Πανθέοι-Συριόπουλος:«Ο φασισμός έχει πολλά πρόσωπα, είναι πολύ ύπουλος και δυστυχώς πάντα της μόδας»
Ένας από πιο γοητευτικούς ηθοποιούς του θεάτρου παραδέχεται ότι δυσκολεύτηκε να κάνει τη μετάβαση στην τηλεόραση, αλλά πλέον απολαμβάνει πολύ τον ρόλο του κακού στην καθημερινή σειρά του ΣΚΑΪ, μέσα από τον οποίο ταξιδεύει σε πολύ ενδιαφέροντα μονοπάτια.
Ο Μιχάλης Συριόπουλος μιλά σε συνέντευξή του και αποκαλύπτει μέχρι πού είναι ικανός να φτάσει ο Μαρμάρης.
Αυτή τη σεζόν είστε στη μεγάλη παραγωγή των «Πανθέων».
Έχω τη χαρά να είμαι κομμάτι των «Πανθέων» στο ΣΚΑΙ και την πιο μεγάλη χαρά να υποδύομαι τον Γιάννη Μαρμάρη, αυτόν τον τόσο απρόβλεπτο και αδίστακτο άνθρωπο με τα τόσο πολλά ονόματα και τα τόσο πολλά πρόσωπα. Αν και ε[ναι ο κακός της υπόθεσης, διασκεδάζω πάρα πολύ στα γυρίσματα. Βέβαια, δεν σας κρύβω πως σήμερα είχα ένα γύρισμα το οποίο με ζόρισε πολύ, γιατί, ξέρετε, σε εμάς έρχεται ο πόλεμος κι εγώ, ως κατάσκοπος των Ιταλών, αρχίζω να κάνω πράγματα που δεν είναι και τόσο διασκεδαστικά. Είναι ψυχοφθόρα για μια ιδιοσυγκρασία όπως η δική μου, που αρνείται τη βία. Είναι αρκετά βίαιος αυτός ο άνθρωπος, όμως χαίρομαι πολύ που μου έδωσαν τέτοιο δώρο ο σκηνοθέτης μας, οι συγγραφείς και η υπεύθυνη του κάστινγκ
Οι ρόλοι των κακών πάντα έχουν ενδιαφέρον. Κεντρίζουν την περιέργεια του κόσμου για το τι μπορούν να κάνουν.
Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια στην τηλεόραση έχω παίξει αρκετούς κακούς, τόσο που αρχίζω να ανησυχώ για το τι βλέπουν σε μένα οι άλλοι! Προφανώς ο άνθρωπος που υποδύομαι αυτή τη στιγμή το τερματίζει! Κάνει πράγματα που δεν μου έχει ξανατύχει σε σενάριο να διαβάσω. Ο Μαρμάρης είναι ικανός για όλα. Και χαίρομαι που ξετυλίχτηκε σιγά σιγά και προσεγμένα από τους συγγραφείς, και πλέον, τα εβδομήντα επεισόδια που έχουμε στην πλάτη μας αρχίζουν και ανθίζουν. Μπαίνουμε πια στον πόλεμο, σε αυτή την τόσο σκοτεινή και περίεργη περίοδο.
Στην περίπτωση των «Πανθέων» είναι ο πόλεμος που αλλάζει τις ισορροπίες. Πολλές φορές, όμως, αρκεί ένα πιο μικρό γεγονός για να αλλάξει τα πράγματα σε μια κοινωνία και να δεις έναν διαφορετικό χαρακτήρα από τους ανθρώπους που νόμιζες ότι ήξερες.
Γενικότερα, δυστυχώς νομίζω ότι ο φασισμός είναι πολύ της μόδας, με άλλο πρόσωπο, πιο καλυμμένος, πιο βολεμένος, αλλά δυστυχώς και πιο επίκαιρος. Κι αυτό με τρομάζει πιο πολύ από όλα. Η βία, κρυφή και φανερή, ο ρατσισμός, η ανέχεια, που πολλές φορές οδηγεί στην απολυτότητα και άρα στον φασισμό. Ο φασισμός έχει πολλά πρόσωπα, είναι πολύ ύπουλος και δυστυχώς πάντα της μόδας. Έχει πολλή «πλάκα», λοιπόν, να υποδύομαι έναν φασίστα.
Πηγή 7 μέρες tv