Η εξομολόγηση της Καραβάτου: Ο θάνατος της μητέρας της, τα δύο παιδιά της και η προσωπική της ζωή

Αρχικά ανέφερε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου: «Μετά και τον θάνατο της μητέρας μου έχω αισθανθεί τεράστια μοναξιά. Η ενηλικίωση ενός ανθρώπου ξεκινά την ώρα που χάνει τη μητέρα του, όποια σχέση και αν έχει μαζί της. Αλήθεια είμαι μόνη. Έχω δίπλα μου πολλούς ανθρώπους να με αγαπούν και νιώθω τυχερή, αλλά το γεγονός πως δεν έχω τους γονείς μου με τάραξε πολύ. Νιώθω ευτυχής και ευγνώμων που έχω τα δυο μου παιδιά. Η ενσυναίσθηση της Αέλιας από τότε που γεννήθηκε, είναι αξιοπρόσεκτη και αξιοπερίεργη.».

Και πρόσθεσε: «Από τα πρώτα πράγματα που σκέφτηκα είναι ότι θα ήθελα να προετοιμάσω τα παιδιά μου να γίνουν πιο δυνατά από μένα. Τους το λέω κιόλας. Προσπαθώ να τους μάθω να είναι δυνατά, ανεξάρτητα και να μπορούν να παλέψουν για τα πάντα, χωρίς να έχουν κανέναν ανάγκη. Τους λέω και εγώ και ο Κρατερός ότι οι γονείς τους μέχρι την τελευταία ρανίδα της δυναμής τους θα είναι εκεί για να τους φροντίζουν, να τους αγαπούν και να τους προσφέρουν. Αλλά θέλω τα παιδιά αυτά να είναι από μόνα τους αυτοδύναμα και ανεξάρτητα. Θέλω να είναι έτσι κι ας απομακρυνθούν από μένα πιο νωρίς, κι ας συγκρουστούμε περισσότερο. Δεν έχω την ανάγκη να κρέμονται από μένα.».

Μάλιστα η Κατερίνα Καραβάτου τόνισε: «Για την προσωπική μου ζωή θα απαντούσα σε ένα υποθετικό σενάριο εάν υπήρχε κάτι πάρα πολύ σοβαρό, το οποίο πρώτα θα το γνώριζαν τα παιδιά μου και ύστερα θα έκανα κάποια δημόσια δήλωση. Η κόρη μου είναι 12 και κάτι, ο γιος μου είναι 7μιση. Στην Αέλια οι συμμαθητές της λένε διάφορα πράγματα που διαβάζουν για τη μητέρα της στο ίντερνετ. Θέλω να είμαι προσεκτική»