«Πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα» – Με τη Στέλλα Γκρέκα του 2015

Η φωνή της ακούγεται, πάντα, ίδια μέσα από τους δίσκους γραμμοφώνου. Κι ας έχουν περάσει 80 ολόκληρα χρόνια από τις πιο παλιές από αυτές. Μια ζωή! Ή μάλλον δεν ξέρουμε αν ήταν «μόνο ΜΙΑ ζωή».

Η Στέλλα Γκρέκα έζησε σε διάφορες συνθήκες, σε διάφορους τόπους, με διάφορους ανθρώπους. Από την Αθήνα του Μεσοπόλεμου και της Κατοχής στην –μόλις δύο ετών– καριέρα τραγουδίστριας στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Ύστερα στην Αμερική. Με τις ευθύνες, αλλά και την αγάπη και τη σιγουριά της οικογένειας και των παιδιών της. Κι ύστερα, το ’90, πίσω στην Ελλάδα. Με τις δυνατές αναμνήσεις μιας «μυθικής», πλέον, εποχής, αλλά και το βλέμμα του παρόντος.

Με την εμπειρία τόσων χρόνων ζωής, βρέθηκε στα στούντιο της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, στις 19 Μαΐου του 2015, για να μιλήσουμε για όλα αυτά, αλλά και να ξανακούσουμε παλιές και νεότερες ηχογραφήσεις της, κάποιες σπάνιες, από το Αρχείο της ΕΡΑ. Και κάποια στιγμή, ψιθύρισε κι ένα δημοτικό τραγούδι.

Στην εκπομπή συμπράττει ο άνθρωπος που «ερωτεύτηκε» τη φωνή της όταν ήταν παιδί κι όταν μεγάλωσε έκανε ότι μπορούσε –στην τηλεόραση στο ραδιόφωνο, αλλά και στην δισκογραφία– για να περάσει στις επόμενες γενιές, ο Γιώργος Παπαστεφάνου.

Επιμέλεια–παρουσίαση: Γιώργος Τσάμπρας – Σιδερής Πρίντεζης