Κοντογεώργη - Θεοχάρης: Η συνύπαρξη στο DOT και η φιλία τους που κρατά πάνω από 20 χρόνια

Η Νάντια Κοντογεώργη και ο Μίνως Θεοχάρης μιλούν για τη σχέση που τους συνδέει αλλά και τα σχέδιά τους…

Είχατε σκεφτεί τον εαυτό σας σε ρόλο παρουσιαστή;

Νάντια Κοντογεώργη: Πριν μου γίνει η πρόταση από την ΕΡΤ, όχι. Όταν πήγαινα σε εκπομπές ως καλεσμένη, έλεγα «τι ωραία που περνάνε εδώ!» γιατί έβλεπα την οικειότητα, την κατακτημένη ρουτίνα της καθημερινότητας από τους παρουσιαστές και την ομάδα τους. Η αλήθεια είναι ότι και εγώ έχω περάσει ωραία στις εκπομπές που έχω υπάρξει ως παρουσιάστρια. Και στο «φλΕΡΤ» ήμουν ευτυχής ως προς την ομάδα που είχα και τώρα στο «Dot» με τον Μίνω όπου η οικειότητα είναι κατακτημένη έτσι κι αλλιώς. Πια μετράω τις δουλειές με το πώς ορίζουν την καθημερινότητα στη ζωή μου, αυτό για μένα είναι το σημαντικότερο.

Μίνως Θεοχάρης: Ναι, τον είχα σκεφτεί, αλλά πάντα σε χιουμοριστικό πλαίσιο. Ακριβώς όπως το θέσατε, «σε ρόλο». Η αλήθεια είναι ότι το απολαμβάνω περισσότερο από όσο περίμενα, αν και δεν θεωρώ, σε καμία περίπτωση, τον εαυτό μου παρουσιαστή.

Είστε φίλοι εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες. Πόσο έχετε αλλάξει εσείς οι δύο στο πέρασμα αυτών των ετών; Αυτή την αλλαγή τη βλέπει ο ένας στον άλλο;

Ν.Κ.: Μα γι’ αυτό η ζωή είναι σχέσεις, γιατί έχουμε τους καθρέφτες μας ώστε να μπορέσουμε να μας καταλάβουμε λίγο καλύτερα. Όντως, έχουμε αλλάξει και οι δύο πάρα πολύ και το ευτυχές σε αυτήν τη ζωή είναι όταν βρίσκεις συνοδοιπόρους. Με τον Μίνω έχουμε χωριστεί για χρόνια και έχουμε ξαναβρεθεί, η διαδρομή μας έχει μια υγεία. Κάθε φορά που νιώθαμε ότι δεν επικοινωνούμε πια, δεν επικοινωνούσαμε και, όταν νιώθαμε ότι επικοινωνούμε, ξαναβρισκόμασταν λες και δεν είχε περάσει ούτε μέρα.

Έχουμε αλλάξει και οι δύο πάρα πολύ, όπως ανέφερα, και είναι ωραίο να καθρεφτίζει ο ένας στον άλλο αυτή την αλλαγή, είτε για να τον επαναφέρει αν οδηγείται σε δρόμο όπου ο ίδιος αισθάνεται ότι δεν του κάνει καλό είτε για να του καθρεφτίσει την περηφάνια που οφείλει να νιώθει για τον εαυτό του όταν ο ίδιος ακόμη δεν την έχει αναγνωρίσει. Αυτά είναι τα ωραία στις σχέσεις και τις φιλίες. Όταν συμβαίνει αυτό, είναι ευλογία. Κι εγώ το έχω στη ζωή μου και το έχει και ο Μίνως.

Μ.Θ.: Φυσικά και έχουμε αλλάξει. Ωριμάσαμε και επαγγελματικά και προσωπικά. Απολαμβάνουμε περισσότερο τη συνύπαρξη και τη συνεργασία μας και νιώθουμε, νομίζω, πολύ περήφανοι ο ένας για τον άλλο.

Υπάρχουν πράγματα στα οποία διαφωνείτε;

Ν.Κ.: Βεβαίως, πολλά και συνεχώς! Σε πολλά πράγματα είμαστε πολύ διαφορετικοί, αλλά τα κοινά μας είναι μάλλον ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε τη ζωή και αγαπάμε, το αξιακό μας σύστημα, αυτά που συμβαίνουν στους ανθρώπους μακροχρόνια.

Μ.Θ.: Υπάρχουν αρκετά πράγματα που βλέπουμε από διαφορετική οπτική γωνία, κι αυτό θεωρώ πως είναι η ομορφιά της. σχέσης μας, το ότι συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλο και δίνουμε πάντα αφορμές για να σκεφτούμε τις καταστάσεις με καινούργιους τρόπους.

Θα θέλατε να βρεθείτε ξανά μαζί σε μια σειρά;

Ν.Κ.: Με τον Μίνω περνάω ωραία όπου κι αν δουλεύω. Όταν έχεις ανθρώπους με τους οποίους νιώθεις ασφάλεια και έχεις κατακτημένη επικοινωνία, είναι ευλογία. Και να σας πω, όσο μεγαλώνω, προτιμώ να δουλεύω με ανθρώπους που αγαπώ ή που ιδανικά θα μπορέσουν να γίνουν φίλοι μου και να αγαπηθούμε. Μ.Θ.: Αν ήταν κάτι απόλυτα πρωτότυπο και διαφορετικό από όσα έχουμε ήδη κάνει, γιατί όχι; Αν και πιστεύω πως δύσκολα θα βρισκόταν μια συνθήκη εξίσου καλή με την προηγούμενη σειρά στην οποία συμμετείχαμε.

Τι σας φτιάχνει τη διάθεση πέρα από τη δουλειά;

Ν.Κ.: Το σκυλάκι μου γιατί, πέρα από τη σχέση αγάπης που μπορείτε να φανταστείτε, με επαναφέρει πάντα στο παρόν, η τεχνική του διαλογισμού, που πάντα με φέρνει κοντά στον εαυτό μου και είναι μια πρακτική την οποία κάνω καθημερινά. Η φύση, που λειτουργεί θεραπευτικά, όπως μια βόλτα στη θάλασσα. Η όμορφη Αίγινα, που είναι το νησί μου και που το λατρεύω. Όταν πηγαίνω εκεί, η ψυχή μου ξεκουράζεται. Τα ανίψια μου, η οικογένειά μου, οι φίλοι μου.

Το σάιτ που ετοιμάζω και που με έχει γεμίσει ενεργητικότητα και χαρά. Θα αφορά ό,τι έχει να κάνει με την ψυχική υγεία, είτε αυτό προέρχεται από την τέχνη είτε από την πρακτική του διαλογισμού, συζητήσεις με ψυχολόγους, workshops, events, εργαλεία που θα ήθελα να μοιράζομαι με τον κόσμο προς θεραπεία και αυτοθεραπεία. Θεωρώ ότι επείγει, ειδικά μετά την καραντίνα. Τα θέματα ψυχικής υγείας έχουν αναχθεί σε πρωτεύοντα προς λύση και είναι ευτυχές το ότι ζούμε σε αυτή την εποχή στην οποία μπορούμε να τα επικοινωνήσουμε ελεύθερα, ενώ παλιότερα ήταν ταμπού.

Μ.Θ.: Οι φίλοι μου. Οι βραδιές στο σπίτι με φαγητό, κουβέντες και γέλιο.

Πηγή: 7 ΜΕΡΕΣ TV