Famagusta – Γεωργίου: Δεν πήραμε άδεια να κινηματογραφήσουμε την Αμμόχωστο.Τα πλάνα τα έχω αγοράσει!

Ο Ανδρέας Γεωργίου είπε: «Είναι μια σειρά που φτιάχτηκε για το Mega, έπρεπε να έχει συγκεκριμένο αριθμό ηθοποιών. Έτσι κάναμε έναν συνδυασμό από Ελλαδίτες και Κύπριους ηθοποιούς. Ήθελα να εστιάσω σε Κύπριους ηθοποιούς για τις αφηγήσεις και ηθοποιούς της σύγχρονης ιστορίας από την Κύπρο. Υπάρχει ισορροπία. Θα δούμε γνωστά και άγνωστα πρόσωπα στο καστ της σειράς.

Η Αιμιλία Υψηλάντη ήταν πρόταση του καναλιού. Την πήρα τηλέφωνο και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μιλάω με έναν άνθρωπο της ηλικίας αυτής. Είχε πολύ όρεξη και είπε “είναι ό,τι χρειάζομαι σε αυτό το timing της ζωής μου”. Μιλάμε για έναν πολύ θετικό άνθρωπο που έχει όρεξη, είναι στρατιώτης, ειδικά στο Λονδίνο. Όταν κάναμε τις σκηνές της είχαμε μείον δύο βαθμούς. Έχω γεννηθεί και σπουδάσει στο Λονδίνο αλλά έχω κάνει και πολλές φορές γύρισμα στο Λονδίνο οπότε μου ήταν οικείο.»!

Και υπογράμμισε: «Δεν πήραμε άδεια να κινηματογραφήσουμε την Αμμόχωστο. Δεν πήγαμε σαν συνεργείο αλλά τα έχω αγοράσει από έναν ξένο κινηματογραφιστή που είχε πάει με ειδική άδεια για να τα βιντεογραφήσει. Είχαν επιθυμία οι παππούδες μου να πάμε στον Απόστολο Αντρέα και πήγαμε στα χωριά τους να δουν τα σπίτια τους. Ήταν παράξενη εμπειρία. Πρώτον γιατί μου έκανε εντύπωση περνώντας το οδόφραγμα ότι μπαίνω σε άλλη εποχή. Προσπαθούσα να κάνω εικόνα όσες ιστορίες έχω ακούσει και όταν έφτασα στα σπίτια τους ένιωσα δέος. Ότι εδώ ήταν παιδιά που έπαιζαν, ότι ήταν η γιαγιά μου που ζούσε με τη δική της γιαγιά. Έχω πει και είναι επιθυμία μου που δεν ξέρω αν είναι εφικτό να υλοποιηθεί να κάνω και έναν κύκλο επεισοδίων που αφορά την άλλη πλευρά και μετά έναν τρίτο κύκλο που θα ενώσει τις δύο πλευρές. Οι αντιδράσεις πάντα θα υπάρχουν.»!

Και συνέχισε λέγοντας: «Έχω πολλούς φίλους Τουρκοκύπριους και Τούρκους γιατί η Τέχνη δεν έχει σύνορα, ενώνονται οι άνθρωποι. Το έχω και ως βίωμα. Μικρός μεγαλώνοντας στο σχολείο από όσα μαθαίναμε ένιωθα ότι δεν θέλω να βλέπω μπροστά μου Τούρκους. Αλλά πηγαίνοντας στο εξωτερικό μέσα από τις σπουδές μου έπρεπε να συνεργαστώ με Τούρκους και συνειδητοποίησα ότι οι άνθρωποι είναι άνθρωποι με ψυχή και όραμα. Πόσο ωραία θα ήταν να συνυπάρχουμε όλοι μαζί.»!

Και συμπλήρωσε: «Συγκεκριμένα άρθρα κάνουν λόγο για ειρηνευτική επιχείρηση. Ποια επιχείρηση που έδιωξαν κόσμο από το σπίτι; Που υπάρχουν αγνοούμενοι και ψάχνουν κόκκαλα σε κουτιά; Υπήρξαν αυτά τα γεγονότα. Έχει σκοτωθεί άμαχος πληθυσμός, υπάρχει ακόμα η Χαρίτα Μάντολες που λέει την ιστορία της αλλά μάλλον την άκουσαν πρώτη φορά στην Τουρκία. Ήρθε ο καιρός μέσα από τις δουλειές μας να υπάρχουν οι αντιδράσεις για να ξυπνήσουμε, όχι να δημιουργήσουμε διπλωματικό επεισόδιο αλλά να βάλουμε τις δυνάμεις μας μαζί. Θέλω ειρήνη!

Κάποιοι Αμμοχωστιανοί μου είπαν ότι το όραμά τους είναι να μπούμε Κύπριοι και Τουρκοκύπριοι όλοι μαζί και να ζωντανέψουμε την πόλη μας. Γιατί είναι μια πόλη φάντασμα που έχει γίνει μουσείο για τους τουρίστες».

Και κατέληξε λέγοντας: «Να επικεντρωθούμε στο κομμάτι του 1974 που έχουμε δύο μάνες που βρέθηκε το παιδί από την αγκαλιά της μιας μάνας στην άλλη. Η κοπέλα που πήρε τον Μάικλ από τη μάνα είναι ο χαρακτήρας της Σοφίας Καλλή που μπαίνει και τη σειρά, υποδύεται τη Μαίρη. Η Μαίρη εκείνη την περίοδο ήρθε στην Κύπρο διακοπές και φεύγοντας τυχαίνει αυτό με τον πυροβολισμό της Χριστίνας, πήρε το παιδί να το σώσει και το χάρισε στην αδελφή της που δεν μπορούσε να κάνει παιδί. Με αυτή την ιστορία του Μάικλ κατεβαίνει στην Κύπρο και έρχονται αντιμέτωπες η βιολογική μάνα με τη θετή».