Μαρία Πετεβή: «Ο φόβος με κρατάει πολύ πίσω... Μου είναι δύσκολο να διεκδικήσω το δίκιο μου...»
Η Μαρία Πετεβή παραχώρησε τηλεοπτική συνέντευξη και υπήρξε άκρως αποκαλυπτική για τον ρόλο της Πηνελόπης στις "Άγριες Μέλισσες", αλλά και για τον χαρακτήρα της.
Είναι μια από τις αγαπημένες ηθοποιούς του τηλεοπτικού κοινού, η οποία και κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη δραματική σειρά του ΑΝΤ1 "Άγριες Μέλισσες".
Η Μαρία Πετεβή παραχώρησε τηλεοπτική συνέντευξη, κατά την οποία έδωσε λεπτομέρεις για τον ρόλο της Πηνελόπης, αλλά και για τον χαρακτήρα της. Από τα λεγόμενά της, φαίνεται ότι πρόκειται για μια περίπτωση πολύ ευαίσθητου ανθρώπου, με πληθώρα ενσυναίσθησης, μιας και, όπως είπε χαρακτηριστικά, το πρόβλημα και η στενοχώρια κάποιου, μπορεί να την επηρεάσει σε προσωπικό βαθμό. Η Μαρία Πετεβή παραχώρησε τηλεοπτική συνέντευξη στο DOT. και μίλησε για όλους και για όλα.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά: «Πέρασα μια μικρή υπερκόπωση. Πυρετό 10 μέρες, είχα πονοκέφαλο, δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου. Νόμιζα ότι έχω Covid...Κάθομαι σπίτι και διαβάζω τα σενάρια για την Πηνελόπη και δακρύζω. Θα ήθελα να καταλήξει η Πηνελόπη με τον Μελέτη γιατί έχουν αγνό έρωτα... Όταν με πήγαν στον παραγωγό για να κλείσουμε τη δουλειά νόμιζα ότι με πάνε στην έξοδο... Ο ρόλος μου με έχει επηρεάσει πολύ. Πιο πολύ ζούσα ως Πηνελόπη παρά ως Μαρία» .
«Δεν υπάρχει στιγμή στη ζωή μου που δεν έχω άγχος. Από μικρή το είχα... Είμαι κουραστική. Για έναν άνθρωπο που είναι κοντά μου φέρνει μια στεναχώρια το ότι παίρνω βαριά τα προβλήματα των άλλων. Δεν μπορώ να απομονώσω τον εαυτό μου από το πρόβλημα του άλλου. Είμαι υπερευαίσθητη και αυτό με κάνει λίγο θλιμμένη στην καθημερινότητά μου... Κάνω ψυχανάλυση για να το ελέγξω. Ξεκίνησα επειδή πάθαινα κρίσεις πανικού στις Πανελλήνιες.Ο φόβος μου ήταν μην στεναχωρήσω κάποιον. Είχα ένα μυαλό πολύ καταστροφικό... Τις κρίσεις πανικού της ξεπέρασα. Κατάλαβα εν μέρει από πού πηγάζει. Και η μαμά μου είναι έτσι, φοβική. Επειδή έχουν δει πάρα πολλά τα μάτια της στα νοσοκομεία και κάπως μου μεταδόθηκε.»
«Όποια νοσηλεύτρια έχω συναντήσει είναι έτσι. Αν κάνω παιδιά δεν θα ήθελα με τίποτα να τα φοβίσω. Ο φόβος με κρατάει πολύ πίσω. Μπορεί να είμαι έτοιμη να κάνω το βήμα και επειδή φοβάμαι να απορρίψω δουλειά...Μου είναι δύσκολο να διεκδικήσω το δίκιο μου. Τρέμουν τα χέρια μου. Πιο πιθανόν είναι να βάλω τα κλάματα. Μου είναι δύσκολο να διεκδικήσω το δίκιο μου. Έχω το σύνδρομο του καλού παιδιού.»
Δείτε το σχετικό βίντεο παραπάνω