Θάνος Λέκκας: Το κάστινγκ για τους Πανθέους και η απόφαση να πει το «ναι» στο Ναυάγιο

Πώς προέκυψε η συνεργασία με το «Ναυάγιο» και ανέλαβες τον ρόλο του Μιχάλη;

Όταν γίνονταν τα κάστινγκ, είχα πάει σε αρκετά και με είχαν καλέσει να κάνω και στους «Πανθέους» και στο «Ναυάγιο». Έκανα για άλλους ρόλους, αλλά μου είπαν πως με ήθελαν για εκείνον του Μιχάλη. Το σκεφτόμουν, όμως, γιατί το καθημερινό ήταν κάτι που με προβλημάτιζε. Μετά συζήτησα με συναδέλφους, φίλους και συγγενείς τις επιλογές μου και όταν μιλούσα για το «Ναυάγιο» κάπως ένιωθα ότι προς τα εκεί ήθελα να πάω. Οπότε είπα το «ναι» και βγήκε πολύ ωραία. Μου αρέσουν οι συνεργάτες και μπροστά και πίσω από τις κάμερες, καθώς είναι έντιμα παιδιά, που προσπαθούν να κάνουν όσο το δυνατόν καλύτερα τη δουλειά τους, και είναι πολύ σημαντικό αυτό. Έχω τη χαρά να παίζω με την Ελεάνα Στραβοδήμου, που έχει απίστευτα εκφραστικά μέσα και φοβερό χιούμορ και είναι καλλιτεχνάρα. Και αν βγαίνει κάτι καλό στις σκηνές, είναι γιατί έχουμε καλή χημεία και είναι φοβερό παιδί. Και όλη η συνθήκη, η ταχύτητα που υπάρχει, σε οδηγεί να παίρνεις εσύ κάποιες ευθύνες και επιλογές, γιατί δεν μπορούν να σ’ τα λένε όλα, και αυτό με ωριμάζει. Υπάρχει κλίμα εμπιστοσύνης και κάπως νιώθω όμορφα. Η όλη κατάσταση που επικρατεί, της δημιουργίας, πέρα από το ωραίο σενάριο και την άλλη εποχή που τοποθετείται το έργο, μου αρέσει πολύ.

Είναι πρόκληση για σένα ως ηθοποιό που κάποια από τα γεγονότα που παρουσιάζει η σειρά βασίζονται σε πραγματικά περιστατικά; Που η σειρά δεν είναι 100% μυθοπλασία;

Ναι, είναι πρόκληση. Έχω παίξει σε θέατρα που κάνω ρόλους ταυτόχρονα με ακραίες μεταμορφώσεις, φωνητικές και σωματικές. Ωστόσο, τώρα η συγκρότηση σε έναν ρόλο ο οποίος δεν είναι κωμικός δεν μπορεί να εκτονώσει την ενέργειά σου, αντίθετα τη συγκεντρώνει, αυτό προκαλεί μία μεγάλη ένταση στην κάμερα. Και το βλέπω σε κάποιες σκηνές μετά. Γιατί, επίσης, δεν μπορώ να με βλέπω στην οθόνη καθόλου. Και κάπως τυχαία, όταν μου στέλνουν ένα βίντεο, αρχίζω και κρίνω τον εαυτό μου για το ύφος, για τη ματιά μου για το πώς τα λέω. Όλα αυτά για να φτιαχτεί ένας άνθρωπος που εγώ τον νιώθω πραγματικό, στιβαρό, με πολύ συναίσθημα μέσα του, που βράζει και κοχλάζει. Επομένως, ναι, είναι μεγάλη πρόκληση για μένα ο ρόλος του Μιχάλη. Είναι πολλή λεπτοδουλειά να φτιαχτεί και μαθαίνω συνέχεια.

Μέχρι στιγμής ποια είναι η πιο δύσκολη σκηνή που έχεις γυρίσει;

Κυρίως είναι οι σκηνές που πρέπει να κρατήσω θυμό και δεν μπορώ να τον εκτονώσω. Γιατί ο Μιχάλης που υποδύομαι είναι κάποιος που δεν είμαι στη ζωή μου. Σκηνές που δεν χρησιμοποιώ το χιούμορ ως άμυνα, που δεν μπορώ να γίνω υπερβολικός. Εκεί κάνω πολλά τσεκ στο μυαλό μου και ζορίζομαι. Δεν θέλω να μπαίνω στην εύκολη γλυκύτητα, ευαισθησία που έχουμε πια ως άνθρωποι, που είμαστε πιο εξωστρεφείς ως προς τα συναισθήματά μας και στο πόσο αφήνουμε να φανούν. Εκεί ήταν για μένα οι δύσκολες σκηνές, δεν ήταν το ναυάγιο. Μιλάω για σκηνές του Μιχάλη με τη γυναίκα του, με το παιδί του, με τον δικηγόρο, που ενώ μιλάω και είμαι θυμωμένος δεν πρέπει να το δείξω, πρέπει να είμαι σοβαρός χωρίς να έχω πρόσωπο θυμού. Υπάρχουν τόσο λεπτά μηνύματα που περνάς χωρίς να δείχνεις τι νιώθεις. Αυτό θέλω να πετύχω. Μια διακριτικότητα, η οποία θέλει λεπτούς χειρισμούς

Πηγή mytv