Συγκινεί ο Ετεοκλής Παύλου: «Οι πληγές δεν κλείνουν ποτέ, ζούμε έναν μοναχικό δρόμο»

Αρχικά ανέφερε ο Ετεοκλής Παύλου: «Οι άνθρωποι που ζούμε κάτι τόσο βαρύ. Μπορεί να ακούγεται στενάχωρο, για κάποιον λόγο είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε έναν πολύ μοναχικό δρόμο, οι πληγές δεν κλείνουν ποτέ. Ζεις ένα μοναχικό μονοπάτι, όσο θετικό πρόσημο κι αν έχεις. Δεν θες να περάσει κανένας αυτό που έχεις περάσει και ζεις πάντα για να είσαι ένα παράδειγμα. Ο ίδιος όμως νιώθεις μία τεράστια μοναξιά, γιατί αυτά τα πράγματα δεν αντέχει να τα ερμηνεύσει ένας ανθρώπινος εγκέφαλος.»!

Και πρόσθεσε: «Κανένας εν ζωή οργανισμός, είτε λέγεται ζωάκι, είτε άνθρωπος δεν πρέπει να ζει κάτι τέτοιο. Γεννιόμαστε και πρέπει να πεθαίνουμε αρτιμελείς, ή χωρίς τέτοια βιώματα. Δε μπορούμε να το ξεπεράσουμε ποτέ ουσιαστικά μέσα μας. Έχουμε έναν μοναχικό δρόμο ή ένα βάρος που κουβαλάμε μόνοι μας. Ωστόσο πάντα παλεύουμε να είμαστε παραδείγματα για τους υπόλοιπους».

Και συνέχισε λέγοντας: «Όταν ήμουν στο νοσοκομείο, υπήρχαν άνθρωποι που ήθελαν να κάνουν τηλεόραση και μου λέγανε ότι δεν θα τα καταφέρουμε γιατί όλοι εκεί είναι τέλειοι. Επειδή έχω κρατήσει επαφή, ξέρεις πόσο χαίρονται που έχει ανοίξει η πόρτα για έναν άνθρωπο με πρόσθετο μέλος; Δε χρειάζεται για να είσαι τέλειος για να είσαι στην τηλεόραση».