Το φινάλε του Λάκη: Ο πόλεμος που δέχεται και η αναφορά στη μητέρα του!

«Φτάσαμε στο τέλος αυτής της χρονιάς, ποτέ δεν λέω τι θα κάνω του χρόνου, δεν ξέρω τι θα κάνω του χρόνου. Ευχαριστώ το θέατρο Βέμπο, ευχαριστώ όλους όσοι ήρθατε εδώ όλα αυτά τα χρόνια γενικώς και κρατάτε εμένα, εμάς, το Τσαντίρι, την Ελλάδα» είπε αρχικά και τόνισε: «Ξέρετε ότι η κατάσταση έχει αγριέψει και είναι καιρός πραγματικά αυτοί που έχουν το καλό να μπουν μπροστά, μην υποχωρούν, γιατί αυτοί έχουν έναν στρατό ολόκληρο και πολεμάνε μανιασμένα, κι εγώ δέχομαι πάρα πολύ μεγάλο πόλεμο, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό νομίζω δεν έχω ξαναδεχτεί τέτοιο πόλεμο. Νομίζω το καταλαβαίνω, δικαιολογημένα, αλλά έχω μάθει από τον πατέρα μου ότι τα δέντρα πρέπει να μένουν όρθια μετά τις καταιγίδες, κι εγώ θέλω να μένω όρθιος και πάντα με υπομονή να αντιμετωπίζω τα πράγματα».
Και κατέληξε: «Γεια σας, καλό καλοκαίρι, να αντέχουμε, υπομονή και τα γερά δέντρα είναι για να περνούν οι καταιγίδες από πάνω και να θυμάστε το δέντρο που έχει ρίζες δεν χάνεται. Και πάντα όλα όσα κάνω να ξέρετε έχω στο νου μου τη μάνα μου».