Κάνε ότι κοιμάσαι – Βίκυ Μαϊδάνογλου: Ο δεύτερος κύκλος και η αλλαγή στην ηρωίδα της
Ο δεύτερος κύκλος του «Κάνε ότι κοιμάσαι» τη βρίσκει να έχει αφήσει πίσω το παρελθόν και να κάνει μια νέα αρχή στη ζωή της.
Η Βίκυ Μαϊδάνογλου παραδέχεται ότι είναι πολύ διαφορετική από τη Ζωή. Σε πρόσφατη συνέντευξή της αποκάλυψε πως φέτος η ιστορία της θα είναι διαφορετική.
Στην πρώτη σεζόν, ως Ζωή, επιστρέψατε στα μαθητικά θρανία. Πώς ήταν αυτή η επιστροφή;
Κατ’ αρχάς, είχε πλάκα γιατί ο ρόλος μου ήταν αυτός: μιας κοπέλας η οποία διάβαζε πολύ, σε αντίθεση με μένα, που δεν ήμουν τόσο καλή μαθήτρια. Επίσης, είχε ενδιαφέρον να υποδύομαι μια κοπέλα που δεν ήταν ζωηρή, ήταν κάτι που δεν το είχα ζήσει.
Πώς είναι να επιστρέφεις σε μα τέτοια κατάσταση μετά από μία σχεδόν δεκαετία;
Ήταν περίεργη. Το πιο οικείο για μένα θα ήταν να κάνω μια κοπέλα που δεν ενδιαφέρεται για το σχολείο. Το μη οικείο ήταν ότι υποδύθηκα μια κοπέλα που δεν ... υπήρξα ποτέ.
Η σειρά, πέρα από το αστυνομικό κομμάτι, δείχνει ότι οι έφηβοι στο στάδιο πριν την ενηλικίωση αντιμετωπίζουν πολλά θέματα.
Πέρα από τους φόνους, η σειρά έθιξε θέματα όπως το bullying στο σχολείο, τα προβλήματα και τα θέματα των εφήβων, το μπλέξιμο με τα ναρκωτικά. Μπορεί κάποια πράγματα να φαίνονταν τραβηγμένα ή μπορεί και όχι. Βλέπεις πολλά πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας, απλά τα βλέπεις μαζεμένα. Πράγματα που όντως συμβαίνουν.
Ένα άλλο θέμα που ήταν εμφανές, αφορούσε το ότι, παρότι υποτίθεται ότι είμαστε μια πιο ανοιχτή και μοντέρνα κοινωνία, πολλές φορές γονείς και παιδιά δεν επικοινωνούν.
Η εφηβεία, ως μια περίοδος της ζωής ενός παιδιού, είναι δύσκολη και αντιδραστική, είτε είναι είτε δεν είναι οι γονείς μας με το μέρος μας. Βγαίνει, έτσι κι αλλιώς, η αντίδραση από την ψυχή μας. Οπότε, ό,τι είδους γονιός και να είσαι, σίγουρα κάποιες φορές δε θα μπορείς να επικοινωνήσεις με το παιδί σου. Είναι απόλυτα φυσιολογικό για μένα αυτό το στάδιο.
Υποψιαζόσασταν το φινάλε του πρώτου κύκλου;
Όχι, υποψιαζόμουν ότι θα υπήρχαν φόνοι, αλλά όχι ότι θα γίνονταν τόσοι πολλοί.
Πώς νιώσατε διαβάζοντας τις τελευταίες’ σκηνές:
Κλαίγαμε αρκετά στο διάβασμα. Όλοι ήμασταν συγκινημένοι και είχαμε αυτήν την αίσθηση πριν από το γύρισμα. Ήταν ένα πολύ συγκινητικό επεισόδιο. Θέλαμε να βγουν αυτές οι σκηνές έτσι όπως τους αξίζει, να βγουν δυνατές. Και μου άρεσε πολύ το αποτέλεσμα όταν το είδα.
Η Ζωή, όπως και η Νάσια, επιβιώνουν, αλλά χάνουν φίλους.
Όχι τόσο η Ζωή, όσο η Νάσια είναι αυτή που μετράει απώλειες. Η Ζωή και η οικογένειά της έμειναν αλώβητοι. Έχει μεν τραύματα από την εμπειρία αυτή, αλλά έχει προχωρήσει στο νέο κύκλο και είναι καλύτερα από όλους τους άλλους. Έχει περάσει στη σχολή της, σπουδάζει, και όλο αυτό το διάστημα που έχει μεσολαβήσει έχει ωριμάσει μέσα από αυτό που έγινε και είναι πιο συνειδητοποιημένη. Δεν είναι η αγχωμένη έφηβη και είναι πλέον πιο ανοιχτή στο να γνωρίσει κόσμο.
Συνεχίζετε τα γυρίσματα και υπάρχουν νέα πρόσωπα στην ιστορία.
Κατ’ αρχάς, χαίρομαι που είμαι στη δεύτερη σεζόν γιατί περνούσα πολύ ωραία πέρυσι και μέσα από το ρόλο μου και με το κλίμα που επικρατούσε. Προς το παρόν, με τα νέα πρόσωπα δεν έχω επαφή, πέρα από τον Μιχάλη Οικονόμου, ο οποίος είναι καθηγητής στη σχολή Νομικής όπου σπουδάζω.
Με τη Νασια πώς είναι η σχέση της Ζωής;
Αρχικά, υπάρχει μια απόσταση μεταξύ τους, αλλά μετά από κάποιες συζητήσεις που κάνουν αργότερα, έρχονται πιο κοντά. Και είναι και λογικό, γιατί όταν αλλάζεις ζωή, απομακρύνεσαι, έτσι κι αλλιώς, από τα παλιά, θες να δεις τα πράγματα από κάποια απόσταση
Πηγή 7 μέρες tv