Συγκινεί με τα μηνύματά του ο νικητής του Master Chef: «Με παίρνουν τα ζουμιά τώρα που…»

Ο Λάμπρος μετά τη νίκη του, έγραψε:
Πόσο όμορφο και συνταρακτικό είναι να βλέπεις αυτή την τεράστια και απροσδόκητη αγάπη βγαίνοντας από το παιχνίδι!
«Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς στην πατρίδα μου, στο πανέμορφο νησί μου την Sámos, Samos, Greece που με στήριξε από το πρώτο κιόλας λεπτό.
Θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου, όλους εσάς που με στηρίξατε χωρίς να με γνωρίζετε από την αρχή μέχρι το τέλος στην πορείας μου στον διαγωνισμό. Κλείνοντας για τελευταία φορά την πόρτα του MasterChef αυτό που κρατάω είναι μόνο τα θετικά, τους ανθρώπους που γνώρισα, τα συναισθήματα που βίωσα, τις προσπάθειες που αναγνωρίστηκαν.
Με παίρνουν λίγο τα ζουμιά τώρα που γράφω αυτό το post γιατί καταλάβαινω ότι ένα μαγικό ταξίδι, μια εμπειρία που δεν μπορείς να την αγοράσεις με χρήματα και δεν μπορεις να την καταλάβεις αν δεν τη ζήσεις μόλις έφτασε στο τέλος. Συγκίνηση και μόνο νοιώθω μέσα μου, σαν να μου βγαίνει όλη η πίεση του παιχνιδιού, πράγμα το οποίο ίσως δεν ταιριάζει με την εικόνα του "σκληρού τύπου" που έβγαινε προς τα έξω. Αλλά όπως μου είχε πει κάποτε ένας φίλος, "Τα ωραία δεν τελειώνουν ποτέ κάνουν μια παύση για να ξανασυνεχίσουν, ακόμα καλύτερα!". Η αγάπη σας μου δίνει δύναμη για να συνεχίσω!

Αυτό λοιπόν που θέλω να θυμάστε είναι να μην σταματάτε να ονειρεύεστε.
Και αν σας έλεγα κάτι μέσα από την ψυχή μου θα ήταν το εξής: Δουλέψτε σκληρά διαλέξτε τον δύσκολο δρόμο και κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα οι κόποι σας και η ενέργεια που έχετε καταναλώσει θα ανταμοιφθούν. Γιατί ο μόνος τρόπος να έχεις περισσότερα είναι να αξίζεις περισσότερα και για να αξίζεις περισσότερα κατι πρέπει να κάνεις.. Αυτό το ξέρεις εσύ!»
Και αργότερα έγραψε: ώς περνάει αυτός ο καιρός..Πότε μας ήρθε το πρώτο μήνυμα στο κινητό οτι περάσαμε στο κρύο πιάτο και οι μισοί δε θέλαμε να πάμε.. Πώς μετά από 4.500 αιτήσεις όλοι εμείς είχαμε το 'κάτι' για να μας επιλέξουν στην τελική 20άδα..Και τι να πρωτοθυμηθούμε..Τις οντισιόν?
Που δίναμε τις συνεντευξεις στις 2 τα ξημερώματα και γυρνούσαμε σε ημιλιπόθυμη κατάσταση στο ξενοδοχείο με τα βανάκια? Όλες αυτές τις μαγικές στιγμές που ζούσαμε όταν τα λαμπάκια στις κάμερες δεν ήταν πλέον κόκκινα? Ή τις στιγμές στο σπίτι? Μια εμπειριά που όλοι εμείς είμασταν οι πρωταγωνιστές, μια εμπειρία που σίγουρα θα τη θυμόμαστε για όλη μας τη ζωή...
Θέλω να ευχαριστήσω τον καθένα σας ξεχωριστά μέσα απο την καρδία μου για όλες αυτές τις στιγμές που ζήσαμε παρέα, για όλα τα μαθήματα που μου δώσατε ο καθένας ξεχωριστά και με βοήθησατε να φτάσω μέχρι εδώ, για ολη αυτή την αξέχαστη εμπειρία που ζήσαμε ΜΑΖΙ. Γιατί όπως λένε και οι "μεγάλοι", αν θες να πας γρήγορα πήγαινε μόνος σου, αλλά αν θες να πας μακριά πήγαινε με παρέα!

Σας εύχομαι ολόψυχα να πετύχετε όλα σας τα ονειρά και τους στόχους σας!
Θα τα ξαναπούμε σύντομα!
ΥΓ: Για να είμαι ειλικρινής εγώ θα το ξαναέκανα! Αύριο κιόλας, Τι λέτε?

Λάμπρος.»