Γιώργος Καραμίχος: «Πέρασα ένα μεγάλο παιχνίδι ενοχών με τον εαυτό μου»

Ισως γι’ αυτό να του πρότειναν και την παρουσίαση ενός παιχνιδιού γνώσεων. 0 ηθοποιός απολαμβάνει την τηλεοπτική σεζόν που μόλις ξεκίνησε αν και όπως αποκαλύπτει πέρασε ένα μεγάλο παιχνίδι ενοχών με τον εαυτό του, μέχρι να πει το «ναι» στην παρουσίαση!

Ηταν εύκολη η απόφαση να αναλάβετε το τιμόνι αυτού του παιχνιδιού;

«Αρχικά πέρασα ένα μεγάλο παιχνίδι ενοχών με τον εαυτό μου για το αν είναι μέρος της δουλειάς μου και αν πρέπει να το κάνω. Αν ένας ρόλος δεν πετύχει σημαίνει πως έκανες κάποιες λάθος επιλογές. Στο τηλεπαιχνίδι όμως επειδή το όριο μεταξύ του ρόλου που υποδύεται κανείς και του προσωπικού στοιχείου δεν είναι πολύ σαφές, η έκθεση είναι πιο προσωπική. Αν για κάποιον λόγο δεν λειτουργήσει, χάνεις από την προσωπική σου επένδυση σε σχέση με την ευτυχία που λέγαμε πριν. Μετά το δεύτερο γύρισμα πάντως και όντας κουρασμένος, σκεφτόμουν πως κακώς αισθάνομαι άσχημα. Πρώτον μου αρέσουν οι γνώσεις και το να μαθαίνω πράγματα, δεύτερον περνάω καλά με φίλους παίζοντας και τρίτον κρατάω συντροφιά σε ανθρώπους που νιώθουν μοναξιά. Ωστόσο, ως παρουσιαστής πρέπει και να συντονίζω τους καλεσμένους που μπορεί να είναι λίγο αρνητικοί και να τους συμπαρασύρω στη διασκέδαση, στο σκόρπισμα που είπαμε και πριν. Ακόμα μια ωραία λέξη... συντονισμός».

Η ΕΡΤ1 πάντως σας αγαπάει και φέτος σας έχει εμπιστευτεί τον ρόλο του Μάνου στην «Έρημη χώρα» του Γιώργου Γκικαπέπα που θα δούμε στη συνέχεια στο πρόγραμμα του καναλιού.

«Ναι, είναι ένα σύγχρονο γουέστερν, μια δραματική σειρά όπου συναντιούνται πολλές έρημες χώρες μαζί. Ολοι οι χαρακτήρες της σειράς για κάποιο λόγο είναι έρημοι. Είτε γιατί δεν έχουν οικειότητα με τους διπλανούς του είτε γιατί δεν έχουν μάθει να συγχωρούν είτε γιατί δεν απολαμβάνουν τον χώρο γύρω τους. Την ίδια στιγμή ένα κοριτσάκι χάνει σε δυστύχημα και τους δύο γονείς της. Ο εισαγγελέας ανηλίκων που υποδύομαι εγώ και η κοινωνική λειτουργός που υποδύεται η Δανάη Σκιάδα προσπαθούν να βρουν ποια είναι η καλύτερη λύση για εκείνο, γιατί δεν θέλουν να καταλήγει σε ίδρυμα. Ο χρόνος τρέχει και σε μια παιδική ψυχή μετράει διαφορετικά...», λέει στο περιοδικό TV24.