Αλέξανδρος Αβρανάς: Καλή ταινία για μένα είναι αυτή που προβληματίζει

Δεν έχεις social media

«Δεν έχω, όχι. Προτιμώ να ελέγχω εγώ τις πληροφορίες που θέλω να μάθω παρά να μου τις ορίζουν άλλοι»

Ναι, αλλά δεν τα χρειάζεσαι για να προβάλεις τη δουλειά σου; Πριν από λίγες εβδομάδες, για παράδειγμα, η ταινία σου διαγωνίστηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας.

«Οχι, όχι, δεν χρειάζεται. Το πρόβλημα των φεστιβάλ είναι ότι δεν προάγουν τον κινηματογράφο, αλλά την κινηματογραφική αγορά»

Τι είναι για σένα μια καλή ταινία;

«Αυτή που προβληματίζει. Δεν εννοώ να βάλει κάτω τον θεατή και να τον χτυπάει ή να τον βασανίζει. Όλοι μας έχουμε αρκετά βάσανα. Μιλάω για μια ταινία που θα συγκινεί τον θεατή σε ένα επίπεδο πιο βαθύ από το πρώτο δάκρυ, θα τον κάνει να σκεφτεί ή ακόμα και να μάθει κάποια πράγματα»

Η εμπειρία της Βενετίας φέτος πώς ήταν;

«Ένας δημιουργός για να φτάσει μια ταινία του, να προβληθεί σε ένα φεστιβάλ την έχε παρακολουθήσει χιλιάδες φορές. Την έχει βασανίσει από δω, την έχει βασανίσει από και ξέρει κάθε λεπτομέρειά της. Θυμάμαι στη πρεμιέρα του «Miss Violence» είχα περάσει φριχτά. Είχα αγχωθεί πολύ γιατί η ταινία ήταν βαριά και σκληρή με έναν ιδιαίτερο τρόπο γιατί δεν έβλεπες τη βία, αλλά την αισθανόσουν Στο φεστιβάλ είχα τότε την ατυχία να έχω δίπλα μου έναν Γάλλο κριτικό, ο οποίος αναστέναζε σε όλη τη διάρκεια της προβολής, και σκεφτόμουν ότι η ταινία δεν άρεσε σε κανέναν. Τελικά, ο ίδιο ήταν ενθουσιώδης, αλλά είχε μπει μέσα στη ταινία. Στο «Quiet Life», αντιθέτως, πέρασα πάρα πολύ ωραία. Ήταν πολύ συγκινητικό το γεγονός ότι με το που τελείωσε η προβολή οι θεατές ξεκίνησαν ένα πολύ έντονο χειροκρότημα, το οποίο κράτησε δέκα λεπτά. Το χειροκρότημα είναι πάντα ένα δώρο για τον σκηνοθέτη γιατί νιώθει ότι η ταινία λειτουργεί, ότι πέτυχε αυτό που ήθελε. Ξέρεις, ξεχνάμε πολλές φορές ότι ο αποδέκτης της δουλειάς μας είναι τελικά ο κόσμος. Τα φεστιβάλ είναι το όχημα.

Πηγή Gala