Αναστασία Παντούση: «Αγαπώ την Ιφιγένεια στα πάντα της. Μοιάζουμε πολύ σαν χαρακτήρες...»
Η Αναστασία Παντούση παραχώρησε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης και μίλησε για τη σειρά "Κόκκινο Ποτάμι η συνέχεια", με την ίδια να κατέχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, εκείνον της Ιφιγένειας Νικολαΐδη.
Η ηθοποιός έχει ήδη αγαπηθεί πάρα πολύ από την πρώτη σεζόν από το "Κόκκινο Ποτάμι", μιας και ο ρόλος της Ιφιγένειας είναι σαν να έχει γραφτεί πραγματικά για εκείνη.
Η Αναστασία Παντούση παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό 7 μέρες TV και μίλησε για το πόσο πολύ συγκινημένη νιώθει που το "Κόκκινο Ποτάμι" επέστρεψε με νέα επεισόδια και που η ιστορία συνεχίζεται. Άλλωστε, ο ρόλος της Ιφιγένειας Νικολαΐδη είναι πολύ δύσκολος ναι μεν, αλλά η ηθοποιός σε κάθε νέο επεισόδιο, ξέρει πώς να ξεδιπλώνει όλες τις υποκριτικές της ικανότητες. Ανάμεσα σε πολλά, η ίδια παραδέχτηκε ότι ο χαρακτήρας της Ιφιγένειας μοιάζει πολύ με τον δικό της!
Πόσο συγκινητικό και οικείο είναι για εσάς το γεγονός ότι το "Κόκκινο Ποτάμι" επέστρεψε με νέα επεισόδια;
Χρησιμοποιήσατε μία λέξη-κλειδί: οικείο. Επέστρεψε η Ιφιγένεια συνεχίζοντας το
ταξίδι της με βάρκα την ελπίδα. Κάπως έτσι είναι το ταξίδι της. Δεν περίμενα
να επιστρέφει το «Ποτάμι», εφόσον είχε ολοκληρωθεί η ιστορία, αλλά να που έγινε. Τα περισσότερα πρόσωπα είναι καινούργια. Προσπάθησα να προσαρμοστώ στια νέες συνθήκες και με αγωνία να δω πώς θα εξελιχθεί η ιστορία.
Τι σας γοήτευσε στην ηρωίδα σας; Ποια στοιχεία της θαυμάζετε και βρίσκετε κοινά με το δικό σας χαρακτήρα;
Τη θαυμάζω στα πάντα της. Κυρίως στην επιμονή της. Τα κοινά μας χαρακτηριστικά
θα έλεγα πως είναι το πάθος που έχει για τη ζωή και ότι θα κάνει αυτό που θέλει και δεν θα τη σταματήσει τίποτα.
Και εσείς ακολουθείτε με το ίδιο πάθος τους στόχους και τα όνειρά σας;
Ναι, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θέλω κάτι, ότι έχω βάλει ένα στόχο και ότι θα τα
παρατήσω αν βρεθεί στο δρόμο μου ένα εμπόδιο. Νομίζω ότι θα κάνω τα πάντα για να
τον πετύχω.
Ήσαστε ανέκαθεν έτσι ως χαρακτήρας ή αυτό προέκυψε με τα χρόνια;
Όχι, νομίζω ότι έτσι ήμουν από μικρό παιδί. Όταν ήθελα κάτι πολύ, έκανα τά πάντα για
να το πετύχω. Αν έβλεπα ότι όντως αυτό είναι αδύνατο και το καταλάβαινα βάσει λογικής, τότε μόνο τα παρατούσα, έχοντας εξαντλήσει όμως όλες πς πιθανότητες για να τα καταφέρω.