Η εξομολόγηση του Λάκη Λαζόπουλου λίγο πριν την πρεμιέρα του «Αλ Τσαντίρι»
Ο Λάκης Λαζόπουλος λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα της εκπομπής «Αλ Τσαντίρι» στο Open μίλησε στον Γιάννη Σαραντάκο και στην εκπομπή «Ώρα Ελλάδος».
Το «Αλ Τσαντίρι» τι θα είναι; Ο γνωστός Λάκης ή ένας άλλος;
Ο Λάκης Λαζόπουλος τόνισε: «Όταν συναντάει κανείς έναν άνθρωπο μετά από μία ηλικία και μετά από κάποια πράγματα, λείπουν δύο χρόνια, δεν ξέρω δεν μετράω κιόλας. Ο καθένας μετά από κάποιο χρόνο είναι σε μία άλλη φάση. Φαντάζομαι ότι αυτή η φάση χωρίς να τη ξέρω καταγράφεται, αυτό θα καταγραφεί. Νομίζω η διάθεσή μου στο τώρα, κι αυτό καταγραφόταν πάντα. Δεν έχω στο κεφάλι υπολογίσει κάτι να κάνω ή να μην κάνω. Έχω στο κεφάλι μου ότι πρέπει να λέω αυτό που σκέφτομαι, αυτό είναι όλο το θέμα. Αν πάω προσεχτικά ή αν πάω κάπως, ή αν πρέπει να απολογηθείς….Γενικά είμαι της άποψης ότι δεν θέλει πολλά να λες. Πες ότι είναι να πεις, είναι απέναντι ο κόσμος τον κοιτάς στα μάτια και σε κρίνει, κρίνεσαι, θυμώνει, σε αγαπάει, γίνονται όλα αυτά. Αλλά όλα αυτά είναι συναισθήματα μιας σχέσης που πρέπει να έχει ένα δημιουργός με τους ανθρώπους που τον βλέπουν, δεν μπορεί να μην υπάρχει αυτή η σχέση. Δεν έχω λοιπόν στο κεφάλι μου κάτι συγκεκριμένο, ξέρω ότι θα έχω καινούργια πράγματα μέσα και καινούργιοι άνθρωποι.»!
Όταν ρωτήθηκε τι θα είναι το «Αλ Σιχτίρι», ο Λάκης απάντησε: «Το «Αλ Σιχτίρι» θα ακολουθεί, θα είναι μουσικό πρόγραμμα. Αλλά ουσιαστικά θέλω το κοινό να περνάει σε μία άλλη κατάσταση μετά. Να τους κερνάω ένα ποτό, να πετιούνται χαρτοπετσέτες, να διασκεδάζουν και να φεύγουν πλήρεις.»!
«Θα θελήσεις να συγκινήσεις, να προβληματίσεις ή μόνο να διασκεδάσεις; Ή θες να φύγει το κοινό σου προβληματισμένο και συγκινημένο;» ρωτήθηκε από τον Σαραντάκο και απάντησε: «Με τα χρόνια σίγουρα δεν μου έχει προστεθεί χαζομάρα δηλαδή με την έννοια να βγω με μια χαζή χαρά σαν να μη ξέρω τι έχει γίνει στον κόσμο και πού πάμε. Η εποχή δεν έχει το βάρος που είχε τα προβλήματα τα έχει, τα ίδια το βάρος των προβλημάτων δεν είναι το ίδιο και είμαι προσεχτικός στις λέξεις μου. Τι σημαίνει αυτό; Ότι υπάρχει το περιθώριο να ανοίξει η διάθεση περισσότερο, να το σχολιάσεις καλύτερα, πιο άφοβα… Σε ένα κόσμο θυμωμένο δεν μπορείς να κάνεις το ίδιο κέφι. Είναι σαν να είμαστε σε ένα καράβι και περνάμε ένα ζόρι, θα σου φταίει ο καπετάνιος, σου φταίει ο Λαζόπουλος σου φταίνε όλοι γιατί εσύ είσαι πλήρωμα αλλά όταν φύγουμε από τη δύσκολη μεγάλη τρικυμία μπορούμε να δούμε πώς αντιδρούσαμε πριν εμείς κι άλλος στη δύσκολη περίοδο. Η πορεία των ανθρώπων σήμερα είναι μια μέρα κέφι τρεις μέρες «βύθιση».
Δείτε το σχετικό απόσπασμα!