Σασμός: Τα κρυφά δράματα των πρωταγωνιστριών – Τα «αγκάθια» που τις βασανίζουν
Τι και αν βιώνουν την απόλυτη επιτυχία, η ζωή τους μόνο στρωμένη με ροδοπέταλα δεν είναι. Μόνο λίγες δεν είναι οι φορές που αποδεικνύεται πως η «ζωή αντιγράφει την τέχνη» κάτι τέτοιο συμβαίνει και με αρκετές Πρωταγωνίστριες της επιτυχημένης σειράς του Alpha «Σασμός», οι οποίες και στην πραγματικότητα έχουν έρθει αντιμέτωπες με δεινά και συμφορές. Όπως ακριβώς και οι ηρωίδες που υποδύονται.
Όσα και αν ήταν ωστόσο τα «χαστούκια» της ζωής, δεν το έβαλαν κάτω, αντίθετα έσφιξαν τα δόντια ελπίζοντας πως στο τέλος θα βρουν τη λύτρωση.
Η τηλεοπτική «Αργυρώ» από πολύ νωρίς ήρθε αντιμέτωπη με το πιο σκληρό πρόσωπο της ζωής, αφού σε ηλικία μόλις 16 ετών έφυγε από τη ζωή η μητέρα της.
«Σταμάτησα το μπαλέτο στα 16 μου όταν πέθανε η μητέρα μου. Είναι σκληρό για ένα παιδί να χάνει τη μητέρα του, ήταν ευαίσθητη και η ηλικία, είναι η ηλικία που παίρνεις αποφάσεις για τη ζωή σου. Το κενό που αφήνει μια τέτοια απώλεια, δεν αναπληρώνεται... Η ζωή είναι... Οι άνθρωποι προχωράμε, έχουμε αυτό το ταλέντο. Με βοήθησε και η ψυχανάλυση, έκανα πιο μετά, για πολλά χρόνια», εξομολογήθηκε. Ενώ αποκάλυψε πως για συναισθηματικούς λόγους αποφάσισε να υιοθετήσει και το επίθετο της λατρεμένης της μητέρας.
Η αγαπημένη «γιαγιά Ειρήνη», έχει κλέψει για τα καλά τις καρδιές των τηλεθεατών με τη σπουδαία ερμηνεία της και το τηλεοπτικό ήθος που αποπνέει. Αν και κρατάει την προσωπική της ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, όσοι την ξέρουν αναφέρουν πως υπάρχει κάτι που κάνει την ψυχή της να αιμορραγεί. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το ότι δεν κατάφερε να αποκτήσει ένα παιδί.
«Πριν πάω στη σχολή ήμουν αρραβωνιασμένη, αλλά οι ανησυχίες που αισθάνεται ένα κορίτσι 19 χρόνων, όπως ήμουν εγώ τότε, δεν μου επέτρεψαν να προχωρήσω σε γάμο. Αυτό που πάντα ονειρευόμουν ήταν να βρω έναν σύντροφο, με τον οποίο θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί “για πάντα”. Αλλά, δυστυχώς, αυτό το “για πάντα” δεν ισχύει για όλους τους ανθρώπους. Λίγοι είναι οι τυχεροί που το έχουν καταφέρει...Πάντα αγαπούσα τα παιδιά, αλλά όσο ήμουν αφοσιωμένη στο θέατρο, δεν αισθάνθηκα ότι έλειπε κάτι από τη ζωή μου. Όταν αργότερα αισθάνθηκα αυτή την έλλειψη, ήταν αργά», έχει πει. Πλέον η ίδια έχει μάθει να ζει με αυτόν τον καημό, δίνοντας απλόχερα την αγάπη της στους φίλους και στους συνεργάτες της.
Τα δάκρυα από τα μάτια της «Καλλιόπης» του «Σασμού» δεν λένε να στερέψουν, αφού οι απώλειες με τις οποίες έχει έρθει αντιμέτωπη είναι πολλές. «Έφυγαν οι γονείς μου και το αποδέχθηκα, αν και ήταν πολύ σκληρό. Η μητέρα μου πέθανε πολύ νωρίς και ξαφνικά από καρδιά, υποφέραμε όλοι, τραυματίστηκα με από τον πόνο. Ο πατέρας μου έφυγε δώδεκα χρόνια αργότερα και ήταν εξίσου επώδυνο. Έχασα το μέντορα μου, τον αγαπημένο μου άνθρωπο. Άντεξα όμως και τα δύο τραυματικά αυτά γεγονότα. Πριν από τέσσερα χρόνια, έχασα την πρώτη μου εξαδέλφη, τη μοναδική από την πλευρά της μητέρας μου. Ήταν συνομήλικη μου, ήμαστε ομογάλακτες, μεγαλώσαμε μαζί. Η μητέρα μου επειδή δεν είχε γάλα η αδελφή της, είχε από τη μία πλευρά εμένα και από την άλλη την εξαδέλφη μου, τη Βαγγελιώ. Εκείνη ήταν κατάξανθη, εγώ μελαχρινή. Μεγαλώσαμε σαν να ήμαστε δίδυμες, η μία ένιωθε την άλλη», παραδέχεται.
Όσο και αν η «Βασιλική» του «Σασμού» έχει μάθει να αντιμετωπίζει τη ζωή με αισιοδοξία, ξέρει από πρώτο χέρι τι σημαίνει πόνος και αγωνία. Για αρκετά μεγάλο διάστημα η πολυαγαπημένη της μητέρα πάλευε με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, με την ηθοποιό να στέκεται σαν βράχος στο πλευρό της. Παρότι η κατάσταση της μητέρας της ήταν δύσκολη, οι μόνοι που γνώριζαν για τον οικογενειακό Γολγοθά της Μαριλίτας ήταν οι στενοί της φίλοι. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών και τις προσευχές της ηθοποιού, το 2013 άφησε την τελευταία της πνοή. «Πρόκειται για ένα πολύ λυπηρό γεγονός, αλλά δεν έχω μιλήσει ποτέ για τη μητέρα μου και ούτε θα ήθελα να μιλήσω τώρα... Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον», έλεγε τότε η Μαριλίτα.
Την ώρα που γνώριζε την απόλυτη επιτυχία ως «Στέλλα» στον «Σασμό», δέχτηκε το πιο σκληρό χτύπημα της προσωπικής της ζωής, αφού έφυγε από τη ζωή ο λατρεμένος της πατέρας Σάκης. «Εσύ, που ξυριζόσουν για να είναι μαλακό το μαγουλάκι σου για να μπορώ να σε φιλάω και να μην τσιμπιέμαι. Εσύ, που ήσουν το φως το ίδιο και μόνο χαμογελούσες. Εσύ, που σε ήθελαν για φίλο τους οι φίλοι μου και οι φίλοι των φίλων μου. Εσύ, που μου έλεγες να κάνω πάντα ό,τι γουστάρω. Εσύ, που δεν μπορούσες να μου πεις όχι. Εσύ, που δεν με πίεσες ποτέ. Εσύ, που άκουγες τους ανθρώπους και σε 10 λεπτά σου έλεγαν τα εσώψυχα τους. Εσύ, που βγαίναμε και πίναμε και χορεύαμε ασταμάτητα. Εσύ, που ήσουν ο πιο ατακαδόρος που γνώρισα ποτέ μου. Εσύ, που ο θυμός σου κρατούσε 5 λεπτά. Εσύ, που κοκορευόσουν για εμένα όπου και να βρισκόσουν. Εσύ μπαμπούλι μου... Εσύ που είσαι μέσα μου, τώρα πρέπει να σου πω αντίο. Και έτσι ξαφνικά σταμάτησε ο χρόνος. Και έτσι ξαφνικά αναρωτιέμαι αν σου είπα αρκετές φορές σ’ αγαπώ και αν σου έδωσα αρκετά φιλιά και αγκαλιές. Αύριο θα είχες τα γενέθλια σου και εμείς εδώ ανήμποροι κοιτάμε το κενό... Πώς μας την έσκασες έτσι ρε μάγκα μου;; Και σου έγραφα μικρή, στα ραβασάκια μου' γαμώτι μου ξύπνα με να σε χαιρετήσω! Αντίο μπαμπάκι μου, μπαμπούλι μου, πατέρα μου, Σάκαρε μας. Σ’ αγαπάμε όπως μας έμαθες να αγαπάμε. Δίχως μέτρο», έχει πει.
Η τηλεοπτική «Μαρίνα» έχει βιώσει από πρώτο χέρι πολλές δυσκολίες, φτάνοντας αρκετές φορές τον οργανισμό της στα όριά του. Το άγχος και η αβεβαιότητα του επαγγέλματος της είχαν σαν αποτέλεσμα να εμφανίσει ένα αυτοάνοσο νόσημα, τη λεύκη. «Εδώ κι ένα χρόνο έχω μετακομίσει σε ένα μικρό διαμέρισμα -ένα δωμάτιο είναι όλο κι όλο- στον Χολαργό. Δεν έχω ούτε καν σταθερό τηλέφωνο. Κάνω ξανά φοιτητική ζωή. Φοβάμαι μη φτωχύνω κι άλλο κι έτσι αποφάσισα να περιορίσω όσο γίνεται τα έξοδά μου», έχει πει εκφράζοντας την αβεβαιότητα που βιώνει.
Πηγή: Χαι