Ιωάννα Παλιοσπύρου: «Δεν με απασχολεί τι θα συμβεί σε εκείνη, έχουν αποφασίσει άλλοι»
Η Ιωάννα Παλιοσπύρου μίλησε για τη συνεργασία της με την εκπομπή της Σοφίας Αλιμπέρτη «Ζήσε Αλλιώς», τις κακοποιητικές συμπεριφορές που έχει βιώσει αλλά και τα όσα βίωσε μετά την επίθεση με το βιτριόλι.
Αρχικά ανέφερε στον Γιώργο Λιάγκα και στο Πρωνό: «Δεν ήταν το πρώτο πράγμα που μου είχε προταθεί όσον αφορά την τηλεόραση. Είχα κάνει κάποιες συζητήσεις για εκπομπές αλλά ένιωθα ότι δεν μου ταίριαζαν. Όταν μου είπαν το κόνσεπτ ενθουσιάστηκα αρχικά γιατί νομίζω ότι έλειπε έτσι κι αλλιώς από την ελληνική τηλεόραση κάτι τέτοιο.
Ο τηλεθεατής θα αφιερώσει χρόνο να το δει και στο τέλος θα μάθει τι μπορεί να διορθώσει στη ζωή του. Νιώθω ότι στην εκπομπή μπορώ μέσα από το δικό μου βίωμα να προσφέρω και να συναντώ ανθρώπους άλλους που έχουν τη δική τους ιστορία».
Και τόνισε: «Έχω περάσει από κακοποιητικές συμπεριφορές»!
Και υπογράμμισε για τα όσα βίωσε μετά την επίθεση με το βιτριόλη: «Προφανώς δεν μπορεί μόνο ένα πράγμα να σε βοηθήσει. Ήξερα ότι έχω δυνατό χαρακτήρα. Όλοι λένε πώς τα κατάφερες. Δεν ήταν πρώτη μου δυσκολία στη ζωή. Έχω κι άλλες, όχι τόσο σοβαρές, αλλά φαντάσου αν ήμουν η “πριγκίπισσα” θα είχα καταρρεύσει. Δεν ήμουν το κορίτσι του μπαμπά.
Μένω μόνη από τα 17, εργάζομαι από το 20, έχω περάσει από κακοποιητικές συμπεριφορές και στα επαγγελματικά. Δεν ήμουν προστατευμένη για να μου συμβεί αυτό και να καταρρεύσω, οπότε σιγά σιγά με βοήθησε αυτό. Είχα απομυθοποιήσει λίγο την εξωτερική μου εμφάνιση».
Και πρόσθεσε: «Περίπου 20 εγχειρήσεις έχω κάνει. Έχω κι άλλες ακόμα. Σε μερικές μέρες είναι προγραμματισμένο το επόμενο. Στη Γαλλία κάνω θεραπείες που βοηθούν να προετοιμαστεί το δέρμα για το χειρουργείο. Οι επεμβάσεις γίνονται εδώ. Όταν κοιτάζομαι στον καθρέφτη, η διαφορά με πριν είναι ότι πριν ήταν ένα όμορφο κορίτσι, τώρα είναι μια δυναμική γυναίκα. Εγώ πάντα ήμουν και τα δύο. Τώρα έχω αποδείξει ότι δεν είμαι μονο όμορφο κορίτσι.
Δυσκολεύτηκα πιο πολύ στο να βρω το θάρρος να κοιτάξω εγώ τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Με δυσκόλεψε πάρα πολύ γιατί οι γιατροί με πίεζαν, γιατί έπρεπε να φύγω από το νοσοκομείο κι εγώ δεν είχα έρθει σε επαφή με αυτό. Μου πήρε 3 βδομάδες για να το κάνω. Όταν τον είδα πρώτη φορά ήταν καλή στιγμή. Ήμουν με τη γιατρό μου και η πρώτη εντύπωση ήταν καλή. Σχεδόν χαμογελάω στην πρώτη φωτογραφία που με τράβηξε η γιατρός μου.
Δεν με δυσκόλεψε να βγω έξω χωρίς τη μάσκα γιατί είχε παίξει πολύ σημαντικό ρόλο το οικογενειακό μου περιβάλλον. Δεν είχα νιώσει διαφορά και ο κόσμος μου έδειχνε τόσο αγάπη που μου έδινε πολύ θάρρος. Υπάρχουν βλέματα που κοιτάνε περίεργα, αλλά επειδή έχω μιλήσει για το πρόβλημά μου… Πάω σε ψυχολόγο γιατί πέρασα μετατραυματικό στρες.
Περνάς από διάφορα στάδια. Στην αρχή είναι η άρνηση, πιο πολύ νομίζω είναι ο φόβος για το αύριο που δεν μπορείς να διαχειριστείς. Έχεις τρομάηει με τον κόσμο, έχεις κλειστεί. Όσο νιώθεις τον φόβο αυτό σε κρατάει πίσω. Εγώ αυτό είχα να διαχειριστώ».