τη Μαρία, ο θάνατος της Άννας είναι καταστροφή. Θρηνεί μαζί με τον πατέρα της το χαμό της αλλά κυρίως ενδιαφέρεται για τη δίχρονη Σοφία, την ανιψιά της, την οποία στη συνέχεια υιοθετεί, μαζί με το σύζυγο της, καθώς η ίδια δεν μπορεί να κάνει παιδί. Αυτός ο υπέροχος άνθρωπος αρχίζει να επισκέπτεται τον Ανδρέα στη φυλακή, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Καθώς περνούν τα χρόνια, νιώθει την ανάγκη να σταθεί σε αυτό τον άνθρωπο που όλοι τον έχουν εγκαταλείψει. Η γενναιόδωρη καρδιά της μπορεί να συγχωρέσει ακόμη και το δολοφόνο της αδελφής της.