Ορέστης Χαλκιάς: Το follow του Παπακαλιάτη, το casting για το Maestro και η Αλεξίου!
O Ορέστης Χαλκιάς ο οποίος πρωταγωνιστεί ως γιος του Φάνη Μουρατίδη στη σειρά Maestro του Χριστόφορου Παπακαλιάτη δείχνει ενθουσιασμένος με τη συγκεκριμένη συνεργασία.
Πώς ξεκίνησαν όλα; «Δεν ξέρω, είναι από αυτά τα φοβερά που συμβαίνουν στη ζωή» αναφέρει. «Δεν περίμενα ποτέ ότι θα βρισκόμουν σε σειρά του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Ο Χριστόφορος μεσουρανούσε στην εφηβεία μου. Τότε ήμουν κάπως αντιδραστικός. Με το συγκρότημα που είχα, με τις συναυλίες που δίναμε, με το ροκ κ.τ.λ., δεν έβλεπα τηλεόραση. Αργότερα είδα τις σειρές του, γιατί πάντα άκουγα για τις προσεγμένες δουλειές του, την άρτια αισθητική, τη σκηνοθεσία, τη μουσική».
Πώς δέχθηκε λοιπόν την πρόταση; Γελάει. «Είναι μια περίεργη ιστορία. Με τον Γιώργο Μπένο, ο οποίος στο “Maestro” είναι ο έρωτάς μου, παίζαμε σε μία άλλη σειρά, τον “Ηλιο”, όπου ως ρόλοι είχαμε πολύ κακή σχέση. Στη σειρά αυτή πρωταγωνιστούσε ο Αντίνοος Αλμπάνης, που είναι ο γιατρός του “Maestro”. Κάποια στιγμή, λοιπόν, έρχεται και μου λέει: “Σε έχω προτείνει για δουλειά”. Πέρασε λοιπόν κάποιο διάστημα και μία ήμερα, εκεί που ήμαστε με τον Γιώργο Μπένο και περιμέναμε να κάνουμε ένα COVID-test προτού ξεκινήσουμε το γύρισμα για τον “Ηλιο”, βγάλαμε μια φωτογραφία και εγώ την ανέβασα στο Instagram. Τι βλέπω; Μας είχε ακολουθήσει ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης. Όταν είδα αυτό το follow κατάλαβα ότι αυτό ήταν ίσως κάτι σημαδιακό».
Και ύστερα ο καιρός πάλι πέρασε και εκείνο το follow σχεδόν ξεχάστηκε μέχρι που δέχτηκε ένα τηλέφωνο από την casting director Σοφία Δημοπούλου. «Μας ζήτησαν με τον Γιώργο Μπένο να περάσουμε μαζί casting για μια νέα σειρά» εξηγεί. «Δεν γνωρίζαμε λεπτομέρειες, ποιος την κάνει, τι θα είναι. Θυμάμαι όταν άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα ο Χριστόφορος έσπασε κατευθείαν ο πάγος. Νιώσαμε πολύ ελεύθεροι να εκφραστούμε. Ο Χριστόφορος όταν μας είδε, όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος, κατάλαβε κατευθείαν ότι εμείς είμαστε ο Αντώνης και ο Σπύρος, οι ρόλοι που ψάχνει. Βέβαια, έπρεπε να δοκιμάσει και άλλους ηθοποιούς. Αλίμονο αν δεν το έκανε. Προσωπικά, έκανα casting και με άλλους συναδέλφους που ήταν εξαιρετικοί. Αλλά η χημεία που είχα με τον Γιώργο δεν υπήρξε με κανέναν άλλον. Περάσαμε από πολλά στάδια. Στενοχωρηθήκαμε, αγχωθήκαμε, γιατί θέλαμε πολύ να είμαστε μαζί σε αυτή τη δουλειά. Κάποια στιγμή ο Χριστόφορος μάς ανακοίνωσε ότι εμείς είμαστε και έπειτα ξεκίνησε το παραμύθι.
«Γιατί παραμύθι;» τον ρωτώ. «Γιατί συνήθως σε μια τηλεοπτική σειρά γυρίζονται 25 σκηνές την ημέρα και εμείς γυρίζαμε με το ζόρι πέντε. Η σειρά “Maestro” φέρει μία άλλη λογική, καθαρά κινηματογραφική, και καταλύτης σε αυτό είναι ο ίδιος ο Χριστόφορος. Εγώ πήγαινα στο γύρισμα και νόμιζα ότι κάνω κινηματογράφο. Δεν είχαμε τις σκληρές συνθήκες της τηλεόρασης, αυτό το “πρέπει να προλάβουμε”. Υπήρχε, για παράδειγμα, και ένα δεύτερο συνεργείο για κάποιες σκηνές με μία λογική πιο videoclip. Ένιωθα λοιπόν ότι κάνω ευρωπαϊκό σινεμά και βρίσκομαι σε κάποιο δάσος της Ιρλανδίας. Θυμάμαι περιμέναμε με τις ώρες το σύννεφο να κρύψει τον ήλιο, γιατί ο διευθυντής φωτογραφίας ήθελε ένα συγκεκριμένο φως για τη σκηνή. Όταν αυτό γινόταν, δεν θα διαρκούσε πάνω από 3-4 λεπτά, και εμείς τρέχαμε να προλάβουμε το φως. Ένιωθα σαν καλλιτέχνης-κομάντο, και αυτό με έκανε να δω πόσο ομαδικό άθλημα είναι η τηλεόραση και κατ’ επέκταση ο κινηματογράφος. Ίσως πιο πολύ και από το θέατρο. Γιατί στη σκηνή του θεάτρου είσαι εσύ και οι παρτενέρ σου. Στο γύρισμα είναι το συνεργείο, που ταυτόχρονα δημιουργεί μαζί σου, από τη μεριά του ο καθένας. Είναι μαγικό αυτό. Ολοι μαζί κάνουμε το ίδιο, αφηγούμαστε μία ιστορία».
Τη συνεργασία του με τον Χριστόφορο πώς
τη χαρακτηρίζει; «Μοναδική. Ο Χριστόφορος είναι άνθρωπος που αγαπά τους ηθοποιούς του, τους φροντίζει. Πολλοί ίσως έχουν την εντύπωση ότι είναι ένας “ρομαντικός ποιητής” που έρχεται στη δουλειά του με το κασκόλ να ανεμίζει ανέμελα και τα πράγματα γίνονται έτσι αυτόματα. Δεν είναι έτσι. Ο Χριστόφορος γυρνάει στο σπίτι του και προετοιμάζει πυρετωδώς την επόμενη ημέρα! Είναι ο πρώτος που ξυπνά και ο τελευταίος που φεύγει από το σετ».
Κεφάλαιο «Χάρις Αλεξίου» τώρα. «Αλήθεια, πώς είναι να υποδύεται τη γιαγιά σου;» τον ρωτώ. «Τώρα τι να πω; Είναι ανατριχίλα. Είναι ανείπωτη χαρά» λέει. «Αυτή η γυναίκα είναι μύθος. Σκέφτομαι, είναι τώρα δυνατόν να κάθομαι στο ίδιο τραπέζι μαζί της; Εγώ, όπως ξέρετε, τραγουδάω στη σειρά. Μετά την προβολή του πρώτου επεισοδίου, όπου τραγουδούσα σε ένα πάρτι, έλαβα μήνυμά της. “Συγχαρητήρια” μου έγραφε. “Μας γοήτευσες”. Πώς να περιγράφεις τα συναισθήματά σου μετά από ένα τέτοιο μήνυμα; Και από αυτό καταλαβαίνετε πόσο δοτική γυναίκα είναι. Από την άλλη, διαθέτει τεράστιο χιούμορ. Θα πει την καυστική ατάκα, την κατάλληλη στιγμή, θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους».
Πηγή: ΒΗΜΑgazino
Διαβάστε επίσης: