Ναυάγιο-Γιολάντα Μπαλαούρα: «Υπάρχουν & σήμερα γυναίκες σαν την Πολυξένη που κάνουν τα στραβά μάτια»

Μία εκ των πρωταγωνιστών της σειράς «Ναυάγιο» του MEGA μιλά για την τηλεόραση, το θέατρο, το κοινό, αλλά και τον χρόνο, με αισιοδοξία, αγάπη, ευγνωμοσύνη και ένα πλατύ χαμόγελο, που αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο την πληρότητα της ψυχής της.

Πώς βιώνεις την εμπειρία από τη σειρά αυτή και από τα απαιτητικά γυρίσματα;

Τα γυρίσματα ήταν πιο δύσκολα το καλοκαίρι, λόγω του καύσωνα, γιατί φορούσαμε βαριά χειμωνιάτικα ρούχα, αφού η σειρά διαδραματίζεται τον Δεκέμβριο του 1966. Τα πιο απαιτητικά και δύσκολα γυρίσματα ήταν για τους συναδέλφους που έπρεπε να βουτήξουν στο νερό με τόσο βαριά ρούχα και να γυρίσουν τις δύσκολες σκηνές του ναυαγίου. Έχουμε όμως εξαιρετικούς συνεργάτες πίσω από τις κάμερες και προσπαθούμε να είμαστε συνεπείς στους απαιτητικούς ρυθμούς που έχει η σειρά. Είμαι πολύ ευτυχής που είμαι μέρος αυτής της δουλειάς. Μου αρέσουν πολύ η εποχή και το θέμα που πραγματεύεται.

Περίμενες την επιτυχία της συγκεκριμένης δουλειάς;

Όταν διάβασα το βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη και τα πρώτα σενάρια του Γιώργου Κόκουβα, είδα πως υπάρχει μια πολύ δυνατή ιστορία που είναι και πραγματική. Όπως και ότι ο σκηνοθέτης μας θα ήταν ο Γιάννης Χαριτίδης. Μου είχε αρέσει πάρα πολύ η προηγούμενη σειρά που είχε κάνει. Ολοι οι συντελεστές ήταν εγγύηση για το καλό αποτέλεσμα που βλέπουμε. Σκεφτόμουν πώς θα γυριστούν οι σκηνές του ναυαγίου και αυτό που είδαμε τελικά στην οθόνη ήταν συγκλονιστικό. Η ιστορία της Φαλκονέρας είχε αφήσει βαθύ σημάδι στις ζωές πολλών ανθρώπων, όταν συνέβη τον Δεκέμβριο του 1966. Τέτοιες δραματικές ιστορίες μάς αγγίζουν όλους.

Νιώθεις ότι η τηλεόραση πλέον έχει αλλάξει;

Η ευχάριστη αλλαγή που έχει συμβεί είναι η επιστροφή της μυθοπλασίας. Και η αλήθεια είναι ότι βγαίνουν ωραίες σειρές. Έχουν μπει στον χώρο νέοι άνθρωποι, με νέα ματιά στην εικόνα και αυτό είναι ενδιαφέρον και αισιόδοξο. Ειλικρινά το τι θα επιλέξει το κοινό και ποια είναι τα κριτήρια είναι κάτι που μου είναι δύσκολο να το εξηγήσω, θεωρώ όμως πως αν βγει στον αέρα μια καλή σειρά, ο κόσμος ανταποκρίνεται.

Πώς συνδέθηκες με την Πολυξένη;

Μια γυναίκα εκείνης της εποχής, αποκλειστικά αφιερωμένης στην οικογένειά της... Πρώτα από όλα είχα μεγάλο άγχος να μη μοιάζει εξωτερικά με τον προηγούμενο ρόλο που είχα στα «Καλύτερά μας χρόνια», μιας και έπρεπε να ζήσω την ίδια εποχή, τη δεκαετία του ‘60. Έπρεπε λοιπόν να αλλάξω την εικόνα μου και σε αυτό είχα μεγάλη βοήθεια από την Έλενα Παρασκευά, που επιμελείται τα χτενίσματα της εποχής, και την Κατερίνα Τσακωτά, που έχει την ευθύνη του ενδυματολογικού. Από εκεί και πέρα οι αναφορές είναι πολλές. Είναι αναγνωρίσιμος χαρακτήρας η Πολυξένη. Δεν είναι και πολύ μακριά η εποχή που οι γυναίκες εθελοτυφλούσαν προκειμένου να μη διαταραχθεί η εικόνα της καλής και αγίας οικογένειας. Υπάρχουν ακόμη και σήμερα γυναίκες σαν την Πολυξένη που κάνουν τα στραβά μάτια για να μην ξεβολευτούν από αυτό που νομίζουν ότι τις βολεύει. Με τη μόνη διαφορά ότι η Πολυξένη έχει πλήρη άγνοια των όσων συμβαίνουν στην οικογένειά της. Μέχρι τώρα δεν έχει αντιληφθεί τι δουλειά κάνει ακριβώς ο σύζυγός της. Έχει μια αθωότητα στον τρόπο που αντιμετωπίζει όχι μόνο τον Δημήτρη αλλά και τους ανθρώπους γύρω της. Αγαπώ την καλοσύνη αυτής της γυναίκας.

Πηγή: Τύπος TV