Προξενιό – Μάσχα: Είχα εμπιστοσύνη στον σεναριογράφο ότι η Χάδω στη διαδρομή θα δείξει μια ρωγμή

Φέτος, στο «Προξενιό της Ιουλίας», έχουν συγκλονιστεί όλοι από την ερμηνεία του ρόλου σου. Είναι ένας έντονος, σκληρός και αδυσώπητος χαρακτήρας. Οταν σου τον πρότειναν, τι σκέφτηκες;

Μου είπαν ότι είναι η κακιά της παρέας... Δεν είχα ακόμη κείμενο στα χέρια μου. Διάβασα το βιβλίο, από το οποίο η σειρά κρατάει κάποια βασικά νήματα πλοκής αλλά διαφέρει αρκετά. Αυτό που σκέφτηκα ήταν πως είναι ρίσκο να παίζεις τον κακό σε τέτοιες σειρές που είναι σχεδόν καθημερινές. Μπαίνεις κάθε μέρα στα σπίτια, άρα υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να σε ταυτίσουν με αυτόν τον ρόλο. Όμως είχα εμπιστοσύνη στον σεναριογράφο ότι αυτή η γυναίκα στη διαδρομή της σειράς θα δείξει μια ρωγμή, θα δείξει τον λόγο για τον οποίο είναι τόσο σκληρή. Οτι, δηλαδή, δεν γεννήθηκε τέρας.

Έχεις ζήσει αντιδράσεις από τον κόσμο;

Ερχόμενη στη συνέντευξη, πήρα ένα λεωφορειάκι για να κατεβώ και μπαίνοντας μου λέει ο οδηγός «Εδώ εγώ με τη Χάδω θα κάτσουμε...» και η ερώτησή του ήταν «πώς τα καταφέρνεις και είσαι τόσο κακιά; Αποκλείεται να είσαι τόσο κακιά στην πραγματικότητα», και του λέω: «Τον άντρα μου να ρωτήσετε» - επειδή μου λέει καμιά φορά «εμένα να ρωτήσουν, πες τους» (γελάει). Κάποια πράγματα, κάποια κακία, όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους και δεν είμαι η μητέρα Τερέζα. Η Χάδω, όμως είναι μια ακραία προσωπικότητα.

Φαίνεται κόντρα ρόλος πάντως...

Είναι ένας ρόλος που δεν τον παίζω συχνά στη ζωή μου. Δεν μπορώ να πω ότι δεν έχω φτάσει σε σημεία κακίας αλλά τόσο σκληρή και άτεγκτη, χωρίς καμία εμπιστοσύνη στους ανθρώπους είναι ακραία. Η καχυποψία αυτού του ρόλου, ότι κανείς δεν είναι καθαρός κανείς δεν είναι καλός επειδή έχει προδοθεί, ε, όχι, αυτά δεν τα έχω. Καχύποπτη, μάλιστα, δεν είμαι καθόλου. Η Χάδω μεγάλωσε σε περιβάλλον με κακοποιητικό πατέρα. Ο πατέρας της τη λάτρευε, αλλά κακοποιούσε τον γιο και το έχει ζήσει όλο αυτό. Στο σπίτι του Προβιού υπάρχει βία. Ηταν η πρωτότοκη, θα ευχόταν να γεννηθεί αγόρι, θεωρεί ότι ήταν πιο άξια να κρατήσει τα ηνία της οικογένειας και, μάλιστα; μιας οικογένειας τσιφλικάδων, με πλούτο.

«Το προξενιό της Ιουλίας» στον Alpha αναδεικνύει την εποχή των 50s, όταν οι γάροι γίνονταν με προξενιό... Με έναν τρόπο θίγει θέματα που συναντάμε πολύ στην κοινωνική ατζέντα, όπως η γυναικεία χειραφέτηση, η εσωτερίκευση της πατριαρχίας...

Δεν ξέρω αν σήμερα υπάρχουν τέτοιες φυσιογνωμίες σαν αυτή τη γυναίκα. Η Χάδω πιστεύει στην πειθαρχία, στις οικογενειακές αξίες και έχει εσωτερικεύσει την πατριαρχία στο 100%. Βέβαια, από κάπου πρέπει να κρατηθεί κανείς για να μην καταρρεύσει. Σίγουρα υπάρχει σκληρότητα, ακόμη και από τις ίδιες τις γυναίκες προς τις γυναίκες μεγάλη, δυστυχώς. Από έναν άνδρα το περιμένεις από μια γυναίκα όμως; Αυτό με στεναχωρεί. Εκείνο που βλέπω στη σειρά είναι τα βάσανα που περνούσαν τα νέα παιδιά -κορίτσια και αγόρια- από τους μεγαλύτερους. Αυτά τα παιδιά που στο τέλος της δεκαετίας του '50 ήταν 20άρηδες και άρχισαν να παίρνουν χαμπάρι ότι ο κόσμος άλλαζε και η επανάστασή τους ήταν να θέλουν να παντρευτούν από έρωτα και όχι επειδή κάποιος τους βρήκε τον καλό γαμπρό. Ηταν μια επανάσταση αυτή, δεν οδήγησε, βέβαια, στην απελευθέρωση της γυναίκας. Γιατί μπορεί να κλειδώθηκαν οι γυναίκες πάλι σε γάμους που σύντομα έδειξαν ότι δεν είναι ιδανικοί και δεν μπορούσαν να φύγουν από αυτόν τον γάμο, ακόμη κι αν ήταν από έρωτα. Παρ' όλα αυτά ήταν μια επαναστατική κίνηση. Αυτό βλέπω εγώ στη σειρά, την καταπίεση των νέων από τους μεγαλύτερους.

Πηγή Real

Άννα Μάσχα: «Μας αγχώνει ότι περνά ο χρόνος, γιατί πλησιάζουμε πιο κοντά στο τέλος»

Άννα Μάσχα: «Ελπίζω να μην επικρατήσει ο ηλικιακός ρατσισμός που σίγουρα λίγο υπάρχει»